Dure kringlopen…

Dure kringlopen…

Wie mij al wat langer volgt weet dat ik wel houd van een bezoekje aan kringloopwinkels. En dat ik dat intussen vrijwel overal in Nederland deed of doe waardoor een zeker inzicht is ontstaan over hoe die zaken functioneren. Een jaar of 15 geleden waren veel van die winkels nog echt adressen voor tweedehands spullen die vaak voor een prikkie de deur uitgingen. De meeste winkels van dit type met een beoogd goed doel als onderliggende strategie.

Dat kan een extern doel zijn maar soms ook de eigen organisatie die werk geeft aan mensen met ‘een achterstand tot de arbeidsmarkt’. Alleen dat al maakt het fenomeen interessant maar zeker ook het feit dat door sommige mensen afgedankte spullen bij anderen goed van pas komen. Met name zij die een klein inkomen bezitten vinden vaak meubels, verlichting, kleding of wat ook bij deze winkels en dat lijkt mij een prima systeem. Wat ik ook constateer dat die kringlopers zorgen voor duidelijk veranderde rommelmarkten of bijvoorbeeld het aanbod van de handel die je kunt kopen op het Amsterdamse Waterlooplein.

Dat was ooit de bakermat voor dit soort spul. Maar die verkopers (en inkopers) daar kunnen veelal nauwelijks meer aan de handel komen en gaan over op typisch toeristenspul. De charme van die oude vlooienmarkt meteen verdwenen. Maar nu is er iets gaande wat mij als trouw bezoeker zorgen baart. In de afgelopen jaren zijn veel kringloopwinkels (of hun bovenliggende ketens) overgestapt op een andere formule. Ze gaan echte winkel spelen. Verbouwen de boel, zetten vitrines neer, gaan veilingen organiseren en pikken inspirerende prijzen op van het internet.

Ineens is de vraagprijs op Marktplaats voor wat dan ook de nieuwe norm in het kringloopgebeuren. Resultaat; de verkoopprijzen van veel spullen zijn te hoog. De charme van het zoeken bij dit soort winkels verdwijnt en de kans op een ‘schat’ voor weinig, toch ook een beetje de lol, verdwijnt. Men haalt vaak ‘experts’ in huis die de waarde taxeren met een natte vinger en basiskennis van de te bekijken zaken. Ik heb al heel wat van die winkels zien veranderen. Ik zoek natuurlijk heel specifiek en merk aan den lijve dat wat ik wil vinden nu te koop staat voor prijzen waar je elders, neem de Action of Ikea, nieuwe spullen voor naar je toe haalt. Geldt ook voor boeken. Als je de enorme voorraad boeken ziet die men gratis binnen krijgt, snap je niet dat men die handel in de winkels neerlegt voor prijzen waar De Slegte zich niet voor zou schamen. Is dat de bedoeling? Vast niet. Want onze vaste adresjes laten zien dat men vaak lang met de spullen blijft zitten en op enig moment met fikse kortingen moet proberen van de overtallige zaken af te komen. Dat kan de bedoeling niet zijn. Veel adressen slaan wij tegenwoordig zelfs over. Prachtig uitgedost, aardig personeel nog steeds, maar compleet de weg kwijt qua prijzen. En ik wil niet alles in vitrines kunnen of hoeven bekijken. Bakken met leuke zaken die ik bijna moet omkeren zijn veel leuker. Maar ik vrees dat die gouden tijden niet meer terug zullen keren. De nieuwe managers die ook in de kringloopwereld veilingmeester spelen zullen dat voorkomen. En dat doet mij als liefhebber (..) best verdriet….. (afbeeldingen: archief)(Bij toeval zond RTL onlangs ook een item uit over die duurdere KLWs. Maar toen was mijn verhaal al geschreven….)

Dag van de Koning…

OLYMPUS DIGITAL CAMERAAls u dit leest loop ik al in het oranje rond. Niet omdat ik zo koningshuisgezind ben hoor. Nee, dat zeker niet, als vind ik die Maxima wel de moeite van het aanbidden waard. Maar dit terzijde. Nee, Koningsdag, voorheen gewoon Koninginnedag, vier ik met groot enthousiasme. Immers, dan gaat een groot deel van Nederland los, komt uit haar schulp, laat zien dat het niet alleen maar moppert op alles wat niet deugt maar ook kan genieten van ons aller samenzijn. In kleur verbonden, al valt me vaak wel op dat het de oer-Nederlanders zijn die kiezen voor de kleur oranje waar veel van de relatieve nieuwkomers toch gereserveerder zijn in hun uitingen. Wat hen allen echter wel bindt is dat de vrijmarkten voor velen werken als een magneet. Al vroeg in de ochtend (in sommige steden ‘s-nachts..) lopen hele drommen mensen de koopjes langs en schaffen zich aan wat anderen nu net van zolder hebben gehaald. Aan beide kanten wordt vaak geglimlacht om die handel en soms zijn het kinderen die zo een centje bijverdienen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAWat vorig jaar nog hip en trendy was, ligt vandaag te koop op de vele matjes (al dan niet onder afdekzeiltjes) die zijn uitgestald op de straten in de grote steden. Mijn interesse in het fenomeen werd pas echt gewekt in de jaren tachtig. Toen ik op sommige van die markten dingen vond die ik nu nog koester, maar toen nog voor een relatief prikkie kon vinden. Onze polderstad was het toneel van veel ex-Amsterdammers die op een of andere wijze wel af wilden van hun oudere spullen. En de gedreven hobbyist en verzamelaar weet dan zijn slag wel te slaan. Later verbreedden wij ons blikveld en zagen dat als je in Amsterdam bepaalde wijken in trekt je ook heel aardig kunt slagen voor weinig. ‘s-Middags wordt het dan genieten van de sfeer in het centrum van onze hoofdstad. Met een hapje en een drankje.

Nee mevrouw...ik neem u niet mee naar huis!En tijdig weer terug thuis. Niet alleen voor het lossen van de spullen (doen we tussentijds ook vaak) maar ook om de voeten nog wat bij te laten komen van al dat geslenter. Dan bekijken we met een lekker glaasje in de hand de avonturen van onze vorst. Alleen snap ik nog steeds niet dat hij de datum voor deze leuke dag heeft verplaatst. Niks mis met de 30e april, gewoon duidelijk toch? Een gereserveerde dag in de agenda! Nu de 27e, gelukkig heb ik hem in de digitale herinneringslijsten staan. Om niet te vergeten. Mocht u me dus missen, ik ben op strooptocht. Elders doe ik morgen verslag van het succes van al dat gezoek en het onderhandelen over de prijs……Veel plezier allemaal!! En van harte met onze vorst natuurlijk!