Tagarchief: D66

De slimste doctrine

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 7 reacties

DSMNN 1501Ik blijf beweren dat de in ons land zo bejubelde diversiteit in de media toch vooral een doel dient, het naar buiten brengen van (semi)linkse overtuigingen en meningen. Of het nu gaat om het wel erg op het schild getilde programma van voorleesheld van Nieuwkerk, het Journaal of spelletjesprogramma’s en zgn. talkshows, het linkse gekwek vanuit PvdA, D66 en GroenLinks mogen rekenen op een grote media-exposure. Nu is het zo dat je bepaalde politieke stromingen nog wel kunt linken aan de vroegere publieke omroepen. Dan weet je wat je kunt verwachten. Bij de VARA en VPRO komen de (soms wel erg nagemaakte) progressieve geluiden voorbij, bij de AVRO en TROS een wat rechtsere mening en bij de KRO, NCRV en EO de christelijke kant van het omroepgeluid. Maar dat is maar theorie. In de praktijk van alle dag blijkt dat men ook bij de vroegere christenen een progressieve koers is gaan varen en je dus de invloeden van DWDD (VARA) en soortgelijken ook daar zit worden uitgevent.

DSMVN 201503Het tegenwicht van Powned en WNL stelt in de praktijk bij gebrek aan voldoende uitzendtijd weinig voor. Omroep MAX is min of meer neutraal en vaart de eigen koers. Dat zouden ook NOS en NPO moeten doen, maar daar haakt men ook graag aan bij de succesvolle MS ‘Van Nieuwkerk’ en c.s. Een slecht voorbeeld om mijn gelijk te bewijzen is de toch op zich erg aardige formule van ‘De Slimste Mens’. Overgewaaid uit Vlaanderen of Engeland kreeg dit een paar jaar terug een eigen Nederlandse variant. Gepresenteerd door Philip Freriks van het Journaal die nu al een paar jaar met pensioen is. De kandidaten zijn min of meer Bekende Nederlanders. Al moet me van het hart dat ik daar veel lieden niet van herken tot ze een paar keer hebben meegedaan. Daarnaast doet Maarten van Rossem, cynicus en hoogleraar met een achtergrond in de Internationale Geschiedenis of zoiets, zich voor als ‘alles wetend jurylid’. Nou, dat alles weten mag je meteen met een korrel zout nemen. Het spelletje houdt heel vaak ‘een-tweetjes’ in tussen Freriks en van Rossem.

DSMVN-1502En altijd waar het politieke onderwerpen betreft mag de Utrechtse mopperkont van Rossem even uitpakken tegen alles wat hij ziet als rechts populisme of conservatief denken. Gratis zendtijd voor de bekende stromingen dus, want de hoogleraar is ooit lijstduwer voor de PvdA geweest. Dus dan weet je het wel. Hij lijdt aan eenzijdigheid. Voor een juryvoorzitter een doodzonde. En schande dat dit bij de KRO/NCRV zomaar kan. Daarbij zijn veel van die ‘BN-ers’ afkomstig uit de hoek van de eigen kring. En als het een keer anders is, Jan Roos van Powned hield het een paar uitzendingen vol, wordt er kennelijk afgesproken dat die zijn mond moet houden over onderwerpen die van Rossem niet bevallen. Leuke formule, aardig uitgevoerd, maar helaas politiek wel erg eenzijdig. Volgend jaar toch maar eens op zoek naar meer neutraliteit mensen! Zijn vast wel te vinden. Komt het programma echt ten goede.

Eenzaam

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Persoonlijk, Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 4 reacties

1912 - jurkenOmdat ik een type mens ben dat al snel wat kakelt voel ik me zelden eenzaam. Maar komt ook omdat ik al vele jaren iemand aan de zijde heb met wie het praten tot Eredivisie-niveau is verheven. Zou ik dat niet hebben getroffen, was het leven wellicht anders verlopen. Ik kan me niet vinden in zwijgzaamheid, snap ook nooit dat je zo door het leven kunt gaan, maar goed, we zijn niet allemaal hetzelfde natuurlijk. Nu is eenzaamheid niet alleen voorbehouden aan het hebben van een al dan niet spreekzame of luistergrage partner. Kan ook zitten in jezelf. Ondanks een drukke omgeving en mensen die je wel zien zitten, toch een gevoel van eenzaamheid bezitten. Zo is het leven na de dood van een geliefde wellicht niet meteen eenzaam omdat je kinderen of vrienden hebt die er alles aan doen om je niet te laten vereenzamen, eenmaal thuis in bed is er niemand die tegen je aankruipt. Eenzaamheid is vaak ook een kwestie van gezien worden, van erkend zijn, van geliefd blijven. Wat je vaak ziet is dat mensen die een heftig verlies moeten verwerken in het begin nog wel de nodige aandacht krijgen, maar dat dit verlies of verdriet niet te lang moet duren.

12Terwijl de verwerking van verlies bij de een veel langer duurt dan bij de ander en je iemand die lang aan je zijde verkeerde niet in een paar maanden bent vergeten. Integendeel zou ik denken. Bij verjaardagen van iemand die er niet meer is, blijft de herinnering, de lege stoel, de gemiste verhalen, de liefde wellicht. Lastig voor de achterblijvers. Als die er nog zijn. Naarmate je ouder wordt streep je steeds vaker namen door op de verjaardagkalender. Mensen vallen weg. Grootouders, ouders, broers, zussen, als je echt pech hebt kinderen. Dan moet je maar zien dat je doorgaat. Tot je in je uppie overblijft en in een of ander verzorgingshuis je laatste dagen slijt.In de hoop dat de asociale bestuurders van dit land jouw laatste woon- en leefplek niet wegbezuinigen. Want eenmaal oud en zorg behoeftig ben je min of meer een kostenpost geworden.

Voor sommige oudere werklozen rest nog slechts een plekje op straat...Zonder naasten of goede vrienden overgeleverd aan de haaien die rondzwemmen in de neoliberale of aprincipiele verzorgingsvijver van dit ooit zo sociale land. En dat maakt pas echt eenzaam. Zullen we in het kader van de participatiemaatschappij afspreken nu eens werk te maken van alle plannen om het de eenzamen onder ons eens wat leuker te maken? Hen op te zoeken die daaraan grote behoefte hebben. Of open te staan voor de behoeften van diegenen die we weliswaar goed menen te kennen, maar door onze eigen drukte of behoefte aan aandacht soms een beetje verwaarlozen? Namens hen allemaal hartelijk dank…..