Best cryptisch omschreven eigenlijk. Een pijnlijke periode in de afgelopen weken. Waarvan ik dagen lang de herinnering kon bekijken bij het wisselen van mijn sokken. Wat gebeurde er?? Nou het begon allemaal simpel. In een van mijn kamers in dit huis staat al een tijdje een enkele vitrine en ook nog wat losse kasten. Daarin de verzamelde op schaal rijdende werken uit Oost-Europa die ik met zorg behandel en dus zo goed mogelijk op- of weg berg. Nu onze kinderen hebben besloten om de stap te zetten om in de provincie te gaan wonen komen uit hun huidige woning wat vitrines vrij die ik dan mag overnemen. Nou dat liet ik me maar een keer zeggen. De eerste haalde ik in de eerste helft van oktober in gedemonteerde toestand op en sjouwde die naar de eerste etage van ons huis. Daar stond alles al te wachten wat ik had ingepland voor die interne verhuizing. Gedachte was…vitrine…kast er tussen voor allerlei zaken die niks met die verzameling te maken hebben….en dan de nieuwe vitrine aan de andere kant. En dan dwars over die twee glazen torens een smalle houten kast waarin ik weer wat grote modellen kon uitstallen en een stereosysteem met radio.
Alles opgemeten, het moest passen en werken. En dat deed het… Die vitrine kreeg ik relatief vlot in elkaar, schoof hem op zijn plek, monteerde de verlichting, en maakte het glas helemaal helder. Toen dat klaar was nam ik een van die smalle kasten die ik op het oog had om er overheen te schuiven beet…Maar dat ding bleek flink zwaarder dan ik dacht en bleek niet te houden. Knal, boem, op mijn rechtervoet. Verdoofd door de klap en de pijn zweeg ik even. (een wonder…)Toen vrouwlief naar boven stormde (zij hoorde die klap ook en dacht dat ik het aardse bestaan had verruild voor het hemelse..) en me vroeg wat er gebeurd was liet ik mijn voet zien…..Die zwol op en toonde in eerste instantie vooral de plek waar de kast op gevallen was. Natte doeken en zo meer moesten de zwelling stoppen. Intussen tilden we samen die kast alsnog op en legden die op de beoogde plek. Het paste…Top! Hinkelend werkte ik verder….
In de dagen die volgden bleek de zwelling steeds meer plek te maken voor blauwe tinten die later zelfs de kleur zwart benaderden. Die rechter voet was echt gekwetst. Maar ik ben niet zo van de goed bedoelde adviezen. ‘Been omhoog’ ‘rustig aan doen’ ‘dokter naar laten kijken’….Gewoon doorgaan. Mijn oudste Rieker schoenen bleken me relatief pijnloos te kunnen dienen (alle ander paren kreeg ik niet aan). Na een dikke tien dagen zag die voet er uit of ik door de teer had gelopen, een en al bloeduitstorting…maar ik ben gewoon doorgegaan met inrichten van die kamer en die vitrines. Daar ben ik nu heel blij mee. Toch maar mooi klaar die klus. Zielig zijn kan later wel…. Intussen zijn we een week of wat verder. En vertel ik het verhaal. Opdat u niet denkt dat een beetje meninggever ook een echte klusser is…wel een kanjer vind ik zelf…Maar dat mag je als lezer ook zelf beoordelen. Voor het gemak de beelden maar even bijgevoegd… En die zijn echt niet bijgewerkt….puur realisme…..(Beelden: Prive)
Juist in deze periode van het jaar is het weer de ideale tijd om terug te kijken. Op een bewogen jaar vol nieuwigheden, ervaringen, en in mijn geval ook nieuwe aanwinsten voor het hobbymuseum. Wie veel verzamelt komt nog wel eens iets tegen en in dat geval viel het jaar 2018 niet tegen. Maar ooit, heel lang geleden, op de 20e december van een jaar dat ver weg in de geschiedenis ligt opgeborgen, startte ik officieel mijn hobbygedoetje. Als kind, maar wel al met een missie, een visie en de daarbij behorende doelstellingen. Alles wat ik daarna deed stond op een of andere manier in relatie tot mijn hobbybeleving. Vanuit de miniatuurwereld vertaling zoeken naar de echte wereld buiten en omgekeerd. Ik leerde door die hobby’s mensen kennen die nu nog behoren tot mijn oudste en trouwste vriendenkring en dat is best knap als je bedenkt dat er soms wel meer dan een halve eeuw aan jaren zit tussen de eerste kennismaking en het hier en nu.
