Tussen alle STER-reclame voor in mijn ogen abjecte clubs als Milieudefensie hoorde ik afgelopen periode ook een regelmatige spot van de Nederlandse Federatie van Nudisten of zo. Waarin men meldde dat 2.5 miljoen mensen in ons land doen aan bloot verkeren op strand of waar ook. Voor de goede orde, dat is een grotere groep dan de Allah-aanhangers of zo. En toch blijft men in die bloot verkiezende kring aardig bescheiden. Naakt is natuurlijk onze menselijke staat pur-sang. Dichter bij een ander mens dan in al zijn/haar blootheid kunnen wij niet verkeren.
Ook al willen alle zwaar gelovigen in dit of dat …het graag vermijden of zelfs verbieden. Immers het naakte lijf is zondig, het neigt naar verleiding, het doet ons verlangen naar… Tja, dat is ook zo, maar is het daarmee zondig? Dat hebben die soms mallotige kerkgenootschappen er wel in gebracht, maar slaat nergens op. Daarbij is het opvallend dat juist in landen waar de zware kerken nog het een en ander te melden hebben naaktheid op de stranden onderdeel is van de cultuur.
Zelfs in het zware en sterk beperkende communistische systeem zoals dat in de DDR werd uitgevent was de Freie Korper Kultur onderdeel van het dagelijks leven. Topless in onze streken was vooral een uiting van de doorbraak uit dat verstikkende systeem dat kerken nu eenmaal waren en zijn. Niet met je handen onder de lakens, nooit bloot, geen seks behalve om kinderen te krijgen, geen verleiding, lust of bevrediging en zo meer. In sommige culturen ontneemt men meisjes al op jeugdige leven elke kans op een gezond seksleven door hun genitale besnijdenis, ik beschreef het al eerder.
Bloot slaat dood, overdaad is voor sommigen te veel van het goede, dus kleden we ons op strand weer aan. Om ‘anderen niet te kwetsen’….. Maar dat is natuurlijk klets. Een dagje aan het strand maakt ook duidelijk dat veel vrouwen de kleinste bikini’s dragen, broekjes die de naam nauwelijks mogen dragen, maar spastisch doen over hun dagelijkse slips of strings naar gelang hun inwendige temperatuur of genenstructuur. Aan de ene kant je lijf vrijwel ongehuld door dat beperkende textiel laten zien, maar na het omkleden ineens in de Stealth-modus, oftewel, kuisheid troef. Zal vrouwelijk zijn, maar ik vind het vreemd. Naaktheid is veelal niet meer dan een verlangen om gewoon van de natuur te genieten op een wijze die Adam en Eva ooit ook zo hebben ervaren. Of ben ik nu wat te Bijbels naar de zin? De keren dat wij zelf in onze naakte niksies rond hobbelden in zuidelijke warme streken was het uiterst plezierig. En zagen we de naaktheid van de andere mensen niet als beperkend. Integendeel. Zou ik er nu zelf nog voor gaan? Ach, wie weet. Maar ja, ik ben niet zo van de warme stranden en zo. Goed excuus. Maar de rest van de mensheid moet vooral uitdoen wat zij kwijt willen. Omdat het natuurlijk is. Veel natuurlijker dan boerka’s en andere kleding die niet past bij onze revolutie van de jaren 60/70. Daar trek ik een streep in het zand. En u mag zelf raden waarmee…(Beelden: Archief/internet)
Voldoende voorbeelden van mensen die zich letterlijk dood hebben gedronken toch? Maar dat ene glaasje wijn? Dat glaasje likeur bij de koffie in het weekend? Dat biertje met collega’s op de vrijdagmiddag. Allemaal laten staan?! Of schouders ophalen en gewoon doorgaan?! Jonge mensen zullen dat laatste zeker hebben bedacht. Die glanzen nog van zichzelf, voelen zich onkwetsbaar en ‘later’ is ongrijpbaar. Voor de echte ouderen onder ons is het ook geen thema. Die zijn al op leeftijd en voelen zich wellicht net lekker door dat ene glaasje spiritueel vocht. Nee, juist die tussengroepen, waartoe ook ik behoor werden er nerveus van. Mocht dit nu ook al niet meer?! Wat blijft er dan nog over in deze #Metoo en #antizwartepiet tijden?! Wordt ons dan echt alles ontnomen? Het lijkt er wel op. Nu ben ik zelf geen echte drinker hoor. Ik vind een glaasje op zijn tijd best lekker, vooral in het weekend, maar zelden of nooit doordeweeks en al helemaal niet als ik nog moet rijden.
