Soms vraag ik me af wie nu wie in de maling neemt bij al die metingen op gebied van klimaat of milieu en al helemaal als een of andere overheidsinstantie ineens ongevraagd in onze buurt foto’s maakt van de panden waarin wij wonen. Dit doet men om zogenaamd een beeld te kunnen krijgen van wat bij wie aan warmte of andere zaken verloren gaat en dan daarmee een actie aan te bieden om ons huis ‘extra te isoleren met een korting van maar liefst 1000 euro per adres’.
Men maakte warmtescanbeelden van alle huizen, ook van het onze en gaf via een officieel uitziend rapport aan wat er allemaal mis was met dat bescheiden stukje thuis waarin wij al ruim 30 jaar wonen. Als ik die scan zie viel dat kennelijk allemaal niet mee. En de organisatie die hier achter steekt was het hier gaarne mee eens. Er moest meteen worden ingegrepen wilde ik dat klimaat redden. Maar nu even over de feiten. Precies op de plekken waar dit rapport over rept als ‘onvoldoende’, hebben wij in het recente verleden voor een kapitaal nieuwe isolerende kozijnen, ramen, deuren en zo meer laten monteren.
Alle glas is HR++ en wij weten inmiddels al een paar jaar dat dit veel scheelt t.o.v. de vorige items die daar al wat jaren zaten. Daarnaast gingen we over op elektrische koken, we lieten onder de vloer de boel isoleren en hebben door eerdere verbouwingen ook een aardig inzicht over isolatie op de bovenste verdiepingen. Dat het rapport ook rept over verlies van warmte via de ventilatieroosters snap ik nog wel, sterker nog, wij hebben vaak een raam op de kiepstand overdag, want we houden van frisse lucht in huis.
En met vier katten als familie is dat soms geen overbodige luxe. Kortom, we hebben er aardig voor geinvesteerd en maakten het huis tot een goed functionerend onderkomen qua warmte en koelte. De CV-ketel is onlangs vervangen door een hyperzuinig apparaat en het rapport komt me dus niet gelegen. Ik vertrouw het niet en zie meteen dat er organisaties en bedrijven aan willen verdienen. Een aantal jaren terug was er ook al zo’n actie, toen nog zonder foto’s, maar wel om onze huizen hier totaal te laten omvormen tot geisoleerde bunkers. Bleek dat hetzelfde Energieloket haar eigen bevriende bedrijven had die men graag langs de deuren stuurde om ons van alles en nog wat aan te smeren. Bleek dat een deel van de huizen (ook het onze) allang bepaalde maatregelen in zich droeg en en bewoners geen behoefte hadden aan nog meer. Mensen zijn geen slaven, we zijn eigenaars, we maken zelf uit wat we wel en niet doen, en als….dan vooral omdat het comfortabeler is. Daarbij, geld groeit bij de meesten niet op de rug, het moet ergens vandaan komen. En de wereld redden staat minder prominent beschreven in de eigen doelstellingen dan het overeind houden van een beetje leven na (in mijn geval) 55 jaar hard werken. Kortom, de aangeboden energiecoach laat ik maar even op zijn lauweren rusten. Doe ik zelf ook. En geniet intussen van de rust en het feit dat die fraaie ramen en deuren me zomer en winter meer dan bevallen. Die 1000 euro is een fooitje in vergelijking met wat me dat eerdere ver/gebouw allemaal kostte…. (Beelden: archief)
De gemiddelde man of vrouw is niet gemaakt voor lange perioden van eenzaamheid. Denk maar eens aan de vele verhalen die over dit thema verschenen. Onbewoonde eilanden, lijken leuk, in de praktijk kan 99,9% van de mensheid daar niet overleven zonder mentaal ziek te worden. Om het over honger en dorst niet eens te hebben. Een paar maanden niet kunnen winkelen of naar de kroeg in coronatijd maakte duidelijk dat velen al symbolisch tegen de wanden klimmen. Moet je eens indenken dat je dan jaren vast komt te zitten in de oneindige ruimte om ons heen. En oneindig is die ruimte zeker. Zodanig dat we als mensheid vermoedelijk niet veel verder kunnen reizen dan pakweg een deurtje verder in een straat die is gelegen in een stad die weer is gesitueerd in een land zo groot als Rusland en dat dan weer op een wereldbol die eerder zo groot is als Saturnus dan de aarde zoals we die kennen. Lichtjaren weg houdt in dat je met de snelheid van het licht vele jaren zult moeten reizen om ergens te komen. Nou, voorlopig zijn onze raketten voorzien van een technologie die tripjes als die van een slak in een teerton mogelijk maken.
