
Maar dan over twee dagen…startte de Operatie Overlord. D-Day in de volksmond. Vanuit het westen werd bezet Europa vanaf de Engelse havens in het Zuiden daar aangepakt en zou in de volgende maanden de bevrijding van onze streken plaatsvinden. Britten, Amerikanen, Canadezen maar ook Polen, Fransen en zelfs Nederlanders trokken via de Normandische stranden dat deel van Frankrijk binnen en verdreven daar de Duitsers. Die dachten veilig te zitten achter hun ‘onneembare’ Atlantikwal maar toen het er op aan kwam was ook die betonnen vesting relatief simpel in te nemen. Forten zijn geen bescherming als er vliegtuigen overheen kunnen vliegen. Daarbij was het betreffende invasiegebied murw gebeukt door granaten afgevuurd door een gigantische vloot oorlogsschepen en eskaders bommenwerpers die de grondtroepen vooruit gingen.

Voor de Duitsers kwam de invasie op deze plek als een verrassing. Men verwachtte de geallieerden noordelijker, waar Het Kanaal smaller was. Maar de slimme strategen uit de betreffende landen kozen bewust voor de landingen op de nu zo bekende stranden. Niet dat het allemaal zonder slag of stoot ging. De meeste luchtlandingen verliepen nog wel soepel, maar de jongens die met hun materieel op het strand moesten landen leden zware verliezen. De Duitsers zaten goed ingegraven en schoten op alles wat bewoog. Daarbij hadden ze de nodige obstakels geplaatst op het strand waardoor rijdend materieel maar moeizaam opschoot. Maar langzaam maar zeker werden de Duitsers uit hun bunkers verjaagd, gedood of gevangen genomen en trokken veel andere troepen zich terug op nieuwe defensielinies.

Tanks op weg naar de invasiestranden werden vaak onderschept of vernietigd, de Duitsers verloren hun overwicht. Steeds meer geallieerde troepen kwamen aan wal en toen ze een kunstmatige haven hadden weten aan te leggen stroomden ook tanks en pantserwagens Frankrijk binnen. De jacht op de Duitsers werd geopend. Maar niet zonder dat men zelf zware verliezen moest nemen. De geallieerden hadden daar wel rekening mee gehouden, maar de Duitsers waren toch niet te onderschatten. Doordat de spoorbanen waren opgeblazen dan wel gebombardeerd en geallieerde bommenwerpers en jagers elke beweging van de Duitsers op spoorgebied of wegen direct aanpakten was het aanvoeren van troepen en materieel voor de Wehrmacht vrijwel onmogelijk. Men stond tegenover een overmacht en omdat men aan het Oostfront ook een ongelijke strijd voerde tegen de Russen was versterking van het westelijke front vrijwel ondenkbaar. Binnen een paar maanden was men in onze streken in gevecht met de Duitsers. Ook hier waren die gevechten heftig en we weten wellicht allemaal nog hoe de luchtlandingen bij Arnhem mis liepen doordat de daar gelande troepen te lang moesten wachten op versterking vanuit het zuiden, waar de smalle Nederlandse wegen zorgden voor een hoop vertraging en soms hele tankslagen om vooruit te komen. Hoe dan ook, het is te danken aan al die jongelui van toen die knokten voor onze vrijheid nu. Vrijheid die we nog wel eens lijken te willen verkwanselen aan nieuw dictatoren of sektes dan wel doctrines. Alleen al om wat toen voor ons als volk werd gedaan zouden we dat niet moeten willen en onze vrijheden (als die van meningsuiting) moeten koesteren. Overmorgen denk ik even aan die knullen die in Frankrijk de stranden bestormden. Jullie ook?? (beelden: prive-collectie )







Ook al zo’n museum waar je echt moet zijn geweest. Of beter, een paar maal, omdat men ook hier in staat blijkt de expositie steeds weer optimaal en bij de tijd te houden. Het Open Lucht Museum ligt in de buurt van Arnhem en kent een ruime entree met voldoende parkeerplaatsen. Toen wij er op bezoek waren in juni j.l. bleken er al heel wat toerbussen te vinden, die hun lading van allerlei soorten en pluimages mensen net hadden gelost. Een bestemming met enorme aantrekkingskracht dus. Maar zodra je de kassa’s bent gepasseerd valt die drukte enorm mee. Men is gek op de (schitterende) Rotterdamse trams die het park via een zestal haltes bedienen. En de hoofdhalte ligt tegenover de in/uitgang van het museum. Maar ga zelf in eerste instantie gewoon lopen.
De omgeving is er schitterend en gelegen in een groot bosperceel. Met af en toe een of meerdere attracties bij elkaar gegroepeerd. En die moet je dan echt even tot je nemen. Ik ben wat meer van de stedelijke historie dan die van het platteland, maar een oude boerderij bekijken en zien hoe de mensen daar vroeger in leefden of woonden is soms best contronterend. Armoede kwam in vele gedaanten. Goed dat men dus ook keurige nette arbeiderswoningen neerzette uit Tilburg, maar ook krotten uit de Amsterdamse Jordaan. Met bijbehorende geluiden en geuren. Voor hen die dat belangrijk vinden is er ook het een en ander te vinden over de huidige massa-immigratie en wat hieraan ten grondslag lag.
Met verschillende ogen bekeken komt je vaak tot dezelfde conclusies. De geschiedenis valt niet te veranderen, wel onderscheidend te interpreteren. Het O.L.M. heeft op diverse plaatsen ‘exponaten’ die er toe doen. Ik vond de tramremise met daar tegenover het Van Gend & Loosgebouw echt prachtig. Maar ook het Zaanse stukje met een oud bruggetje uit Ouderkerk a.d. Amstel mag er zijn. Diverse molens zorgen voor ambiance. Je komt er een oud dorpskerkje tegen en een schooltje uit Friesland waar kinderen in vroeger tijden nog met een open vuurtje in de klas warm gehouden moesten worden.
Je komt er levende dieren tegen, en een bijenopvang. Er is een kruidentuin plus een scheepswerf. Voor hen die daar behoefte aan hebben is er door het hele park heen iets te eten of te drinken, het grote restaurant bij de ingang (waar de trams ook starten en stoppen) biedt de grootste keuze aan gerechten en dranken. Toiletten zijn ook voldoende beschikbaar, dus ook op dat punt geen nood. En daarbij is de rolstoelvriendelijkheid op behoorlijk nieveau.
Het terrein is wel glooiend, er moet flink geduwd en getrokken worden door begeleiders, maar toch. Je kunt hier een hele dag doorbrengen zonder je te vervelen. Wie er heen wil moet rekenen dat men op 28 oktober a.s. sluit. Dan gaat men beginnen aan het nodige onderhoud. Veelal door vrijwilligers uitgevoerd. En op dat punt valt ook weinig af te dienen op de klantvriendelijkheid van die lui. Een zeer aan te raden bestemming en je leert er veel van over hoe wij Nederlanders leefden en wellicht nog leven anno 2018. (Beelden: Yellowbird Photo)