Gedwongen vertrutting…

Gedwongen vertrutting…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: vrouw-1-70.jpg

Als je terugkijkt naar boeken, films, bladen etc van pakweg 40 jaar geleden tot nu zie je zelfs als je half blind bent voor de oorzaken dat vertrutting met name vrouwen in de greep heeft genomen in die tussenliggende periode. In de jaren 70 van de vorige eeuw zorgde de vrijgevochten cultuur van toen (we hadden net alle kerkelijke en culturele dwang van ons afgeworpen) dat de rokken korter en de bikini’s kleiner werden dan wel dat het bovendeel daarvan gewoon thuis bleef tijdens de vakanties. Niemand nam er aanstoot aan, nou ja, de enkeling die nog steeds achter het woord van meneer Pastoor of de dominee aanliep, maar verder trokken mannen en vrouwen zich er weinig meer van aan wat ‘men’ er van vond.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: vrouw-5-70.jpg

Grote muziekfestivals maakten duidelijk dat ook de vrouwentorso gezien mocht worden en dat vrijheid blijheid veel mensen een ultiem geluksgevoel gaf. Kerken stonden buitenspel, al bleven de conservatieve invloeden vanuit die hoek goed merkbaar binnen o.a. de filmindustrie of op TV. Dat gold overigens in veel mindere mate voor ons land, want hier waren dansende blote dames of zelfs scenes waarin mannen hun blote aanhangsel toonden geen uitzondering. Ondenkbaar in Hollywood of het Britse eilandenrijk. Blote dames konden soms nog net door de beugel, een blote man was echt oorzaak voor een scherpe veroordeling en uitsluiting van uitzendrechten.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: censuur.jpg

Niet voor niets groeide de porno-industrie juist in die landen tijdens dit tijdvak het snelst. Seks was ook gewoon bespreekbaar, niemand stoorde zich er in ons land aan en op dat op dat punt liepen we voorop. Ook bij de mode. Minirokken, hotpants, behaloze haltertruitjes, het moest allemaal kunnen en dus deed de toenmalige generatie vrouwen wat van hen werd verwacht. Daarbij droegen ze normaal gesproken veel kleurrijke kleding, maar dat gold ook voor mannen. Kom er maar eens om in een land of continent waar de conservatieven opnieuw consequent op de rem trappen, bloot veroordelen, je via hun stoottroepen op de plek zetten en als dat niet helpt fysiek in actie komen tegen alles wat wij in die jaren 70 en daarna hadden bereikt.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1414344s120x120.jpg

Homo-emancipatie, Baas in eigen buik, mijn lijf, mijn lichaam en keuze, kortom dat wat liberaal en menselijk is. Het zijn vaak nieuwkomers die de handrem daarop zetten. Vanuit hun geloof is een blote vrouw een uitnodiging om toe te tasten. En dat gebeurt ook. Veel zwembaden hebben veel moeite om ‘jongeren’ van bepaalde komaf buiten de deur te houden als die zich te buiten willen gaan aan al dat opgediende jonge vrouwenvlees in bikini dat er naar echte Hollandse tradities alleen maar wil zwemmen of zonnen. In Duitsland zijn diverse gevallen bekend van m.n. Syriers die in zwembaden jonge meiden echt aanranden of onder dwang verkrachten.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: walgure.jpg

Zeker als het beetje heet is vinden zij dat die meiden ‘prooi’ zijn, want ‘zij hebben die rechten als hitsige mannen’. En veel slappe bestuurders van die zwembaden of gemeenten waar ze zijn gevestigd treden niet op maar tonen begrip voor de daders. Waren de slachtoffers mijn dochters ging ik met bijpassend gereedschap de daders te lijf, maar dit terzijde. Ook op het strand is het nu preutsheid troef. Meiden gedragen zich 180 graden anders dan hun moeders. Ze trekken steeds meer aan, ze beschermen zich, maar staan ook veel conservatiever in het leven. Om het over de invloed van echt conservatieve types hier of in de VS maar niet te hebben. Topless wordt nog net aan gedoogd, mits op plekken waar ‘anderen er geen last van hebben’. En zo is de cirkel rond en zijn we weer terug bij af. En dat spijt mij zeer. Niet alleen om het fraaie uitzicht, maar om de wetenschap dat die vrijheid van toen weer helemaal is ingekapseld. En dan zitten we nog maar aan het begin van het demoniseren van het eigen lijf. In sommige landen is al te zien waar dat toe leidt. Maar dat is weer een andere discussie.. En later nog meer over het onderwerp….(beelden: Internet)

Onuitroeibaar…

Onuitroeibaar…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: favorit-demo-0289-bij-heto-pict1477.jpg

