Wie meent dan Nederland alleen maar vlak land kent, weidegrond of stedelijke bouw met alles wat daarbij hoort, raad ik aan om eens 100km oostelijker van Amsterdam op zoek te gaan naar de Posbank. Te bereiken via Rozendaal (nee, niet dat Roosendaal in West-Brabant maar het tamelijk welvarende plaatsje naast Arnhem..) of Rheden. Een werkelijk prachtig gebied waar je heerlijk kunt fietsen en wandelen. De haarspeldbochten bergop of af zijn soms adembenemend, maar eenmaal op de top krijg je een vergezicht te zien dat je de adem doet benemen. Zeer fraai. Met name zo aan het einde van augustus met de heide in bloei (dit jaar echt op zijn fraaist met dank aan een wat koele zomer..) is het er een eldorado.
Een omgeving die mij overigens aardig bekend is uit de jeugd. Want wij kwamen hier toen regelmatig met dank aan de vrienden van onze ouders, Ome Karel en Tante Cor. De eerste met een grote behoefte aan de Veluwe op zijn vrije zondag ritjes, en Tante Cor omdat ze uit haar eerste huwelijk een dochter had overgehouden die nog in Arnhem woonde. Ons gezin reed dan mee die kant op. Vaak in een van de toenmalige ‘handelauto’s’ van mijn leasepa, die het soms best lastig hadden met al die hellingen daar. Gold ook voor de Traction Avant van Ome Karel. Met volle last was het best een ritje om boven te komen. Voor moderne auto’s is het allemaal een fluitje van een cent. Zie ik ook bij de fietsers die zich naar boven spoeden met hun e-bikes. De oudere generatie waant zich Joop Zoetemelk met al die ondersteuning… Hoe dan ook, genieten daar op die Posbank.
Er zijn fraaie campings te vinden, uitspanningen (wel even de verhalen/opmerkingen van gebruikers lezen..), bospercelen vol echt wild (van herten tot wilde zwijnen)… Die laatsten moet je niet tegenkomen op je wandelingen natuurlijk, maar in de praktijk lopen ze ook liever voor jou om dan omgekeerd. Wat ik vooral fraai vind en vond daar, die enorme uitzichten over de omgeving. Met mooi weer zoals wij dat afgelopen maand augustus meemaakten tijdens ons meest recente bezoek aan die Posbank, is de Rijn op afstand te zien, is de heide roze van kleur oneindig groot en zorgen de bossen voor een mooie groene afwisseling. Schapen op de hellingen zijn witte bewegende puntjes op afstand, en zonder al die dagjesmensen zou het er uiterst stil zijn. Dat is het overigens wel in de bossen van de Posbank, daar hoor je zowat elke tak kraken, en is het stedelijk gebied ook figuurlijk ver weg.
Ik zou bezoekers overigens afraden hier in het duister of bij ook maar een beetje slechter weer de barre tochten op en neer te gaan doen. Daarvoor mankeert de verlichting, is de wegmarkering toch te matig tot slecht, de bochten te scherp of onoverzichtelijk en staan de bomen soms wel erg dicht bij de rijwegen. Daarbij blijken de (goede) fietspaden voor een beetje wielrenner geen uitdaging, maar die wegen voor de auto’s en motoren wel en rijdt men daarop vaak onverlicht rond. Maar ja, elk voordeel heb ze nadeel zoals een Amsterdamse wijsgeer ooit oreerde…. In alle andere omstandigheden is die Posbank eigenlijk een totaal pakket van genoegens voor wie van natuur en stilte houdt. Wij zijn blij dat we er weer eens waren. Ome Karel en Tante Cor zijn vanaf ‘boven’ vast trots op me….(Beelden: eigen gemaakt)
Je zult maar je leven lang actief zijn geweest in branches en beroepsmatige werelden waarbij vervoer en alles wat daarmee van doen had, de hoofdrol speelden. Dan is het lastig luisteren naar mensen die juist die branches en wereld aanduiden als hoofdschuldig aan de al dan niet dreigende ondergang van de Aarde. Of woorden dan wel stellingen van die strekking. En bij dat met het bekende vingertje wijzen worden nog wel eens feiten en cijfers genoemd die nergens over gaan. Zo is elke smeltende ijsberg de schuld van de gemiddelde leaserijder in zijn Volvo-diesel volgens het bekende Groenlinkse of Pechtoldistische jargon, terwijl in de praktijk van alle dag oorzaken en gevolg een wat andere samenstelling kennen. Niet het verkeer of het vervoer zijn de grootste boosdoeners als er al sprake is van onverantwoord uitstotelijk gedrag, maar wij allemaal als gewone burgers. Onze uitstoot aan stikstoffen, fijnstof en CO2 zijn opgeteld wel vijf keer zo groot als we niet rijden dan wanneer we dat wel doen. Domweg omdat we onze huizen en bedrijven voorzien van verwarming en elektriciteit en ook doordat we dagelijks van alles en nog wat consumeren en daarmee bijdragen aan een stevige extra vervuiling van dat zelfde milieu. Valt niet tegen op te fietsen!
Nog steeds bestaat ook de illusie dat als je nu maar elektrisch zou rijden of het OV extra zou benutten dat je dan een bijdrage levert aan een schoon milieu. Nou dat valt nogal tegen. Een (eerlijk)automerk als Toyota berekende ooit dat het opwekken van elektriciteit t.b.v. een van haar hybride-modellen een even zware belasting oplevert als het rijden in een gemiddelde benzineauto. Niks schoner milieu, alleen stoot je in directe zin minder troep uit. Opvallend is overigens wel dat in alle sectoren van de uitstoot volgens recente cijfers tussen het jaar 1990 en 2014 aanzienlijke waardenminderingen zijn bereikt. Het milieudenken heeft dus wel degelijk veel opgeleverd, maar het kan natuurlijk altijd minder en nog beter. In ons land lopen we op dit punt voorop. Nu is het niet zo dat we hier in ons kleine landje aan de zee in een glazen bubbel leven. Stoten wij minder uit en de buren meer, merken we dat ook bij ons.
Veel vervuiling komt vanuit het (verre) buitenland ook bij ons voorbij. Denk maar eens aan de gevolgen van de kernramp in Tsjernobyl in de jaren tachtig. De straling als gevolg van dat gedoe was binnen een dag of vijf, zes ook bij ons meetbaar. Fukushima vervuilde de Stille Oceaan zodanig dat men aan de andere kant van die enorme zee, een paar maanden later verhoogde stralingsniveau’s kon meten. Niet zorgwekkend, maar toch! Hoe dan ook, Nederland is op de goede weg en moet zich dus niet zo laten ringeloren door een paar geitenwolensokkentypes met een aangeboren haat tegen alles wat modern en vooral gemotoriseerd is. Het alternatief is domweg dat we niet meer consumeren, nooit meer reizen, geen auto meer rijden, de mode al dan niet meer volgen, geen mobiele telefoons meer benutten, geen tv meer gebruiken, geen radio, en ook dat we gaan leven van het land. Het eigen land wel te verstaan. Niets meer im- of exporteren. Ook geen make-up meer, geen kappers, geen tandpasta, geen parfums, nee, niks. Op weg naar de grof met de hand geweven kostuums en jurken en de wollen ondergoedjes. En de CV gaat definitief uit. Leuk vooruitzicht? Nee! Nou ja, wel voor die freaks. Dus is mijn advies; stem nooit op een partij die dat allemaal op de agenda zet. Voor je het weet zit je ineens in een berenvel ergens op de Veluwe je potje konijnenpootjes te koken. Voorzichtigheid is geboden.
Altijdmijnmening 