Natuurlijk zijn de liefhebberijen iets veranderd van opzet en uitvoering. De dingen die ik in het verleden belangrijk vond, zoals het produceren van zoveel mogelijk zelf gebouwde schaalmodellen, zijn sterk op de achtergrond geraakt, terwijl andere zaken daarvoor in de plaats kwamen. Neemt niet weg dat als ik om me heen kijk in mijn creatieve ruimte, ik zie hoe mijn leven toch deels is verlopen. Keuzes die ik ooit maakte vertaalden zich in wat ik nu zie als de invulling van een deel van mijn levensvreugde. Want voor die liefhebberijen reisde ik tot en met dit jaar heel wat af. Ieder land of stad(je) heeft wel weer iets nieuws te bieden en het moet gek zijn wil ik tijdens de strooptochten niet iets tegenkomen dat ik in de eigen omgeving niet kan vinden. Ook bij de beroepskeuze zorgde mijn liefde voor alles wat vliegt en rijdt voor carrièrestappen die een ander niet zo snel zou hebben genomen. Soms was die keuze minder gelukkig dan op andere momenten, maar geleerd heb ik er veel van en dat helpt me tot op de dag van vandaag met zo’n beetje alles wat ik doe, adviseer of uitvoer.
Zelfs de naam van mijn enige tijd geleden gesloten adviesbureau had een verbinding met die liefhebberijen uit vroeger jaren. Als je ergens het fenomeen creativiteit leert kennen dan toch wel in de branches waar ik mijn brood verdien(de). En dat alles omdat ik heel lang geleden, op 20 december van dat bepaalde jaar, koos voor een officiële status bij dat wat ik daarvoor nog als ‘speeltje’ had gezien. In 2010 vierde ik het feit dat ik nu al 50 jaar lang bezig was met mijn luchtvaarthobby. Dit jaar al weer acht jaar verder. De rest is er later allemaal aan toegevoegd. De beschrijving van al dat verzamelde fraais deel ik nu in groepen op Facebook. Gewoon omdat daar nog meer gepassioneerden rondhobbelen. Of er nog meer te vieren valt laat ik even afhangen van het fysiek. Want een ding had ik indertijd niet voorzien, dat juist in het jubileumjaar soms een kinkje in de kabel zou kunnen zorgen voor wat onzekerheden. Daar dacht ik indertijd als jong kind niet over na. Er moest een ‘bedrijf’ worden geleid…….En jullie beste en lieve lezer(s)essen, zelf ook lang geleden een geapssioneerde visie gehad die je nu nog nastreeft en die je wel of niet datgene bracht waar je indertijd voor ging? (Afbeeldingen: Yellowbird collectie)
Soest ligt op een wat verhoogd niveau. Dat zie je terug aan de huizen daar. Men kijkt er letterlijk op de omgeving neer, maar dat is verder vooral figuurlijk ook zo bedoeld hoor. Zandgrond en een mooie historie die al terug gaat naar de tijden dat het oerijs hier welig tierde en de latere Romeinen er nog wel eens doorheen trokken hebben het gebied hier net zo gevormd als de latere bewoning van het Koninklijk Paleis in buurtgemeente Soestdijk of de ooit in de buurt gevestigde vliegbasis van Soesterberg. Dat zand in de bodem heeft niet alleen een dempende werking op de omgeving, het is er lekker rustig als je de doorgaande straten vermijdt, maar die bodem verbergt ook het nodige aan interessante zaken. Die graaf je niet zo maar even op, daar moet je eerst met gespecialiseerde apparatuur naar zoeken. En dat is nu precies wat mijn goede vriend Hans met zijn maten daar in de omgeving regelmatig doen. Al dan niet met toestemming van de lokale agrarische bevolking in de regio lopen ze als het weer het toelaat met hun detectie-apparatuur heen en weer te schuifelen over de Soester akkers op zoek naar…..ja naar wat eigenlijk? Als Hans begint te vertellen over zijn bijzondere vondsten raak ik er vaak al snel door verbaasd.
Vandaar ook deze expositie. Gewoon om kennis te delen en mensen te kunnen uitleggen welke ‘lagen’ de geschiedenis van Soest eigenlijk kent. Hans is daar goed in, dat weet ik, en als gepensioneerd overheidsdienaar maakt hij graag tijd vrij voor hen die met serieuze vragen naar hem toe komen. En mocht je daar behoefte aan voelen speelt hij ook nog even een riedeltje op het in het museum aanwezige kerkorgel…. Ik heb het allemaal van nabij mogen meemaken en dat is alleen al een reden om het iedereen aan te raden dit fraaie museum eens te bezoeken. Want naast deze expositie is er nog veel meer te zien in dit meer dan stijlvolle gebouw aan de Steenhofstraat 46, 3764 BM Soest. Toegangsprijzen bezoek Museum Soest. Bezoekers tot en met 12 jaar € 1,00, Bezoekers 13 jaar en ouder € 5,– Entree en rondleiding € 6,00
Altijdmijnmening 