Toen ik lang geleden alweer in het autovak ging werken en als eerste terechtkwam bij een dealerbedrijf in het Amsterdamse Zuid vlakbij het Bosplan, stonden daar in de kleine rand tussen onze parkeerplekken en het langslopende trottoir diverse taaie rozenstruiken. Die werden indertijd bijeen gehouden door een oud smeedijzeren hekje dat wellicht dronken (..) of onevenwichtige voetgangers moest beletten niet naar beneden te duvelen. Ons bedrijf lag daar nl. een metertje onder het normale straatniveau, iets wat gold voor het hele industriegebiedje waar wij zetelden. Door de jaren heen groeide niet alleen ons bedrijf (we hadden daar drie afdelingen) maar begonnen die struiken aardig uit te dijen tot een extra vervelend nadeel. Immers, we waren bijna aan het oog onttrokken door dat spul.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amsterdamse-bos-p3310124.jpg

En los van de bloemen die er af en toe in te zien waren, zaten er stekels in die als onderdeel van een afbakening van de landsgrenzen of als wolvenhek niet zouden misstaan. Dus besloten we op enig moment om de boel te snoeien. Afstemming met de gemeente (immers groen, wellicht van hen?) leverde niets tastbaars op over onderhoudsplichten van wie ook. Dus dan de beuk er maar in. Knippen, zagen, kortwieken. Het maakte het uitzicht weer veel fraaier. De kans op verwonding aan die verrekte doornen daalde ook. Helaas was na een jaar of twee de oude situatie weer terug.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: p7030072.jpg

Dus besloten we om dat spul helemaal weg te halen. Knippen tot aarde-niveau, later wat accuzuur er overheen, en weer later de brand er in. Het hielp voor even. Na twee jaar kwamen de struiken gewoon weer terug. Onuitroeibaar. Gelukkig hadden we intussen voor de meest belangrijke afdeling van ons bedrijf een nieuwe showroom, werkplaats en kantoren gebouwd. Stukkie verderop en zonder vervelende begroeiing. De rozen bleven intussen doorgroeien. Ons toenmalige bedrijf (ik verliet de tent in 1990) bleef daar nog wat jaren actief voor het verplicht moest verhuizen. De Gemeente nam een paar jaar na mijn vertrek de hele grond over en ging aan de slag met sloop van alle bedrijven en neerzetten van grote (half leegstaande) kantoor huurgebouwen. De rozen werden met grote machines uitgegraven. Probleem opgelost. Maar ik ga binnenkort toch eens kijken of ze toch niet ergens weer aan het ontluiken zijn. Onkruid vergaat niet, maar rozenstruiken zeker ook niet…. (beelden: Internet/archief)

Gradaties in geweld…

Gradaties in geweld…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: wick-4.jpg

Deze oude meninggever heeft nog een kleine afwijking naast al die interesses en voorliefdes. Ik kan soms helemaal verdrinken in fantasy/science-fiction of actiefilms. Waarbij ik de grootste voorkeur heb voor die scenario’s waarin de helden overtuigend winnen. Verliezen ze vind ik er meestal weinig aan. Competitie moet niet leiden tot afbreuk aan een heldhaftig personage. Man of vrouw, het maakt mij niet uit. Gewoon de beuk er in en waar het kan de misdaad of in-gemene types bestrijden en/of uitschakelen. Nu komt het genre in gradaties. Star Trek, Star Wars, Terminator, Mad Max, jullie kennen ze vast wel, maar dat zijn bijna sprookjesachtige verhalen als je ze vergelijkt met de filmcyclus rond John Wick, gespeeld door Keanu Reeves die je zou kunnen kennen uit o.a. de Matrix-filmreeks, ook al zo’n klassieker.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: ridders-en-vrouwen-5.jpg

Maar bij John Wick komt er nog een dimensie bovenop. Slechte mensen maken rondom hem hun hel mee op Aarde. Als rechtgeaard opruimer schakelt hij er per film tientallen zo niet honderden uit. Allemaal onzin natuurlijk, maar ik zit als liefhebber op het puntje van de bank en lach me gek. ‘Kan helemaal niet’, ‘hoe bedenken ze het’ en zo meer komt dan uit mijn mond en een zekere opwinding vult mijn lijf. Na afloop van zo’n film moet ik dan even bijkomen. Geweld zit normaal niet echt in mijn karakter, dus de overdaad aan wat ik zag moet er dan even uit. Een wandeling door de omgeving is in zo’n situatie soms handig. Onlangs zag ik uit die cyclus John Wick 4 en echt, als je denkt dat je alles al hebt gezien, hier komt dan een dimensie extra bovenop. Ik moest bijna aan de beademing toen de film was afgelopen….Maar gelachen….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: mao-1-.jpg

