Ik was er al vroeg bij waar het ging om het ontdekken van de verschillen tussen man en vrouw, jongen of meisje, en wat die samen allemaal al niet konden doen om het uiterst plezierig te krijgen in het leven. Hoewel de voorlichting (zie blog 7-5) in onze jeugdjaren aardig beperkt bleef, kwam ik er toch snel achter dat man en vrouw samen iets konden bereiken wat niet alleen plezierig was maar ook soms leidde tot nageslacht.
Die leerschool was handig om nu net dat laatste te vermijden als het eerste prioriteit had. (..) Als oud katholiek ventje ging ik in die periode ook nadenken over de verhalen die ons jarenlang waren verteld over o.a. de eerste mensen op Aarde, Adam en Eva. Volgens de geloofsvertellingen leefden die naakt in een Paradijs, door God geschapen en hadden elkaar als vermaak maar ook de rest van de toenmalige Schepping als decor. Toen Eva liever luisterde naar de stem van de Slang dan naar die van de best wel strenge God, werden die twee eerste mensen het Paradijs uitgemikt en moesten in de woestenij er omheen maar zien dat ze hun weg vonden.
Die lege Aarde zorgde er wel voor dat ze kleding gingen dragen. Je vraagt je af wie ze dat had ingefluisterd. Schaamte? Hoe dan ook, samen verwekten zij volgens de Bijbelse vertellingen twee zonen Kain en Abel. En die kregen het op enig moment met elkaar zodanig aan de stok dat de een de ander uit jaloezie de hersens insloeg. De Erfzonde deed haar werk, de Duivel keek er lachend naar. De uitsterving dreigde….
Maar ra ra, een paar hoofdstukken verder in de Heilige boeken waren er ineens stammen vol mensen die intussen soms Godsvruchtig en in andere gevallen zondig die Aarde van toen bevolkten. Kijk, en hier gingen bij mij de alarmbellen rinkelen. Immers, je had Adam, Eva en die ene moordenaar van een zoon. En mijn kennis van de voortplanting….Rara hoe we dan aan die stammen zijn gekomen. Heeft Adam zijn best gedaan en zijn er meerdere kinderen na die eerste twee verwekt? Deed zoonlief in dat proces mee? Kwamen er dochters uit voort en moesten die weer met hun broers….? Raadsels raadsels…. Als je de huidige gentechnieken en wetenschap volgt weet je dat bloedschande en inteelt begrippen zijn die je niet naar de sterkste rassen brengen. En toch bleven die stammen zich kennelijk uitbreiden.
Kortom…men heeft veel werk gemaakt van die verspreiding van de mensheid over de Aarde. Kijk, en dan zie je dat puur geloven echt niet veel meer dan dat is. De Evolutieleer maakt duidelijk dat wij vermoedelijk eerder afstammen van vierpotigen en die weer van zwemmers met een staart. En dat die evolutie tot de eerste echte mensen vermoedelijk een paar miljoen jaren heeft geduurd. Heel anders dan het sprookje van Adam en Eva die in hun naaktheid geen schaamte kenden zolang ze maar in dat veilige Paradijs vertoefden. Waarom had die Eva dan toch zo’n trek in die ene appel? Wist ze wat haar daarna wachtte of was ze ontevreden met wat Adam haar als minnaar bood? Wie het weet mag het zeggen, en wie een wetenschappelijke onderbouwing heeft voor dat Bijbelse verhaal zodat ook ik snap dat je met zijn drietjes niet een hele wereldbevolking kunt uitbouwen zonder spannende en ingewikkelde uitleg, kom maar door…. Maar een leuk verhaal is het wel…toch? (Beelden: Internet)
Toen hij weer een beetje bij zinnen was gekomen ontdekte hij dat hij terug in bed lag. Opnieuw constateerde hij dat hij geen kleding aan had. Hij bekeek zijn hand die hij zo had geblesseerd door de kortsluiting en tot zijn stomme verbazing zag hij dat die hand onbeschadigd was. Het was intussen donker geworden buiten, de dag was voorbij gevlogen zonder dat hij er echt weet van had gehad. Kreunend kwam hij overeind. Wat was er met hem gebeurd en waarom was hem overkomen wat kennelijk allemaal voorbij was gekomen. Hij deed het licht aan. Meer om te kijken of dat nu functioneerde of niet. En verdraaid, het werkte. Voor de zekerheid knipte hij het nog een paar keer aan en uit. Niks aan de hand. Voorzichtig liep hij naar de buitendeur waar de sleutelbos nog in stak die hij had gebruikt om zo te zien of hij naar buiten kon. De sleutels draaiden gewoon om. Deur opende zich, en hij deed ook dat openen en sluiten een paar maal. Niks aan de hand. Wat was er dan gebeurd? Hij bekeek de stoppenkast, niks aan te zien. Zijn smartphone deed het gewoon en ook de radio en tv functioneerden. Op zijn smart stonden wel wat boodschappen van zijn vriendin. Ze had aan de deur gebeld, later aan de deur geklopt en hem geroepen, maar zonder resultaat. Hij belde haar terug en meldde dat hij weer wakker was en geen idee had waarom hij zoveel uur had geslapen. Zij beloofdem met een vlakke stem dat ze over een uur of anderhalf nog even langs zou komen. Hij vond dat vooruitzicht gezellig en stapte onder de douche. Het water spoelde zijn suffe kop schoon, hij overdacht alle gebeurtenissen en wat er toch aan de hand was geweest toen alles mis ging wat maar mis kon gaan. Hij kon niets bedenken wat dit zou kunnen veroorzaken. Het leek wel magie. Ineens bedacht hij zich dat het fout ging sinds dat beeldje bij hem binnen was gekomen. Verdraaid, het zou toch niet betoverd zijn of zo? Hij stapte onder de douche vandaan, liep naar de kamer en zocht naar het beeldje. Kon het nergens vinden. Ook raar…hij wist zeker dat hij het had neergezet op een bepaalde plek en zocht nu door het hele huis heen naar dat verrekte ding. Maar omdat zijn vriendin er aan kwam maakte hij ook het huis even aan kant, zette de koffiemachine aan, haalde wat lekkers uit de koelkast en trok nog even een lekkere broek en shirt aan. Toen de bel ging deed hij open. Alles leek weer normaal. Zijn vriendin stapte binnen. Maar…..tot zijn schrik zag hij dat zij enorm was veranderd. Zij was schitterend mooi, strak van lijf, droeg een nauw zittende jumpsuit en leek wel 20 jaar jonger. Hij deed wat stappen achteruit. Dit was toch gewoon een vreemde voor hem. Hij keek nog eens goed naar haar gezicht en ontdekte toen haar ogen die vol vuur naar hem keken. Ze liep op hem af en hij rook de geur van muskus vermengd met een soort zwavel. Zij kuste hem en vanaf dat moment was hij verloren. Het licht ging uit, de deur draaide vanzelf op slot en hij werd op de grond gesmakt…Maar hij zag alleen haar ogen.. Het was het laatste wat hij ooit zou zien. Pas een jaar na zijn verdwijning werd zijn lichaam ontdekt. Het was niet veel meer dan een vervallen kadaver met wijd open staande oogkassen en verwrongen gezichtsuitdrukking. De politie kon niet veel meer dan constateren dat het een verdacht overlijden was en dat men dit dossier nog eens moest uitzoeken. Temeer omdat het veel leek op het overlijden van die jonge vrouw aan de andere kant van de stad. Die men ook had gevonden onder dezelfde omstandigheden. Er moest wel een link zijn…..
Altijdmijnmening 