Kortom een rechte rug. Niet verslaafd! En dat laatste was mij bepaald niet met de paplepel ingegeven moet ik zeggen. De voorbeelden waren echt niet geweldig indertijd. Maar ik verzette me met klem tegen die verslavingen als roken en drinken. Uit dat principe dronk ik daarom tot en met 1978 eigenlijk nooit van dat spul. Vond het ook niet lekker. Pas in de Urquell-brouwerij die ik in dat jaar bezocht in het fraaie land Tsjecho-Slowakije ontdekte ik de geneugten van het echte Pilsener bier. Ook al ben ik van bier in het algemeen ook nooit een ware liefhebber geworden. Dus daar ligt het niet aan. Maar als het je wordt ontzegd!? Kijk, ik zelf geloof ook niet meer in Sinterklaas, maar van de traditie moeten al die betweters en namaakkenners wel afblijven natuurlijk. Gelukkig bleek enkele dagen later dat de dunne alcoholische soep niet zo heet werd gedronken en dat het ene glaasje per dag (statistisch gezien) wel mocht. Mits het geen hele emmers werden. Nou, daar valt mee te leven toch!? Ik neem mijn glaasje likeur gewoon weer in het weekend. En wat drink jij lieve lezer(es)??? Proost in ieder geval…..geniet er van.
Op het tripje dat we onlangs maakten met onze vriendjes uit de polder kwamen we ook dit keer traditiegetrouw bij elkaar op voor beiden een uurtje rijden van de resp. woonomgeving. Die ontmoetingsplek ergens in het noorden van Brabant. Dat doen we al een paar jaar zo en het werkt prima. Lekker een bakkie doen met een taartje bij de lokale banketbakker en daarna naar een daar gelegen super-discount-store waar we altijd met iets naar buiten komen wat we voorheen nooit zelfs maar zouden hebben overwogen te kopen. Geweldige winkel met een enorm breed aanbod. Daarna gaan we dan door naar de bestemming van onze trip. Dit keer ging dat iets anders dan gepland. De auto zetten wij bij die ontmoetingen altijd neer voor de grote katholieke kerk van dat Brabantse plaatsje. Gemakkelijk te vinden en de auto veilig onder de ogen van de lokale parochie. Deze maal werden we bij terugkeer verrast. Tientallen leden van een landelijk bekende motorclub hadden zich verzameld rond een lijkwagen. 
Bij aankomst daarvan werden de vele Harley’s even op volle toeren hoorbaar gemaakt. Indrukwekkend.
En de parkeerplaats kende maar een enkele uitgang. Op enig moment beende een van de stevige motormannen op ons af. Dat voelde niet goed. Angst is een slechte raadgever, maar ook ik lees de kranten… Het viel mee. De man sprak ons keurig netjes aan. Of we ook bij de familie behoorden. Dan konden we nu evt. naar binnen. Wij vertelden dat we met onze auto’s vast stonden op de parkeerplaats en er graag uit wilden. Geen probleem, hij regelde dat even. Twee tellen later was er een uitgang van de parkeerplaats vrijgemaakt en reden we langs de opgestelde mannen. Dankjewel! Een stille zucht van verlichting verliet mijn keel…. Ach een beetje kwekken met zo’n man is prima, maar dit waren er wel erg veel……
Altijdmijnmening 