Vreemd is dan wel weer dat ik irl niet tegen het bekijken van geweld kan. De wereld is een wrede omgeving, en dat wordt vooral bepaald door de ‘bad guys’ die vanuit een of andere haatdoctrine of dictatuur menen dat ze andere mensen (liefst onschuldige) wel kunnen martelen, verkrachten of vermoorden. Raketten afschieten op woonblokken, de schuld bij anderen leggen, hele landen innemen en plat gooien, het is allemaal wat veel soms. De ingegraven meningen van voor/tegenstanders zijn mij zeker ook een doorn in het oog.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1921-8.jpg

Hoe zou je in vredesnaam (..) voor een oorlog kunnen zijn, voor vernietiging van een volk of van onschuldige mensen als je maar een jaar of wat terug hoeft te kijken naar wat al die conflicten aan ellende hebben opgeleverd. En voor hen die menen dat Gaza of Oekraine erg zijn, in het verleden kenden we na WO2, Korea, Vietnam, Afghanistan, Golfoorlogen, de oorlogen tussen Arabische landen en Israel, de conflicten tussen Pakistan en India, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles draaide en draait daarbij om macht of de inzet van haatdoctrines die willen overheersen. Een ding hebben ze vaak allemaal in zich, een absolute hekel aan democratische landen. De dictatuur, al dan niet godsdienst-gestuurd, speelt voor die daders een belangrijke rol. Soms zou ik willen dat er meer John Wicks bestonden die juist die types uit de wereld zouden kunnen helpen. Maar ja, sprookjes zijn geen realiteit en met die laatste moeten we verder. Mag wat kosten? Zeker, ons budget voor defensie stijgt. Ik ben benieuwd hoeveel van die genoemde waanzinnige bedragen gaan worden besteed aan de dreiging van binnenuit. Maar daarover later wellicht nog eens. Nu eerst een aflevering van Star Trek bekijken… (Beelden: Archief/internet)

Imago…

Imago…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa081948_edited.jpg

Onlangs bracht de Duitse TV een geweldig leuk onderzoek naar het imago van dure merken en wat er achter die vaak hoge prijs van dat spul schuil gaat. Opmerkelijk genoeg blijkt dat zowel daar als hier veel mensen menen dat ‘ze er bij horen’ als ze kleding of wat ook van een bepaald (mode)merk kunnen betalen. Tassen van duizenden euro’s het stuk gaan bij deze types over de plank alsof ze bij de Action worden verkocht. En de marketingtrucs die deze merken toepassen komen mij uiteraard zeer bekend over. Mijn oude hart voor dat vak ging weer even sneller slaan.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217.wp_000050.jpg

Wat zit de gemiddelde mens toch simpel in elkaar. Om te kopen met de illusie van kwaliteit, van voordeel, van het er bij horen, van gezien worden en niet als pias te boek te staan. En in de documentaire werd dat schrijnend duidelijk. Want wie er niet bij hoort wordt genegeerd. Het lijkt de politieke situatie in ons land wel. Heb je een afwijkende mening of smaak ben je meteen gecancelled. Nou dat gaat ook op voor de grote en dure modemerken. Loop je in merkkleding rond en stap je zo’n dure zaak van een bepaald merk binnen wordt je behandeld als een soort verheven Griekse god(in) en krijg je zelfs champagne geserveerd om jouw koopgedrag maar te beinvloeden.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: dusaseldorf.koningsallee.etalage.jpg

En dan nog mag je blij zijn als je een bepaald soort tas mag kopen, hoe duur die ook is. Men selecteert gewoon. Prachtige manier van werken. Iemand in een gewone outfit, geen merkkleding en pakweg aan te duiden als Pia Dwarsdoorsnee, werd totaal genegeerd en uiteindelijk na wat ronddwalen tussen al dat dure spul de deur uit gewerkt door bewakers. Hoezo klantvriendelijkheid?? Nou dat geldt voor elke branche waar geld en imago een rol speelt. Ik heb zelf in mijn werkzame leven nog wel eens klantentevredenheidsonderzoeken gedaan naast mystery-shopping bezoekjes en het was soms verbijsterend hoe verkopers zich gedroegen richting mij of ons.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pb250243_edited.jpg

Want vrouwlief vergezelde me vaak en als ‘Meneer en Mevrouw de Bok’ hadden we soms veel plezier. Dat hadden die verkopers niet als we ze met de resultaten van het onderzoek confronteerden. En echt dat beperkte zich niet tot de lokale dorpsgarage waar techniek nu eenmaal een grotere rol speelde dan de broodnodige nieuwverkopen. Ook grote jongens met stevige merken konden er indertijd wat van. We moeten dan ook niet gek opkijken dat heel wat bedrijven van toen inmiddels zijn verdwenen. Dat winkels omvallen, dat mensen steeds meer op internet hun inkopen doen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: p4122271_edited.jpg

