Heb ik het in mijn blogverhaal van 13 april jl gehad over het godsbeeld dat de mensheid op enigerlei wijze overal beheerst, dit keer gaat het om zijn kwalijke evenknie, de duivel.
In de meeste religies afgebeeld als een wonderlijk type met horentjes op de scherp gesneden bol, bedoeld om ons allen te kwellen en te verleiden tot zeer anti-christelijke daden zoals het overtreden van ongeveer elk gebod als gehakt uit de stenen tafelen van Mozes. Wie slecht genoeg is wordt vanzelf gastvrij ontvangen door dat ergste opperwezen in zijn hel vol vuur en zwavel. Opvallend ook dat we daar naakt moeten vertoeven als we ons niet gedragen. Opvallend ook dat er vaak wordt verwezen naar die wraakzuchtige opperrechter als het gaat om misdadig gedrag. Zelden kijken we daarbij naar ons zelf. En de grootste duivel zit veelal juist in ons aller mensen.
Want reken maar dat naast goede zaken veel mensen de nodige duivelse karaktertrekken in zich verenigen. Al was het maar omdat we mensen zijn. En daar zit weinig goeds bij als we niet via wetten, normen of waarden zijn opgevoed tot enig normaal geacht gedrag. Zou dat niet zo zijn kan ik je verzekeren dat geen vrouw meer veilig over straat zou kunnen.
Dat geen bezit veilig was, geen rijkdom zou bestaan, geen bankier zich meer verheven zou kunnen voelen en milieu-activisten werkeloos konden toekijken hoe de wereld werd gesmoord in vuil en rook van de branden die na plundering werden aangestoken. Afgunst een drijfveer voor de duivels lust naar seks en bloed. En geen enkele penitentie die daar tegen hielp dan. Kijk naar rellen en zie welke oerkrachten er in sommige lieden vrij komen. Maling aan alles, woede, vertaald in toegeeigende rechten, geweld en zelfs erger. Duivels gedrag zagen we ook toen bepaalde extremisten hun slag sloegen om met name onschuldigen van het leven te beroven.
Bloederig, en uitgaand van een soort zelf benoemd gelijk. Aanslagen, bommen, kapingen, onthoofdingen, maar ook onderwerping en slavernij. En over dat laatste gesproken, dat duivelse gedrag is al duizenden jaren oud. Niks nieuws, ook al vindt het nog steeds plaats en zijn we vooral in ons land soms selectief verontwaardigd op dit terrein. De mens die de andere mens zo maar vermoordt. Een ander elk recht op leven ontnemend. Duivels gedrag. Net als roddel en achterklap, ook al zien veel mensen dat als relatief onschuldig. De duivel dus meestal niet zo herkenbaar als die man met dat bokkengezicht, maar wellicht als mooie en slinkse vrouw die een man versiert (of vrouw) die eigenlijk van een ander houdt. Of het type dat dieren kwelt, kinderen verkracht, rooft, dreigt, haat zaait, geweld predikt. De duivel dus eigenlijk gewoon iets menselijks. En dus in ons allen. Nou, leer er dan maar mee leven. Hij zit dus ook in jou! Of ben je in staat om hem(haar) altijd uit te sluiten in je gedachten? Onderzoeken bij een stel universiteiten leerde dat proefpersonen mits onder druk gezet, binnen de kortste keren duivels gedrag gaan vertonen t.o.v. slachtoffers. Boter op het hoofd, vrij van zonden en al met de stenen in de hand staand? Bedenk dan maar dat ook jouw spiegel je veel kan leren over het eigen karakter. Maar de ware heiligen mogen zich uiteraard hier en meteen als zodanig melden. Ik ben benieuwd……(Beelden: Internet)
Wij mensen zijn wonderlijk optimistisch en wat weinig realistisch als het er op aankomt. Zo hebben we jarenlang gedacht dat ellende en narigheid zich in onze streken niet zou kunnen afspelen. Ach..er ging wel eens een bom af in Londen of Noord-Ierland, we zagen beelden uit het Midden-Oosten van dood en verderf, er waren allerlei akelige regimes aanwezig in Midden- en Zuid-Amerika, maar bij ons kwam dat niet voorbij. We gingen met een gerust hart op citytrips, of lieten ons per kameel door de Egyptische woestijn vervoeren dan wel door het qua veiligheid levensgevaarlijke Turkse verkeer. Sinds een jaar of 25 is alles veranderd. Oorlog bleef niet ver weg, het kwam heel dichtbij. Denk maar eens aan de Balkanoorlogen die op een uurtje of 1,5 vliegen van onze thuisbasis plaatsvonden en waarbij duizenden doden vielen. Begin deze eeuw zaten we hoe New York door de barbaren werd getroffen, daarna Madrid, Londen, en tegenwoordig weten we dat heel Europa in de onveilige zone is terechtgekomen door de terreur van de haat.
Los van de barbaarse moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh hielden wij het in ons land nog redelijk veilig, maar sinds we zien dat terreur ook met vrachtwagens of zelfs SUV’s kan worden uitgeoefend weten we dat ook Londen en Berlijn behoren tot de primaire doelen van het uitvoerende schorem. Intussen zien we ook dat de wereldreizigers door hebben dat bepaalde landen minder veilig zijn geworden. Dat andere landen juist meer zorgen voor een gevoel zoals we dat voor de terreurjaren kenden. Onlangs verscheen een onderzoek rond de mening van zakenreizigers over dit onderwerp. Washington zag men als veilige stad om heen te reizen, net als Los Angeles. Londen stond voor de aanslag met die SUV van onlangs ook nog wel als veilig, net als het op 9/11 zo heftig getroffen New York. Ook Munchen wordt nog als veilig ervaren.
Amsterdam komt niet op het lijstje voor. Zegt wel iets over het verschil van inzicht over hoe wij en anderen veiligheid ervaren. Onveilig zien zakenreizigers momenteel vooral Turkije, Mexico, Lagos, Brazilie en Jakarta. Met die keuzen kan ik mij wel vinden. Daar wil je niet heen en als je er heen moet omdat het niet anders kan, bereidt jij je er goed op voor. Drie van die bestemmingen zijn moslim-gerelateerd, hoewel als je het in-corrupte Lagos mee zou moeten tellen, zijn het er zelfs vier. Het zegt toch wel iets dat er door relatief veel reizende en ervaren zakenmensen zo tegen deze bestemmingen aan wordt gekeken. En voor de goede orde, Aziaten in het algemeen zijn zodanig minder overtuigd van de veiligheid van Europese hoofdsteden, ik kan me daar iets bij voorstellen, dat men deze bestemmingen massaal de rug toe keert. Met alle gevolgen van dien. De angst regeert ook daar en in die zin heeft de terreur toch enige zin gehad. Het is nu aan ons om te bewijzen dat al die kritische meningen onterecht zijn. Door eindelijk die veiligheid nu eens te garanderen en ons te richten op de daders en voorkoming van hun waanzinnige aanvallen op onze vrijheden en democratie. De gevolgen zijn ons nu wel bekend. Al vrees ik dat men de economische kant daarvan nog wel eens onderschat.
Altijdmijnmening 