Ik betrap me er op dat ik op die avond voor die bewuste dag altijd wat nerveus ben. Dan bedenk ik me welke rugzak ik mee zal nemen, welke kleren ik aan moet (want het wil dan best wel fris zijn in de ochtend..) en hoe we onze route precies plannen. Immers het is die volgende dag carnaval in de hoofdstad. En dan bedoel ik niet het echte, want dat vieren ze in het zuiden van het land, maar Koningsdag, de vroegere Koninginnedag.
Dan verandert Amsterdam in een mix van feest, handel, muziek en zo meer. Datzelfde gevoel zal vandaag in het zuiden leven. Immers, morgen is het de 11e van de 11e en dan start in het zuiden van ons land de carnavalsperiode. Men verkleedt zich, feest, misdraagt zich (een enkeling) maar komt via allerlei activiteiten de donkere dagen die volgen op deze datum in warmte en gezelschap door. Wij noorderlingen proberen ons soms een voorstelling te maken van hoe dat dan is of gaat.
Ik kwam daar onder de grote rivieren in het verleden redelijk vaak en in sommige dorpen kun je voorafgaand aan dit feest een kanon afschieten overdag zonder iemand te raken, maar eenmaal in de carnavalsstemming gaan de slingers naar buiten en lopen de meiden er bij als dansmariekes. Leuk natuurlijk en het heeft al een fiks oude traditie. Vanuit het Rijnland langs katholieke lijnen doorgedrongen tot onze streken waardoor je ook allerlei verschillen ziet. In Limburg is men wat uitbundiger met de aankleding dan in Brabant, maar daar zijn de wagens weer wat groter als het echt carnaval is en de economie vooral draait door de lokale horeca. Men sjokt door de straten, smijt met geld en slingers, omarmt elkaar (en meer) en geniet van wat zo’n feest de vierders biedt.
Tegenwoordig zie je die festiviteiten ook elders in het land ontstaan. Waar men overwegend katholiek is van geloof houdt men dan ook optochten en zo meer, maar het lijkt natuurlijk niet op dat wat het zuiden je biedt. Ooit was er ook zo’n organisatie die in onze stad haar best deed de winterse carnavalfestiviteiten op poten te krijgen. Maar het werd niet veel. Wij zijn meer van de Koningsdag (yesss) en de Gay Pride (ook leuk). Maar carnaval…nee. Daarbij spreken de meeste mensen hier ABN. En dat is nu net de charme van het zuidelijke carnaval. Je hebt als ABN-er geen idee waar het soms over gaat, je bent al blij als je al die feestvierders voor een deel verstaat. Ooit stond ik in Maastricht te kijken naar een grote optocht…alle wagens versierd met lokale opschriften, ik snapte er niks van. En zo houden die zuiderlingen hun cultuur zuiver. Wie er niet geboren en getogen is snapt er uberhaupt niks van. En zij die mee gaan vieren vanuit het noorden merken vanzelf dat je slechts wordt opgenomen als je een heel gezellige en volle kroeg rondjes geeft. Kost je een vermogen. Maar dan heb je ook wat. Hoe dan ook, deze Mokummer wenst alle carnavaleske zuiderlingen vanaf morgen alle plezier en vertier. Voor de goede orde, ik kijk op afstand, maar blijf wel hier….(beelden: Prive archief en internet)
(Beelden: Prive/internet)
Niets zo gemakkelijk als bestellen per internet. Zo wordt mij telkens verteld door vaak jongeren die daar de hele dag mee bezig zijn. Men Markplaatst, Bol.comt, of Amazont wat af in dit land. De omzetten van die tenten groeit de pan uit. Niet dat ik er geen ervaring mee heb hoor. Ook ik viel voor de verleiding van het internetkopen. In veel gevallen naar grote tevredenheid. Een nieuwe tv, een wasmachine, maar zeker ook boeken en modellen kwamen deze kant op. Opvallend was wel dat de keer dat ik vrijwel gelijktijdig iets kocht in Duitsland en ook in ons land, de beide organisaties totaal verschillend hun logistieke systeem aan mij voorlegden. Bij de Duitsers kreeg ik van stap tot stap een berichtje. Ik wist bij wijze van spreken dat de pakjescoureur die mijn bestelling deze kant op zou brengen bij de lokale Mac even een broodje stond te eten. Maar stipt op tijd, binnen twee dagen, was het pakje bij me binnen. Prachtig verpakt, niets op aan te merken. Het Nederlandse pakketje bevatte ook een cadeautje.
‘Vandaag besteld, voor de feestdagen in huis’, was de claim. Omdat ik een cadeautje voor vrouwlief had gevonden dat echt net uit was en zij graag wilde hebben, besloot ik die stap te zetten. We hadden tenslotte nog vijf dagen te gaan. Alles was op voorraad volgens de internetaanbieder, dus ook dat kon geen problemen geven. Tot ik had besteld. Het eerste bericht wat ik kreeg was dat men twee van de artikelen niet op voorraad had. Ging even duren. Maar men deed zijn best om voor de feestdagen…… Nou…dat lukte dus niet. Het pakje kwam na de feestdagen binnen. Jammer, maar helaas. OK, kan gebeuren. Een jaar later bij dezelfde organisatie, een van de grootste van ons land, nog maar eens geprobeerd. Paar modellen, die men naar eigen opgave op voorraad had. Opnieuw volgens procedure besteld, alles klaar.
En ja hoor, weer twee items niet op voorraad. Het eerste item, wat men wel had, was er binnen een dag. De rest liet 8 dagen op zich wachten. En die rest zou volgens opgave op de leverdatum voor halfzes ’s-middags worden afgeleverd. Ook dat lukte niet, de chauffeur kwam om halfnegen in de avond. Tja, daar moet ik dan enthousiast over worden. Het doel heiligt de middelen, maar ik ga toch maar eens kijken of mijn Duitse vrienden het voortaan wel goed voor elkaar brengen. Internet moet echt op kunnen tegen fysieke winkels. Wat er niet is mag je niet verkopen. Dan weet ik dat. Maar me pas informeren als de order binnen is blijft me storen. Nou ja, u snapt me wel. Er moet nog wat worden geoefend. Of bestel ik nu net de verkeerde artikelen? Kan hoor, want ik hoor ook vaak dat andere mensen hun hele hebben en houden op Marktplaats verhandelen waar ik in de afgelopen drie jaar geen enkel artikel voor een redelijke prijs kon verkopen. Maar dat is weer een ander verhaal.
Altijdmijnmening 