En dan soms kiezen voor fraaie (namaak)merkkleding Made in Turkije die uitgerust met de juiste logo’s prima te verkopen valt. En o ja, in dat leuke TV-programma testten ze ongeveer alles en lieten zien dat hetzelfde spul in twee delen gesplitst, een met bijvoorbeeld Made in Italy opschrift en een zonder enige aanduiding zorgde voor een verkoopverhouding van 10:1 voor het zgn. Italiaanse spul. De beleving van consumenten was bij dat ‘Italiaanse spul’ beter dan van precies hetzelfde van een onbekend (zal wel Made in China zijn..)merk. Uit onderzoek bleek dat de fabricage van veel van dat modelspul in Bella Italia vooral plaatsvond in merkloze fabrieken vol Chinese, Afghaanse of Sri-Lankaanse arbeiders. Ook dat dure merkspul kwam daar vandaan. En de vermeende kwaliteit bleek vooral dat eerste te zijn. Confronterend voor hen die menen ‘er bij te horen’ met die dure merkspullen….. Maar die laten zich niet afleiden. Want een tas van dit of dat merk, een stropdas, schoenen, kostuums of modejurkjes…..Het mag wat kosten. En ik maar lachen…(beelden: Archief/Internet)

Herdenking!

Herdenking!

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amsterdam-dam-monument-100125-img_9646.jpg

Juist vandaag is het goed om eens na te denken over wat er tegenwoordig op straat en in universiteiten allemaal plaatsvindt en hoe zich dat verhoudt tot wat er in de Tweede Wereldoorlog zoal afspeelde in ons land. In de aanloop van dat conflict waren er stromingen te vinden die zich sterk maakten om alles wat in Duitsland speelde te zien als goed en noodzakelijk. Joden waren de negatieve oorzaak van ongeveer alles en vanuit het godsvruchtig denken i c m grote burgerlijkheid zag men toe hoe die bevolkingsgroep werd gekleineerd, verdreven en soms in kampen opgeborgen. Eenmaal binnen onze grenzen pakten de Duitsers samen met de landverraders van NSB en meer van die types, ook heel veel Joden op.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: namen-2-.jpg

Eerst nog in relatief kleine aantallen, later bijna geindustrialieerd. Mijn stad herbergt vele plekken die nog steeds het schrijnende verhaal over die deportaties vertellen. Joden die uitsluitend werden afgevoerd omdat ze Jood waren. Voor de vorm nam men ook wat Roma-zigeuners mee (Untermenschen..) vond men ook homo zijn reden tot tewerkstelling elders maar zaten de goederentreinen richting de vernietigingskampen toch vooral vol met Joodse mensen. Tienduizenden. Mensen zoals wij allen. Met een gezin, een huisje, wat spullen, een eigen leven. Eerst opgesloten in zgn. Joodse wijken, daarna geselecteerd en vervolgens via allerlei verschrikkelijke reizen op weg naar het einde. Duits-efficient georganiseerd met behulp van de lokale ambtenarij en haar toen zeer inschikkelijke houding. Na de oorlog was de zgn. Jodenbuurt in Amsterdam gedecimeerd en ook het vroegere Nieuw-Zuid met haar wat rijkere Joodse bewoners kende vele lege plekken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: wp_20141113_001.jpg

Schaamte zou meer passen dan dat wat we nu zien. Weer worden Joden achtervolgt, in elkaar geslagen, maakt men reclame voor het Arabisch geweld, kijkt weg van antisemitisme, verbreekt banden met universiteiten in den vreemde ook al zijn die aantoonbaar zeer kritisch op het beleid van de Israelische regering. Men verzwijgt de genocide die op 7 oktober 2023 plaatsvond, maar focust op de reactie van Israel daarop. Opvallend, indertijd was het extreemrechts dat zich schuldig maakte aan de jodenhaat, nu is het vooral extreemlinks i c m Arabische en Noordafrikaanse moslimgroepen die menen dat de geschiedenis van het Midden-Oosten een andere loop moet krijgen. Hoe vreemd kan het gaan. Mijn tenen gaan vast opkrullen als ik vanavond tegen 8 uur op de Dam onze volstrekt ongeschikte en anarchistische burgemeester zie staan die heeft bewezen dat deze herdenkingen helemaal niet voor haar bedoeld zijn. Die slachtoffers uit de Tweede W.O. interesseren haar kennelijk helemaal niet. De huidige retoriek wel. En dat is schandalig genoeg. Ik ben vanavond stil. Omdat ik dan denk aan al die mensen die zich ooit veilig waanden achter onze grenzen en fatsoensnormen. Nou, die zijn maar flinterdun. Indoctrinatie en propaganda maken daar snippers van die weg dwarrelen in de altijd waaiende wind in dit land. En dat is best confronterend…. Zij die er achter zitten moeten zich schamen. Heel diep. Zeker vandaag! (beelden: Internet/archief)