Ik geef meteen toe dat ik de Duitse taal vast niet zo goed beheers als de Duitsers zelf, maar het lezen van bladen en boeken uit dat land gaat me al jaren goed af. Zo goed zelfs dat ik er niet voor schroom elke boekhandel die ik tegenkom daar binnen te stappen op zoek naar aanvullingen op de informatie die ik nodig meen te hebben voor het juist interpreteren van zaken die met luchtvaart, automobilia of geschiedenis van doen hebben. En neem van mij aan dat het nog een echt genoegen is om winkels als Thalia of de Mayerische Buchhandlung binnen te stappen. Omdat men nog een echt breed aanbod kent en je wel erg weinig interesse moet hebben wil je er niet met ‘iets’ leuks naar buiten komen. Mits je de taal een beetje machtig bent natuurlijk. Want de Duitsers lezen veel, maar wel voornamelijk in hun eigen taal. Waar wij Nederlanders nog wel eens de moeite doen om andere talen tot ons te nemen, de Duitser laat dit liever achterwege. kiks mis mee, maar het is maar dat je het weet.

Ik vind hun geschiedschrijving ook prachtig. Kocht veel boeken over bijvoorbeeld het leven en wonen in de voormalige DDR. De boeken over de hobbygebieden die mij aanspreken waren vaak talrijk, een zekere fascinatie is de Duitser niet te ontzeggen waar het de eigen landsgeschiedenis betreft. Daarbij kennen ze een reeks van grote schrijvers, en komen er in tegenstelling tot ons land, heel wat boeken uit per jaar. Bij de Mayerische Buchhandlung verpakken ze al dat nieuws in een geweldige catalogus. Al ruim tien jaar doen ze dit en dat is al een boekwerk op zich. (en ja, ze hebben ook een digitale versie, een eigen webwinkel en Facebookaccount). De meest recente versie is 204 pagina’s dik. Ik kreeg hem onlangs in handen toen ik weer eens een prachtig boek over de geschiedenis van de luchtvaart kocht bij hun filiaal in Moenchen-Gladbach. De dames aan de kassa vermeldden nog even dat zij ook in dat boek stonden afgebeeld, trots wezen ze nog even hun portretjes aan die voorin waren neergezet.

Tussen vele collega’s uit de vestigingen van het bedrijf in het gebied waar de Mayerische opereert. Een fijne winkel, maar dat is Thalia ook en zo zijn er nog wel een aantal te vinden in de Duitse steden. Overal iets bijzonders en het lukt mij zelden om zonder aanwinst op leesgebied huiswaarts te keren. En dan thuis die inhoud verslinden. Het helpt me de Duitse taal steeds beter te begrijpen. Ook al moet ik dan af en toe toch nog het Duitse woordenboek er bij pakken voor uitleg. Maar neemt niet weg dat ik er veel aan heb en me nu al verheug op een volgende strooptocht die kant op. Want bij de Ako, Bruna of Scheltema’s van deze wereld slaag ik zelden of nooit. al lukt is het vaak een Duits of Engels boek. Het kan verkeren….