General Motors

General Motors

Voor velen is dit een soort verzamelnaam van merken, voor mij zeker ook, maar het Amerikaanse GMC (de afkorting) had ook zo haar eigen modellen in de aanbieding.

Het concern was tot pakweg de jaren rond de recente financiele crisis, het grootste autoconcern ter wereld. Opel behoorde er toe, Vauxhall, Saab, Holden, Chevrolet, Buick, Pontiac, Oldsmobile, Cadillac, Hummer, Daewoo om er maar een paar te noemen. En men paste graag batch-engineering toe waardoor sommige modellen van het concern wereldwijd werden verkocht onder een andere merknaam. Soms was dit handig, in andere gevallen minder. Men had overal wel vingers in de pap.

Ook in de Amerikaanse regering. Obama redde het concern van omvallen toen hij net was aangetreden midden in die crisis. En dat redde GMC ook al moest men intussen dan wel de nodige submerken verkopen. Bedenk je maar dat GMC nog steeds groot is, maar niet meer de grootste. Toyota en Volkswagen passeerden het merk, en de Franse PSA-groep komt er aan nu het bezig is met de overname van Fiat/Chrysler. Daarmee is GMC nog steeds geen kleintje hoor. Zeker niet. Grote belangen in groeimarkten als Rusland maken het concern niet uit te vlakken als belangrijke speler.

Men verzet alleen de bakens. En daarmee verdween het ook vrijwel uit Europa. Verkocht een paar jaar terug Opel en Vauxhall aan de Fransen, Saab aan Spyker, nam Hummer van de markt en kromp haar eigen gamma aan merken aardig in. Chevrolet werd teruggehaald naar de markten waar het wel kon scoren. Beter korte pijn dan lange, al kost het sommige groepen klanten die zo’n submerk altijd trouw zijn geweest. Het eigen logo vindt je nog steeds op sommige grote en van oudsher onder eigen naam gebouwde Pickup-trucks of zware vrachtwagens en ander bedrijfsvervoer. Was GMC altijd sterk, dus nu nog steeds. En wellicht komen de oude tijden nog eens terug. General Motors, Detroit allang verlaten, zoekend naar een nieuwe toekomst. Maar nog lang niet uitgeteld. (Beelden: Yellowbird archief)

Trump!

We zijn intussen twee maanden onderweg met een nieuwe president in het Witte Huis van Washington. De door velen verguisde Donald Trump. Een man die zichzelf bij zijn geboorte al vond in een gouden wieg met dito lepel in de mond en die vooral bekend werd om zijn handel in onroerend goed en voorliefde voor exotische dames. Liefst een paar jaar jonger dan hij. Die vrouwen dan! Toen hij na de toch als betrouwbaar overkomende Obama aantrad hield een deel van de wereld de adem in en het hart vast. Tijdens de verkiezingscampagne had hij zijn democratische tegenstander Hillary Clinton ‘By the pussy’ en won hij de baan als president van de V.S. Moord en brand werd er geschreeuwd in semilinkse kringen in ons land. Deels nog terecht ook, want een veel onzin twitterende president was nog niet eerder voorgekomen. Daarbij luisterde de man naar de meest idiote adviseurs en had nul komma nada ervaring in het diplomatieke verkeer. Een man met een kort lontje ook en een ego dat zelfs groter leek dan wat de despoten elders op deze aarde nog weleens naar voren willen brengen.

Nu, na twee maanden lijkt het erop dat hij wat is ingedamd. Dat zijn keuze voor mensen om zich heen tenminste een soort rust brengen in de internationale verhoudingen. Amerika functioneert ondanks deze president in plaats van dankzij zoals we voorheen vaak zagen. Sympathiek is hij nog steeds niet. Hij blundert er ook vrolijk op los en is niet wars van horkerig gedrag. Het zal hem weinig punten opleveren bij de mensen die hem op voorhand niet moesten. Mensen die gek genoeg wel veel geduld opbrengen voor de dictator van Ankara of de sfinx van Moskou. Het maakt toch iets uit of je in de VS of in Rusland dan wel Turkije loopt te briesen. Daarbij wil hij moslims tegenhouden, op voorhand al een doodzonde in de ogen van D66, GroenLinks of PvdA-volgers. De achterliggende gedachte, veiligheid en bescherming tegen terroristen, wordt niet gezien. Dat hij intussen een acht meter hoge muur laat bouwen aan de grens met Mexico lijkt op een wanhoopsdaad.

Muren hebben zelden geholpen mensen die echt weg willen binnen of buiten te houden. Het voormalige Oostblok liet dat zien. Maar je houdt er vermoedelijk wel de enorme aantallen illegalen mee tegen die zijn economie op het spel zetten. Of je er ook echt veel mee bereikt? De Mexicanen komen vaak niet voor een uitkering of andere voordelen, ze werken zich letterlijk te pletter om een bestaan op te bouwen dat hen uit de ergste armoede doet opstijgen. Maar dit terzijde. Er zal nog veel gemopperd worden op en gelachen om deze president. Maar een ding is zeker, Amerika laat zien dat iedereen daar president kan worden. Maar ik vrees toch dat dit minder geldt voor vrouwen, homoseksuelen of transgenders. Die worden door elke andere groep geboycot. En dat is iets waar men in de VS nog eens extra aan zal moeten trekken. Met of zonder Trump. (Beelden internet)