De Amstel..

De Amstel..

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amstel-blik-naar-het-centrum-vanaf-de-berlagebrug-fotos-tru-juli-aug.2007-055.jpg

Onze stad dankt haar naam uiteraard aan die waterloop die lang geleden ontsprong uit de vereniging van de Drecht en Kromme Mijdrecht ten zuidwesten van de huidige stad Amsterdam. De stroom ging meanderend richting het laagste punt in de omgeving, wat we nu het IJ noemen. Onderwijl werden zijstromen voorzien van stromend water en zo kreeg het landschap in het veengebied rond Amsterdam haar huidige contouren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amsterdam-amstel-p7010190_edited.jpg

Wie nu de Amstel volgt zal ontdekken dat die al langere tijd gekanaliseerd is en tegenwoordig aansluit op de Oude Rijn bij Alphen a.d. Rijn. De oude rivier is nu een keurig kanaal geworden dat op weg naar Amsterdam een lange route aflegt via karakteristieke plaatsen als Vrouwenakker, Uithoorn en Ouderkerk/Amstelveen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: zomer-2006-div.-002.jpg

Vele eeuwen terug werden er diverse van dit soort plaatsen gesticht die weer het centrum werden voor de agrarische ondernemers die zich langs de oever dan de oude rivier hadden gevestigd en door het graven van gangen en sloten water benutten om dat eigen terrein vruchtbaar te helpen maken. Lieden uit o.a. Ouder-Amstel (o.a. Ouderkerk) zakten als vissers op enig moment de rivier af richting wat nu Amsterdam is en vonden daar hun broodwinning.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: wp_003976.jpg

Ze polderden in, legden droog, bouwden huizen en uiteraard kerken. Handel en wandel bloeiden en zo ontstond (ik stel het even simpel voor) Amsterdam. Een stad die ook met dank aan het harde werken van monniken en kloosterzusters samen met die eerste bewoners van het dorp Amsterdam iets opbouwden dat nu de hoofdstad van het land is. 750 jaar geleden kreeg men stadsrechten, een feit dat het huidige college aangrijpt om vooral maatschappijkritische evenementen te organiseren. Die Amstel werd intussen onderdeel van alles wat hier groeit en bloeit. Alleen heeft Amsterdam in de achter ons liggende eeuwen haar oude naamgever maar matig behandeld. Volg je de Amstel stad in kom je vanuit een schitterend brede waterweg steeds meer terecht in een fuik die eindigt bij het Muntplein.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: wp_001615.jpg

De waterweg daar omgeleid, afgesloten en niet meer in staat rechtstreeks haar water te brengen naar het IJ. Rokin, Damrak, Stationsplein…allemaal gebouwd op wat ooit de Amstel was. Aan het einde van het Damrak, net voor het Centraal Station zie je nog een klein stukje Amstel terug. Keurig netjes recht gemaakt, de oude panden van de Warmoesstraat met hun rug er naar toe. Maar iedereen die ook maar iets met de stad heeft weet waar die Amstel goed voor was en is en eenmaal buiten de stad is het tegenwoordig vooral in de zomer een geliefde plek voor hen die houden van roeien, zeilen, varen met een motorsloep en daar af en toe nog een groot binnenvaartschip tussen door vol lading. Zwemmen kan tegenwoordig ook weer. Het vergif dat met name in Uithoorn vroeger zo de rivier in ging (men kende daar een grote chemische industrie) is uitgebaggerd en verwijderd. En voor mensen die met hun jachtje een toertje Hollands-Midden willen maken is dit een geweldig uitgangspunt. Kortom, de Amstel en Amsterdam….met elkaar verbonden. Al meer dan 750 jaar. Of iemand daar nog bij stil zal staan? Geen idee. Vandaar dat ik het maar even deed…(beelden; Prive-archief)

Stel dat de aliens echt komen….

