Tagarchief: geestelijk

Klusser…

Posted on by • Geplaatst in Verhalen • Getagd , , , , , , , , , , , • 15 reacties

Ze verheugde zich zo op zijn komst dat ze bijna niet kon wachten tot de week weer om was. Elke week om die vaste tijd kwam hij langs en verwarmde haar met zijn glimlach, maar ook zijn begrip. Hij snapte hoe een vrouw als zij in elkaar stak en luisterde altijd met belangstelling naar zijn rustig uitgesproken mening. Daarnaast fantaseerde ze dan ook over hoe hij met haar om zou gaan als hij een keer haar kant op zou kijken. Dan zou hij vast zien dat zij hem dringend nodig had, al was haar huis best goed op orde en kon ze ook niet klagen over wat haar partner zoal in huis had gedaan of nog deed. Ze hoefde maar met haar vingers te knippen en hij was al weer aan de slag. Maar het was haar niet genoeg. Hij luisterde niet naar haar als ze behoefte had aan warmte en aandacht. Haar verlangen naar een meer fysieke relatie groeide met de dag en omdat hij zoveel kluste in huis was die man op de buis haar surrogaat. Die snapte wat zij wilde. Ook al zei hij dan niets, hij zette al die klussers op hun nummer en deed daarna aan relatie-therapie. Leek haar heerlijk. Maar het leukst leek het haar om gewoon eens tegen hem aan liggend te mogen vertellen was ze zo miste in haar eigen relatie. Dat gevoel dat zij zelf qua verlangens en onbevredigde momenten feitelijk een gesloopt huis was waar steeds meer kapot ging. Ze leefde in een klein paleisje, maar toch… In haar hoofd rijpte een plan. Ze zou zich opgeven voor het programma en desnoods de doucheruimte slopen en dan gewoon huilend vertellen dat haar partner niets deed aan de heropbouw. Toen ze een hamer had gevonden en naar die sanitaire ruimte liep en al die fraaie tegels en die wonderschone wasbak zag die ze zelf had uitgezocht, schoot ze in een kramp. Nee, dat was een slecht plan. Toch maar niet. Beter met een fles wijn en lekkere kaas op de bank voor de tv. Straks kwam hij weer langs…..Help…mijn man is klusser……en die heerlijke vent die dat presenteerde…..Ze kon niet wachten….Zou hij weer naar haar kijken??

Geliefde..

Posted on by • Geplaatst in Verhalen • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 14 reacties

Altijd was zij op zoek geweest naar de ware liefde. Naar die ene die haar dat gevoel kon geven waarnaar zij zo verlangde. Die haar zou opvullen en haar hart sneller kon laten kloppen. Vanaf haar vroegste jeugd had zij er naar gezocht. Haar vader was er eerst geweest, maar ja, dat was haar vader. Vriendjes van school. Ach het mocht wat. Puisterige pubers die wel allerlei zaken van haar verlangden, maar waar zij niets in zag. Nee, het moest mooier, warmer en dieper. Op enig moment had ze het gevoel dat een gloed haar overweldigde, dat de liefde voor die ene bezit van haar genomen had. Dat gezicht van die man, die overgave, die uitstraling, ze was gevallen als een blok en hem gevolgd als een schoothondje. Ze had zich overgegeven aan zijn regels, zijn ritme, zijn wereld. Deed het werk dat hij van haar vroeg, leefde samen met hen die ook die liefde voelden en voelde zich uiterst plezierig. Een ding hield haar wel eens wakker, ze wilde zo graag weten hoe andere vrouwen dat toch deden. Van haar zussen die intussen getrouwd waren en kinderen kregen, hoorde ze wel eens iets over hoe dat allemaal ging. Ze bloosde dan wat en kon slechts dromen van haar geliefde. Ze wilde best een kind van hem, al had ze slechts een vaag idee hoe het dan daarna zou moeten gaan. Met hard werken bleef ze in staat dat verlangen in te dammen. Van uitstel kwam afstel. De tijd ging voort. Haar liefde bleef, het verlangen zakte wat weg. De plicht riep, elke dag weer. In het gebed vond ze haar vreugde. Morgen weer vroeg op….het leven van een non gaat niet altijd over rozen……

Planmatig lijnen…

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Culinair, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

1414344+s(120!x120!)Ook al hoorde ik heel lang dat mijn ‘buik best mee viel’ en ik niet de indruk maakte op anderen al te dik te zijn besloot ik onlangs toch maar om wat af te vallen. Gewoon door minder lekkernijen tot me te nemen. Samen met vrouwlief, die altijd vraagt om solidariteit om haar eigen gevecht tegen de overmatige kilo’s te voeren. Zodra ik niet mee doe, is het voor haar een schier onmogelijke opgave. En ach, kwaad kan het zeker niet. Dus zijn we nu een week of drie bezig met restrictief eten en drinken. Weinig tot geen suikers, vetten, tussendoortjes, hapjes, drankjes etc. Ik snoep zelfs niet uit de TumTumpot die hier naast mijn toetsenbord staat. En, het zal niet verbazen, het heeft zijn effecten. Na twee weken twee kilo kwijt en ik moet bij veel broekriemen gaatjes extra prikken om die broeken niet van de toch al niet te omvangrijke billen te laten glijden. Dat geeft wel hoop. Daarbij voel ik me beter, fitter ook. Al was die fitheid nooit echt een probleem.

altAjHi5y_BrGOmfVsHmqDnsAnFJfpKG6JEzQJ0pPp8Oyc9Gaan we wandelen doe ik vrolijk mee in hoog tempo en neem zelden of nooit de roltrap, maar altijd de treden van de trappen per twee tegelijk. Dat ik niet meer al te veel fitheid in de gewrichten bespeur is onderdeel van de volgende ronde, qua planning althans. Moet toch weer eens aan de oefeningen op dat gebied, dat helpt ook om de buikomvang te doen afnemen. Vraag twee is natuurlijk wel, is het allemaal gezelliger geworden? Nou voor de leveranciers van alle lekkers vast niet. We waren vaste gasten in de Bijenkorf (thee met tompouce) en Kwekkeboom (broodje kroket). Daar lopen we nu aan voorbij. De maaltijden zijn minder omvangrijk, een enkel bord volstaat. In plaats van vier, twee boterhammen tussen de middag en als we s ’avonds trek krijgen nemen we een stukje appel of peer.

WP_005205 Nog goed voor de spijsvertering ook. Het kan dus wel en als je er eenmaal aan gewend bent geraakt is er niet veel meer aan. Doorzetten is de boodschap, dat wel. Alleen die rimpels overal….is dat ook een gevolg van? Of is het verval zodanig snel ingezet als de herfst in het bos soms al doet in augustus? Jemig, dat belooft dan nog wat. Maar door een beetje te lijnen houd ik de winter nog maar even bij me vandaan. Jammer van die dromen. Die gaan toch vaak over heftige schnitzels met frietjes en talloze glaasjes heerlijke wijn op een terras aan de Rijn en zo meer….