En niet veel meer. Hoe dan ook, we plannen trips naar de Maan (opnieuw nadat we in de jaren 60/70 al eerder die kant op gingen) waarvoor je ongeveer een dikke week moet reizen, maar ook naar Mars. En dat laatste is andere koek., Want een jaar ben je zo onder weg. Enkele reis. Want heen en weer is nog best een oefening. En dus selecteert men mensen die in staat zijn die eenzaamheid in de ruimte te doorstaan, maar ook een verblijf op een zeer mensvijandige planeet vol te houden gedurende een periode van wellicht een normaal mensenleven. Tuurlijk zijn de mannen en vrouwen die dit willen doen van oordeel dat ze dit aan kunnen, maar de vraag is of ze zich wel realiseren wat ze dan bedenken. De trips die astro- en kosmonauten maakten naar en in de ruimte (denk aan het ISS) gaven als resultaat te zien dat een jaar in de ruimte het menselijke fysiek aardig verandert. Ons beenderstelsel geeft het op, de spieren verslappen, hoe zeer we ook trainen, en ook de bloedsomloop is een probleem.
Komen die lui dan weer terug op aarde zijn ze een paar centimeter gekrompen en voelen zich tijdenlang niet lekker. Erger lijkt me de optie dat er bij zowel die lange Marsvluchten of de landing op die planeet misloopt en je roemloos ten onder gaat. Of een noodlanding maakt die grote schade geeft aan jouw vervoermiddel en je dan langzaam aan sterft op die rode planeet. Ik moet er niet aan denken, maar ja, ver weg van de Westertoren begint het al te jeuken. Dus ik ben om diverse redenen niet geschikt. Als je besluit om een kolonie te stichten op Mars, en die plannen zijn er, moet je dus ook mannen en vrouwen sturen om die kolonie duurzaam de toekomst in te leiden. Samen zoveel mogelijk kinderen maken, gezinnen stichten die de missie kunnen voortzetten en de basis daar gevestigd desnoods ontginnen. Met een rood waas voor de ogen en vooral verlangend kijken naar die ene blauwe planeet die heel ver weg in de sterrenhemel te zien is. Het lijkt mij vreselijk. Maar goed, ik hoef ook niet. Nee, met beide benen op de aardse grond. Toch net even plezieriger. Maar wie het aandurft is voor mij wel heen held(in)hoor. Ik wens hen behouden vlucht….(Beelden: Internet)
Als alles volgens plan gaat krijgen we aan het einde van deze maand een ploeg professionals in huis die de bestaande ramen en deuren zullen verwijderen en vervangen door milieuvriendelijk en isolerende kunststof met HR++ glas. Rib uit het lijf zo’n operatie, maar goed daar krijgen we dan best iets voor terug. Als de leveranciers hun werk goed doen betalen wij de rekening. Maar voordien moet er veel gebeuren. Wij zijn lieden met een geschiedenis. Een bibliotheek zou zich niet schamen voor onze verzameling boeken op velerlei terreinen en verder zijn we goed voor hobby’s en huisdieren. Dus dat moet allemaal van de kant. Minstens een meter volgens opgave van de installateurs. En dat dagen lang. Men begint aan de achterkant, de tuinkant bij ons, dus wat daar in die kamers staat (en de keuken) moet opgeschoven naar de kern van het huis. Maar wel op zodanige wijze dat we nog wel kunnen leven in dat huis van ons. Andere zaken moeten afgedekt. Logeerbed naar zolder, stel je voor dat er een gast komt slapen moet die ook ergens heen. 
We moeten een schema maken voor de drie katten. Razend nieuwsgierig en ook zeer geinteresseerd in het verboden buitengebied. Daar moet dus in huis een safe-room voor gevonden worden waar in- en uitlopende werklieden ze niet uit kunnen laten ontsnappen. Kortom, het wordt spannend in de komende weken.
Mocht je af en toe merken dat we even minder actief zijn op dit blog of de sociale media, het is niet anders, maar heeft geen andere reden dan deze. Zo’n 10 jaar geleden hadden we een soortgelijke situatie. De grote verbouwing van keuken en tweede etage zorgde voor het nodige geimproviseer. We maakten een kleine tijdelijke keuken in de huiskamer zodat we nog wel iets konden eten. De reguliere keuken bestond niet meer, helemaal kaal gesloopt door de aannemer. Dat gold ook voor de meterkast en de gang. Was best confronterend. Op de tweede etage werd de boel een paar maanden later helemaal gesloopt en aangepast aan de gewenste nieuwe situatie.
Altijdmijnmening 