WP_000076Op een dag ziet men door de telescopen op de grond en in de ruimte ‘iets’ op ons af komen dat men niet kan verklaren. Het is geen komeet, geen stuk steen, nee het is iets dat lijkt op een ruimteschip. Met alle mogelijke middelen proberen de NASA en ESA samen met de Russen en Chinezen om een communicatie op te zetten met die door de ruimte op ons afkomende wezens, maar tevergeefs. Ruis is ons deel en wat men door de lenzen van alle apparatuur kan zien is niet bepaald geruststellend. Deze lieden komen niet om melk te drinken. Het zijn oorlogsschepen die in staat zijn door de ruimte te reizen. Ze zijn ook ineens verschenen wat inhoudt dat ze over een geweldige kennis en technologie beschikken die de onze ver vooruit is. Als de snel vooruit komende ruimteschepen ons planetenstelsel binnen komen bemerken we dat er radiogolven en radarachtige straling op ons wordt gericht. Men scant de planeten in het stelsel op evt. geschiktheid om er te kunnen landen en leven. Uiteindelijk blijkt de Aarde het meest geschikt en komen de schepen op ons af. In het Pentagon slaat men alarm, net zoals dat in het Kremlin en in Beijing het geval is. Hoe gaan we ons verdedigen tegen dit soort wezens? We hebben nog geen idee hoe ze er uit zien, wat ze willen en wat hun doelstelling is. De uitgezonden berichten van menselijke kant blijven onbeantwoord. Wat blijft is de keuze om hen op een stel met atoomlading uitgeruste raketten te trakteren of we laten hen toe op onze planeet en zien dan wel hoe we de communicatie verwezenlijken. Als de schepen in een baan om onze Aarde vliegen blijkt plotseling dat veel van de nu gebruikte satellieten het niet meer doen. Contact met het ISS ruimtestation gaat verloren, de communicatie op Aarde gaat ineens bijzonder lastig. Radio en TV vallen uit voor zover ze via satellieten hun signalen verzenden.

WP_003364Mobiele telefoons en andere digitale technieken zijn ineens onbruikbaar, het lijkt er op dat de schepen ons elektronisch hebben lam gelegd. Dat is voor de generaals op Aarde aanleiding om de handschoen op te pakken. De meest geavanceerde wapens waarover wij mensen beschikken worden in staat van paraatheid gebracht. De kerken zitten intussen vol, gelovigen bidden tot hun respectivelijke goden om hulp en bijstand in deze donkere dagen. Plotseling daalt een baan van licht af naar de Aarde. Afkomstig uit een van de oorlogsschepen die om de Aarde heen cirkelen. Op de grond verschijnen insectachtige wezens met groene ogen die bij contact met de daar toevallig in de buurt zijnde mensen direct toeslaan. Zij eten de mensen en dieren die ze vinden direct op. De wezens zijn groenachtig van kleur, een beetje metallic-achtig van uiterlijk en bewegen zich op acht korte poten. Of ze iets van uniformen of bescherming dragen is niet te zien, wel dat ze een meter of drie lang zijn en bijna twee meter breed. Ze maken een laag brommend geluid, dat ruiten doet trillen. De mensheid is in paniek als op andere plekken ook lichtbanen verschijnen waaronder ook dit soort wezens verschijnen waartegen weerstand bieden zinloos is. De mens is prooi, de nieuwkomers zijn vleeseters en maken geen onderscheid tussen een koe of een mens. Vlees is vlees zo lijkt het en hun kaken vermalen een mens in iets van 1,5 minuut.

Maan - Mare Tranquillitatis - de landingsplek van Apollo 11Wat te doen als dit scenario echt zou zijn? Geen idee. Maar ik kom er op omdat wij in het verleden al diverse satellieten de ruimte in schoten met allerlei relevante informatie voor buitenaardse beschavingen. Binnenkort gaat er weer een onderweg. Met de stand der techniek zijn die apparaten nog wel even bezig om ergens heen te vliegen waar ze dat contact echt zullen maken. Maar als ze dan ‘iets’ tegenkomen is het wel te hopen dat dit vredelievende en intelligente wezens zijn die niet uit blijken op de dominantie van het heelal. Soms vraag ik me wel eens af of men over de mogelijke consequenties van dit handelen wel eens heeft nagedacht. Zo niet, is wat ik hier beschrijf wellicht het gevolg. Zo ja zou ik graag willen weten hoe men zich een ontmoeting met die ET-achtigen voorstelt. Maar ik denk ook, nee, weet bijna zeker, dat ik het niet meer zal meemaken. De eerste ruimtesonde, Voyager, is nu, na iets van 45  jaar vliegen net uit ons eigen zonnestelsel los gekomen en de grote onbekende ruimte in gegaan. Met de snelheid van een paard en wagen als je het op deze schaal bekijkt. En dat geeft wel iets van rust…