
Voor de goede orde; waarover ik nu schrijf zegt niets over mijn idee dat mensen zelf mogen kiezen wat of wie ze zijn, welk geloof ze willen aanhangen of welke geaardheid ze menen te moeten voelen of uitstralen. Het gaat mij vooral over het feit dat kleine minderheden menen dat zij bij een grote meerderheid rechten moeten afdwingen die gezien hun marginale aanwezigheid in de samenleving wel wat ‘overdreven’ zijn. Ik ben zelf zoals bekend een volkomen overtuigde en praktiserende heteroseksuele Amsterdamse man met een blanke huid en van oorsprong blond haar en blauwe ogen. Dat is voor veel van die types die nu het hardste schreeuwen ongeveer de oervijand van waar zij voor staan. Immers ‘zij zijn altijd onderdrukt en gekoloniseerd’ of in hun recht op anders zijn geremd door juist lieden zoals ik. Ik ben me daarbij persoonlijk overigens van geen kwaad bewust. Zie slechts dat bepaalde groepen erg veel last hebben van zich moeten aanpassen aan normaal geldende normen en waarden, dan wel wetgeving die in een land als het onze (of de omringende Europese) gelden.

Daar behoort stelen, overvallen, plunderen, verkrachten, je vast plakken aan de weg, symbolen van die samenleving vernielen of in de brand steken dus niet bij. Ook zij die menen dat de Schepper hen in een verkeerd lichaam zou hebben gestopt mogen wat mij betreft best vertellen dat ze graag ineens een andere identiteit willen aannemen, maar om dan meteen te claimen dat de wereld om hen heen op al hun wensen en verlangens moet worden afgestemd lijkt mij wel wat sterk overdreven.

Geldt ook voor dames die geheel gesluierd over straat willen lopen zijn mij daarom alleen al een doorn in het oog. Het waarom zit in de provocatie. Elk geloof is een persoonlijke keuze, niets meer, niets minder. Wordt je echter gedwongen dan doe je daarvan aangifte. Maar vraag niet om een christelijk/joods/liberale samenleving zich aan te passen bij jouw wensen en verlangens. Overdreven dwingend. En ik haal graag die 2.2 miljoen nudisten in ons land aan die ook gewoon kiezen voor naaktrecreatie thuis of op het strand.

Stel nu eens dat ook die laatste groep meent in de breedte alle rechten te hebben deze keuze op te leggen aan de rest van onze bevolking. Met name linkse types en zij die de archaische geloven aanhangen zouden groen en geel worden van boosheid. Waarom vinden we dat andere dan wel acceptabel? Nu vind ik het best wat mensen achter de voordeur doen hoor, niks mis mee, zolang ze hun vrouwen of kinderen niet martelen of dieren doden voor de lol. Maar op straat?? Ik heb er niks mee. Moest ik kiezen zou ik die nudistes, mits keurig verzorgd en fris ruikend, plezieriger vinden dan al dat ingepakte claimgedoe. Maar dat geldt dus ook voor mensen die zich mengen in elk publiek debat omdat ze ‘anders’ zijn of zich zo voelen. Trek een jurk of pak aan als je daar lol in hebt, maar verlang niet van de maatschappij om je heen die dat voor jou speciaal alles verandert.

De NS spreekt sinds kort haar passagiers niet meer aan met ‘dames en heren’ maar noemt ons ‘reizigers’. In Duitsland wordt het Journaal ook niet meer op de oergroepen van de schepping (..) aangesproken, men laat ‘dames en heren’ omwille van het ‘politiek correcte’ maar weg. Kerstmis wordt omgevormd naar Winterfeest om ‘anders denkenden niet te kwetsen’, en tegen snelwegplakkers wordt niet meer opgetreden want bij het OM zitten mensen die wel gevoel hebben bij dat anarchistische volk. Er is of gaat veel mis op deze wijze en ons land begint te lijken op een bananenrepubliek als we niet opletten. En om die reden uitte ik me ook hierover weer eens. Om duiding te geven aan het fenomeen van de interactie tussen mensen. Wie iets wil bereiken als begrip, samen, duiding, moet vooral niet eisen of claimen, maar in goed Nederlands uitleggen wat men graag zou willen. Of….nog beter, wat men bij kan dragen aan die samenleving. Want dat schort er vaak compleet aan…… En ik lees jullie commentaren wel…. (Beelden: Archief/internet)







90 jaar wordt hij dit jaar, bij leven en welzijn, acteur en activist Ed Asner. (Geboortenamen: Yitzhak Edward). Een Amerikaan met een lange carriere en stevige CV. Wij zouden hem hier moeten kennen als Lou Grant. Die figureerde vroeger in die erg aardige Mary Tyler Moore Show, maar kreeg later een eigen reeks onder die naam Lou Grant. (1977-82)Werd ook bij ons regelmatig uitgezonden op tv. Later leende hij zijn stemgeluid aan de Disney/Pixar animatiereeks UP uit 2009. Asner werd weliswaar in de VS geboren, zijn ouders kwamen uit Rusland en waren orthodox-joods. Maar zij maakten het wel voor hem mogelijk te studeren aan de Uni van Chicago en daarnaast keihard te werken bij General Motors. Ook nog eens te dienen bij de Amerikaanse troepen in Europa. Later werd hij toneelacteur, o.a. op Broadway. Na zijn eigen tv-reeks Lou Grant trad hij ook op in de miniserie Roots als de slavendrijver Capt.Thomas Davies.
Ook was hij actief in de reeks Spider Man en zag ik hem onlangs op hoge leeftijd nog acteren in de eerder genoemde reeks Dead to Me met Christina Applegate. Tot op hoge leeftijd actief dus. De man deed meer dan acteren. Was lid van de vakbond voor acteurs in de VS, komt op voor de vrijheid van striptekenaars om datgene te produceren wat zij leuk vinden en niet wat door de overheid of een godsdienstige stroming als al dan niet gewenst wordt beschouwd. Daarnaast is hij lid van verenigingen die zich bezighouden met natuurbehoud of kritisch zijn ten aanzien van overheidsvoorlichting over vermeende spionnen o.i.d. Ed Asner is dus ook op hoge leeftijd nog steeds onderwerp van kritiek vanuit het ultra-conservatieve blok in de VS. Zender Fox News pakte hem extra hard aan toen hij zich druk maakte over rijken die armen uitbuiten. Maar hij was strijdbaar genoeg om daar een weerwoord voor te hebben dat bot was maar hout sneed. Hij was een supporter van Obama tijdens diens verkiezingscampagne in 2008 en maakte geen geheim van zijn afkeer van de huidige president.
Zijn activisme zorgde er overigens al eerder voor dat zijn serie Lou Grant door de veelal voor kritiek gevoelige Amerikaanse netwerken van de buis werd gehaald. Men was bang voor de Republikeinse reactie op de stellingname van Asner in die serie. Asner is ook in de liefde niet zo van het conservatisme. Hij was getrouwd en had in dit huwelijk drie kinderen gekregen met zijn echtgenote, uit een separate relatie kwam nog een zoon voort. Intussen is hij opnieuw getrouwd geweest, maar ook dat huwelijk strandde. Man met een missie, maar die leidt nog wel eens tot gedoe. Maar wat een markante kop! Vond het leuk om hem in die eerder genoemde serie uit 2018 weer op te zien duiken. En wie hem niet kende, heeft nu wellicht een idee…Daar ging het me om. (Beelden: Internet/biografie)




