Verwaarloosbare oldtimers…

Zodra er een treffen is van oldtimers, en dan bedoel ik niet ouderen met een rollator, maar meer de gemotoriseerde vervoermiddelen die we als zodanig erkennen, is de publieke belangstelling vaak groot. Wie daar dan achter zo’n draaiende auto gaat staan weet dat de uitlaatgassen in vergelijking met de moderne varianten nogal stinken. Ze komen ook zowat ongezuiverd naar buiten en dat is een reden voor de milieumaffia om allerlei restrictieve maatregelen af te dwingen bij een Groenlinkse en D66-gedicteerde overheid. Milieuzones moeten er komen en de mensen die deze wagens rijden moeten extra belasting betalen en nog meer. Men haalt er allerlei argumenten bij, maar weinig feiten of cijfers. En als je die cijfers er wel bij pakt zie je dat van de 140 miljard jaarlijkse personenwagenkilometers die wij allemaal afleggen slechts 0,2% voor rekening komt van die gekoesterde oldtimers.

Daarnaast is onlangs gebleken dat alle milieumaatregelen die de landelijke en lokale overheden samen namen niet meer soelaas boden dan een soortgelijke percentage aan vermindering van uitstoot. 0,2%!! Verwaarloosbaar. Een enkele cruiseboot met vakantie vierende passagiers in de haven van Amsterdam of Rotterdam stoot even veel uit als een miljoen personenwagens! Dus die oldtimers stinken wel, ze dragen niets bij aan de uitstoot die door zo veel mensen en media wordt gezien als een grotere bedreiging voor ons leven dan aan de knoppen van atoomwapens zittende malloten, extremisten die ons leven aan willen vallen of de constante volksverhuizingen tussen landen en continenten.

Nee, de auto is de vijand van de groenlinkse mens. Jaja. Juist die oldtimers laten ons zien hoever we zijn gekomen met onze speurtocht naar beter, veiliger, schoner. Maar ook naar hoe ontwerp en styling van toen ons nu nog steeds kunnen ontroeren. Waarom we dat leuk vinden is vaak terug te voeren naar de jeugd. Een normaal kind observeerde zijn omgeving. Een jongen speelde met auto’s en vliegtuigen, een meisje had haar poppenhuizen en af en toe kwamen er ook kruisbestuivingen voor.

Maar wat je toen oppikte en meemaakte werd opgeslagen in het lange-termijn-geheugen en is nu bron van nieuwsgierigheid naar hoe het vroeger was en waar we al dan niet thuis in reden. Voor mij was en is het nog steeds een belangrjk onderdeel van mijn bestaan. Mijn carriere werd er door bepaald. Net als mijn interesses. Vandaar dat ik die oldtimers graag mag zien. En als ze stinken zie ik dat als lekkere lucht. Een lucht die ik weer vertaal naar die vrijwel lege straten van toen waarin je heerlijk kon doen waar je zin in had.

En waar je wist dat veel mensen die uberhaupt een auto bezaten deze koesterden om er dan slechts in het weekend mee op stap te gaan. En dat is nu met die oldtimer-bezitters ook zo. Kortom, zoveel is er niet veranderd! Behalve als je meent dat we terug moeten naar paard en wagen en zeilschepen. Verzuurde fanatici die ons zelfs onze industriele geschiedenis willen ontnemen. Mag niet zo ver komen. Tot dan moeten we gewoon koesteren wat was en is. En die oldtimers behoren daar bij! Op de weg en in de lucht.

Duitse invasie

WP_20141003_013Net als bij onze zijn ook bij de oosterburen bepaalde dagen benoemd tot ‘Nationale feestdagen’ en schijnt de bevolking zich dan acuut te vervelen op een wijze die hen doet vluchten. Zijn wij op bijvoorbeeld de ‘tweede van alle christelijke feestdagen’ onderweg naar meubelboulevard, tuincentrum of autodealer, de Duitser in de grensstreek kiest dan voor een bezoekje aan ons land. Dat op zich is geen straf. Zeker niet voor de ondernemers in de grensstreek die van de omzetten die deze Duitse invasie teweeg brengt aardig kunnen leven. Bij toeval maakten wij een keer aan den lijve mee hoe zo’n invasie in zijn werk gaat. We waren onderweg in het Limburgse en wilden even naar Roermond. Op 3 oktober jl. En dat is in Duitsland de grote feestdag vanwege de samenvoeging van de BRD met de DDR na de Wende in 1989. Symbolisch datum, maar viel dit jaar ook samen met de herfstvakantie en de Oktoberfeesten. Het zorgde voor enorme files en raad eens wie daar midden in stonden? Zeker…wij!

WP_20141003_002Nadat we de auto ergens achteraf hadden mogen parkeren, samen met honderden Duitse automobilisten, liepen we de normaal altijd zo rustieke outletstore-omgeving in die aan de rand van het centrum van een van Limburgs gezelligste steden te vinden is. Ongekend. Men struikelde over elkaar heen en stond ‘richtig Slange’ voor winkels als Ralph Lauren of TAG Heuer. In de rij om naar binnen te mogen bij zo’n relatief dure merkwinkel? Het was voor ons een nieuwe gewaarwording. We wrongen ons door de rijen heen en vluchtten richting centrum van Roermond. Waar men tenminste weer normaal ‘Nederlands’ sprak. Nou ja, het dialect van Midden-Limburg lijkt daar soms op, maar het was tenminste geen Duits. We leken wel te gast in eigen land met deze enorme aantallen mensen. En volgens de verkeersinformatie op de Smart kwamen er nog veel meer aan. Kilometers file, op alle wegen, richting Roermond, Venlo, Arnhem. Mooi weer, vrij bij de buren en winkeliers met open armen.

WP_20141003_004Een geweldige combinatie. Op het gezellige terrasje waar we even aan de koffie zaten bespraken we het met de lopende reclamezuil voor de eigen waren. De uitbater waarschuwde ons dat ‘straks in omgekeerde richting we weer vast zouden komen te zitten als we niet een andere route zouden nemen’. Indachtig dit advies deden we dat. Niet naar de A73, maar richting N273, langs Baarlo en Venlo. Scheelde veel en ik kon zonder al te veel moeite even langs bij de grote collectie vliegtuigen van de bekende autohandelaar in Baarlo. Komt geen Duitser voor, maar ik wel.