Slow seks…

Slow seks…

Terwijl een seksuologe onlangs op tv uitlegde dat we dit jaar vooral met zijn allen aan de slow-seks gaan doen, daardoor moeten we meer kunnen genieten, kwam de Paus met een heel ander verhaal…Ineens werd een lang verhaal verteld over hoe God ons mensen diverse zaken had gegeven om van te genieten. Een daarvan was de seksualiteit. Maar dan wel die zoals hij het als voorganger van de Roomse kerk in zijn Heilige boeken had teruggevonden. Kortom, die van man en vrouw, bedoeld voor de voortplanting, maar ook om er eens echt van te genieten. En daartoe diende je de tijd te nemen. Kortom, die Paus is helemaal van deze tijd. Waar hij minder mee op had was pornografie. Dat was duivels, bedoeld om mensen aan zich te verslaven en ook om de soloseks op te tuigen als de enige manier om nog een beetje van het Paradijs te genieten.

Het verhaal van Onan zit diep bij de Rooms-Bijbelse lieden. Zaad verspillen (en meer) is er niet bij. Dat dient daar terecht te komen waar meerdere mogelijkheden tot bevruchting kunnen leiden tot de geboorte en opvoeding van nieuwe gelovigen. De Paus is daarbij niet de enige. In vrijwel elke religie is men bezig met die bevruchting t.b.v. latere uitbouw van het gelovigennetwerk. Want dat zijn de strijders van de toekomst, de verspreiders van het evt. enige ware geloof en zorgen ook voor het bestaansrecht van die religies op zich. De gruwel van homoseksualiteit is niet voor niets zo groot bij gelovige lieden…

Nou, als dat voortplanten via plezierige seks ons doel is, laten we het dan maar met zijn allen doen. Nou ja, niet met zijn allen, want dan wordt het ook een rommeltje, nee gewoon in eigen huiselijke of liefdevolle kring. En als het niet langzaam genoeg gaat is er altijd nog dat momentje voor jezelf. Want neem van mij aan, ook in celibataire kringen wordt er wat af gekreund door bepaalde selfie-handelingen. Al was het maar omdat de natuur zijn loop moet hebben. De een hoopt op veertig maagden, de ander is met 1 al tevreden…

Bij wijze van spreken dan. Kortom, soms komen trends en historie dicht bij elkaar. Lopen ze zelfs over in elkaar. Nooit gedacht dat die Paus nu net daarvoor verantwoordelijk zou zijn. Niet dat ik vermoed dat hij zelf nog bezig is met vleselijke zaken. Leeftijd en gezondheid zijn veelal een aardige rem daarop. Maar het geeft wel inzicht in een veranderende samenleving waarin snel, snel, snel niet meer trendy is, maar rustig aan en denken aan je eigen genoegen of dat van de partner voorop komt te staan. Zouden we dat allemaal eens toepassen werd de wereld er een stuk vrolijker en liefdevoller door. Iets waar we als mensen in de huidige tijd dringend behoefte aan hebben. Ook al zijn er haatzaaiers die dat maar niet willen of kunnen begrijpen. Maar die geloven vaak in heel andere dingen. En die ontlenen hun ontstaan/bestaan aan de Hel en de Duivel….Maar daarover later weer eens wat meer…..(beelden: archief/internet)

Trouwe vriend…

Ze dankte nog steeds de voor haar belangrijke stem van hem die boven haar was gesteld. Op die dag dat ze hem tegenkwam en meteen verliefd was, al was het dan besmuikt en keek ze wel goed om zich heen of niemand echt keek toen ze hem tot zich nam. Wat was ze gespannen geweest in die periode en hoe zocht zij toen naar iemand die haar van die spanning af kon helpen. Alle relaties stuk gelopen, dan was ze weer te dik, bij de ander voldeed ze niet aan de wens tot intellectuele bagage. De bedavonturen waren van saai tot zeer inspannend geweest, voor haar zelden ontspannend. Best frustrerend. Nee, haar leven was tot nu toe niet over rozen gegaan. Tot die dag dat ze op een of andere manier werd geleid naar die zaak waar ze alleen maar wilde rondkijken en naar binnen ging. Bij het zien van hem was ze in een klap verliefd geworden. Blank, sterk, geaderd als een havenarbeider, en niet te veel van haar verlangend. Na die eerste ontmoeting was ze direct verliefd geworden. En keek uit naar iedere ontmoeting. Eerst eens per week, daarna vaker. Nooit een verkeerd woord, zelden eisen of zo. Tja, ze moest af en toe wat investeren, zo bleef hij haar trouw dienen en zorgen voor blossen op haar wangen. Maar dat was zo weinig moeite in vergelijking met haar vorige relaties dat ze sommige zaken bij een budgetketen in voorraad nam zodat ze nooit zonder zou zitten. Elke keer als ze hem uitnodigde werd het spannender. Soms kleedde ze zich voor de gelegenheid aan, een andere keer juist uit. Hij vond het altijd leuk en deed zijn ding. Haar vriendinnen zagen het aan haar. De glans op haar huid, de sprankelende lach, twinteling in haar ogen. Ze hadden het allemaal door. Zij was verliefd en werd op juiste wijze ontspannen. Vanavond zou hij weer komen. Zij zelf nam het initiatief. Nam eerst een bad en kon daarna niet wachten op zijn komst. En de hare. Ze noemde hem Frank, maar wist dat hij van huis uit eigenlijk Tarzan werd genoemd….Maakte het uit…ze ging maar eens vroeg naar bed….