Van burgers en bovenlui…

De grote rijkdom van onze geschiedenis is dat we nu o.a. mogen terugkijken naar een wereld waarin ‘Holland’ een belangrijke speler was in de wereld van toen. Niet in de laatste plaats omdat Nederlanders, en met name Amsterdammers, slim waren in de handel. En die steeds rijker wordende handelaren waren niet alleen gek op goud en zilver, ze richtten ook fraaie panden op om hun rijkdom mee te kunnen showen. De hele grachtengordel van Amsterdam staat er nog vol mee. En de musea in ons land maar zeker ook in Amsterdam hangen vol met kunstwerken waarop niet alleen leuke stadsgezichten worden geshowd, maar ook selfies in de vorm van portretten van al die toen zo belangrijke (of zichzelf zo aanduidende) lieden. Die zijn dan ook veel gemaakt. En niet door de minsten. Kunstenaars als Rembrandt verdienden er een aardige boterham mee.

Regenten, bovenlui, zakenlieden, doctoren (chirurgijnen) en soms de geestelijkheid waren dankbare onderwerpen voor de penselen van de ‘Hollandse Meesters’ die al snel ook elders in het toenmalige land wat nu Nederland is hun opdrachten verwierven. En dat deden ze zo goed dat het eigenlijk ging om een culturele industrie die met flink wat geld werd geolied. Veel van die schilderijen kwamen in de eeuwen die volgden via, via in musea of private collecties terecht en worden nu gekoesterd. O.a. de Amsterdamse Hermitage heeft een deel van haar gebouw ingericht vol enorme werken met daarom grote of kleine groepen mensen van een paar honderd jaar terug. Mensen die in onze huidige ogen eigenlijk een beetje boertig, soms zelfs lelijk waren. En dan kijk je er nog alleen maar naar, en ruik je ze niet. Als we dat fenomeen zouden toepassen ging er wellicht geen kip meer naar die exposities.

En dat is jammer want die ‘Hollandse Meesters’ is een aan te raden tentoonstelling. Je kijkt terug naar een tijd waarin rijkdom nog mocht worden geshowd en aandacht voor geld verdienen nog niet negatief was. Het was de tijd van de Baltische reizen, de trips naar het verre Indië, de jaren van de Handelsbeurs. Maar ook van de godsdiensttwisten tussen protestanten en katholieken. Je ziet de zuinigheid, maar aan de andere kant de graag geshowde welvaart. In hoeverre het allemaal mooier is gemaakt? Geen idee. Maar het zal vast wel. Net zoals wij onze foto’s met allerlei bewerkingssoftware verbeteren. In die zin is er weinig veranderd in de loop van de tijd. Al denk ik niet dat we nog samen met de politie op de foto gaan staan, of naast de dominee of pastoor. Neemt niet weg dat de expositie een mooi portret geeft van de Gouden Eeuw en haar toenmalige burgerij. Ik zou je aanraden dat gebouw aan de Amstel toch eens te bezoeken en ervan te genieten.

De wereld van Disney

WP_20141010_019Als je ongeveer van mijn leeftijd op jonger bent is de kans groot dat je ooit te maken hebt gekregen met een creatie van Walt Disney. Een man die al heel vroeg de potentie zag van getekende figuurtjes, en daarmee een imperium opbouwde dat wereldwijd voor miljarden aan omzetten is gaan zorgen. Disney is een grootheid en hij heeft ook het concept van de Disneyparken bedacht. In Amerika een fenomeen. Ergens in de jaren tachtig bezochten wij het park in Florida en dat maakte ook op mij grote indruk. Ik schrijf bewust ‘ook’ want ik ben een beetje een cynicus op het gebied van sprookjes. Daarbij heb ik een enorme afkeer van filmverhalen bijvoorbeeld die niet goed eindigen. Dat overkwam Bambi….diens moeder werd doodgeschoten naar ik mij herinner en die kwetsbare Bambi was zo alleen op de wereld dat ik er wel iets in herkende.

WP_20141010_031Ik heb me indertijd de ogen uit de kop gehuild als klein kind. Sindsdien kwam het niet meer helemaal goed met de relatie tussen Disney en mij. Nou jou, ironisch bedoeld. Ik was een fan van Donald Duck, zijn neefjes, oom Dagobert en de sukkelige Goofy. Ook hond Pluto kon er mee door. Met de toch wat oudere en net even te slimme Mickey Mouse had ik niet veel. Latere Disney/figuren zijn soms aan mij voorbij gegaan. Er zijn hele series waar ik niks mee heb. Toch is het meer dan indrukwekkend als je ziet wat het concern wat Disney toch heeft neergezet, allemaal heeft voortgebracht. En om daar nu een beetje een beeld van te krijgen loopt er nu in het Hoorns Museum van de Twintigste Eeuw een expositie. Vol merchandising, posters, films, archiefbeelden etc. WP_20141010_024 Leuk voor jezelf, maar zeker ook voor kinderen. Die juist vaak met de nieuwe producties veel op hebben. Denk aan ´Cars´ of ´Planes´. Zou ik nu jong zijn geweest zou ik daarop alleen al gevallen zijn vanwege de onderwerpen. Disney zelf heeft de grootste groei van zijn bedrijf niet meer meegemaakt. Hij overleed op hoge leeftijd. Liet veel van het tekenwerk toen al decennia lang over aan anderen. Bestuurde zijn bedrijf en genoot van de resultaten. Net als bezoekers kunnen doen als ze even naar Hoorn afreizen. De moeite waard mensen.

 

50Plus

WP_20140916_014Net als in de afgelopen jaren bezochten we onlangs ook weer de zgn. 50-Plus-Beurs. Bedoeld voor hen die de vijf kruisjes voorbij zijn en zich willen oriënteren op de leuke(re) dingen des levens. Of je nu een nieuwe stoel, keuken, auto, fiets of camper wilt aanschaffen, ben je hier aan het juiste adres. Een paar dagen lang komen er tienduizenden mensen af op deze beurs die langzamerhand een goede naam heeft opgebouwd bij de doelgroepen die iets meer te besteden hebben dan het gemiddelde. Voor de een is dat toch dat men een vakantie boekt richting een of andere mooie bestemming, een ander gaat trots met een massagekussen naar huis. Voor ons is het altijd weer een vergaarbak van informatie die we dan later nog eens tot ons nemen. Voor de rest kijken we naar alles wat wordt aangeboden aan producten en diensten, maar zeker ook naar de bezoekers die voorbij trekken. Nou ja, trekken. Er zitten heel vlotte lieden tussen, maar ook buitengewoon trage.

WP_20140916_016Net als vorige keren valt me op dat oudere mensen de neiging vertonen besluiteloos van richting te veranderen of plotseling stil te blijven staan. Doen ze dat is er op zich niet veel mis mee, maar trekken ze een karretje mee (vol folders of producten) kan het leiden tot grote ellende voor andere passanten. Overigens zie je ook veel mensen die nog lang niet tot de doelgroepen behoren voorbij trekken. Maar die gebruiken deze beurs om hetzelfde te doen wat ze normaal bij een Huishoudbeurs zouden late zien als gedrag, maar hier meer rust en orde vinden. Want een ding, oudere bezoekers zijn vriendelijker, socialer en vooral netter dan jongeren. Men houdt de deuren voor elkaar open, bedankt, excuseert en glimlacht. Het is opvallend. Zouden die 50-Plussers dan toch laten zien dat een goede opvoeding vroeger meer werd ingebakken dan tegenwoordig? Er was ook wel iets wat me mateloos verbaasde. 50-Plussers zijn niet allemaal goed ter been. We zagen er genoeg strompelen, achter rollators hobbelen of aan de arm van een (ook al volwassen) dochter of zoon door de hallen slenteren.

WP_20140916_024Waarom de Jaarbeurs dan besluit om de bezoekers in een parkeergarage onder te brengen die is voorzien van steile, smalle en ronduit gevaarlijke trappen is me een raadsel. Want de weg naar de ingang van het complex bleek een en al op- en neergaande trappen te bevatten. Wij zijn kwiek ter been, rennen omhoog en omlaag, maar we zagen genoeg mensen martelen. Dat moet je toch beter doen als organisatie. Maar verder, een leuke beurs, met voldoende plekken om even te zitten, wat te drinken of te eten en vooral met elkaar te kwaken. Want dat doen 50-Plussers ook graag. Gewoon een praatje met mekaar houden.