Er valt natuurlijk best wel iets af te dingen op dat gevoel dat ons allen bezighoudt rond of op Kerstmis. Vrede op Aarde en zo meer komt eigenlijk al een paar eeuwen niet meer voor. Ook niet tijdens het toch wat op die vrede gerichte christelijke Kerstfeest. En dat is jammer want in de leer van de echt grote (in denken en doen) godsdiensten staat het woord vrede over het algemeen hoog op de agenda. Een vrede die je moet nastreven zonder de ander te willen onderwerpen. Kom daar maar eens om in de huidige tijd. Het fanatisme zit zo diep bij sommige opgefokte lieden dat ze juist geen vrede maar terreur en oorlog nastreven. Overal en altijd. In de hoop daarna hun eigen overtuiging terug te zien in o.a. wetten en regels die er slechts op uit zijn anderen te onderdrukken. Is ook niets nieuws want van alle tijden.
Alleen zijn wij daarop hier in ons veilige landje achter de dijken niet echt ingesteld. We zoeken het model van de vredige samenleving en willen goed doen door elkaar cadeautjes of extra plezier te schenken, al is het maar in de vorm van een goed bedoeld gebed of zo. Kerstmis is in eerste instantie het feest van het licht. Door de christenen gekaapt van de noordelijke volkeren uit de oertijd die juist in deze periode de omslag vierden van het donker naar het licht. Paar maanden verder en je wist al niet eens meer dat het ooit zo donker was. Ook die kerstboom is een symbool uit die tijd en los van het aardige van een versierd huis dat lekker geurt naar kaarsen en dennennaalden (om het over bijzondere en smakelijke maaltijden niet eens te hebben), hebben we die breed gedragen in onze harten gesloten. Net als die dikke vent in zijn slede, getrokken door op Coca Cola lopende of zelfs vliegende rendieren. Pas een halve eeuw in ons gestel en nu al breed geaccepteerd.
Kerst is ook een feest om samen te vieren. Met familie, lieve vrienden, beetje kwekken over wat goed is aan het leven. In de hoop dat ook anderen dat gevoel zullen ervaren. Geen feest om uitgebreid met je lekkere hapjes onder een of andere brug te gaan zitten delen met daklozen of zo. Nee, gezellig…met de mensen die er toe doen. Het moet niet te veel afwijken van het gemiddelde natuurlijk… Ik doe daar net zo aan mee als iedereen hoor. Gewoon lekker eten en drinken met familie en goede vrienden. De dieren een extra hapje, de lampjes op volle sterkte. Na de Kerst gaan we aan de slag met het uitzwaaien van alweer een jaar. Daarover later meer. Maar voor nu wens ik alle medeblog(st)gers en reageerders een heerlijk Kerstfeest toe en hoop dat die Vrede op Aarde er nu echt eens komt. Welllicht moeten de haatzaaiers ook eens aanschuiven bij mensen die het goed met hen menen. Komen ze wellicht ook eens tot het ware geloof. En wie daar behoefte aan voelt, morgen geeft de enige echte Paus zijn zegen voor Rome en de wereld. Moet toch helpen zou je denken. Alle beetjes helpen immers…toch?

Zoek maar eens op; het Wartburg-college. Een puur Hollands reformatorisch bolwerkje in een omgeving waar het bijbelse geloof nog deel uitmaakt van de dagelijkse gang er dingen. Reformatorisch in de ware zin des woords. Lange rokken, ongeschoren vrouwenbenen en zeker geen lange broeken voor de meiden-leerlingen. Maar ook gewenst keurige aankleding voor de jongens en een onbesproken gedrag voor de leerkrachten. Onbesproken als in, de ware zin van het daar als basis dienende geloofstrominkje onderschrijven en niet afwijken van de (niet zo heel goed gedocumenteerde)schoolregels. Of zelfs maar de indruk wekken dat te willen doen. Op zich niks mis mee, maar net als bij sommige politieke stromingen (denk aan D66) zijn principes aardig voor de buhne, ze zeggen weinig over hoe mensen zich binnen die doctrine dan gedragen. Barmhartig? Nee! Inlevend? Nee! Christelijk? Nee! Men liegt en bedriegt als het zo uitkomt en zoekt naar wegen om mensen die wellicht 1% van de koers afdwalen tot de orde te roepen of zelfs te ontslaan.
De stroming zelf moet in stand gehouden worden en die ‘ene’ uitleg van de bijbelse woorden zoals men die daar beleeft telt als de enig ware. Nu ben ik zelf ooit streng katholiek opgevoed. En in die opvoeding zat ook de afwending van hen die zouden of waren gaan dwalen, afvalligen van de enige Heilige Moederkerk. Je speelde niet met protestantse (..) kinderen en heidenen waren helemaal uit den boze. Dit om de interpretatie van de enig juiste woord in perspectief te plaatsen….. Die naam Wartburg komt overigens voort uit het oosten van Duitsland. Voor autoliefhebbers zoals ik is het meer een verwijzing naar een reeks typische Oostblokmodellen met een pruttelende tweetaktmotor die hun naam ook al dankten aan dat kasteel met die naam. Maar die zelfde naam van dat bewuste kasteel kende nog een historisch diepere betekenis en vermoedelijk dankt deze school in het Dordtse zijn naam en faam daar aan. Ooit was er de ketter Maarten Luther. Die was het gedoe in de toenmalige katholieke kerk zat en spijkerde wat stellingen aan een kerk in het Duitse Wittenberg. Hij werd er voor vervolgd door de Roomse inquisitie. Immers, afwijkingen van de leer van de kerk van Petrus, hoe corrupt ook, werden niet op prijs gesteld. Ik druk me daarbij nog mild uit.
Luther moest vluchten en kon uiteindelijk terecht op het kasteel van een hem goed gezinde vorst. Op de Wartburg. Hij verschool zich daar voor zijn verantwoording en ging wat andere zaken doen. Kortom, die naam Wartburg moet alleen daarom al beschermend werken, verwijzend, verwarmend bijna. Nou, niet als je er werkt(e) en van die ene procent van de leer afweek. Dan blijkt dat de nakomelingen van Luther in naam veel lijken op de oude inquisitie en echt elk middel gebruiken om jou te excommuniceren. En dan blijkt ook dat ze de mazen in de wet weten te vinden om je te dumpen. Ik ben dan zelf al snel in staat tot rituele moorden, maar ja, dat mag niet volgens de tien geboden. Maar kruizigen mag wel toch? Laten we wel zijn, dat deden de Farizeeers met Jezus, trouwens, samen met de Romeinen. De Wartburgers deden dat onlangs met iemand die mij na aan het hart ligt. Samen met hun buitengewoon enge jurist. Afgescheept met een financiaeel schijntje, en daar dan ook nog ruim anderhalf jaar over steggelen. Je zou ze ophangen aan hun………
Maar goed. We blijven een soort van fatsoenlijk. Denk bij Wartburg dus maar liever aan die Oostduitse limousines. Die waren stuk voor stuk van een betere kwaliteit dan het schoolbestuur bij dit college. Wil heel wat zeggen. En je kreeg er nog garantie bij ook. Ook dat is in deze bijbelse kringen onbekend. Kortom, eigenlijk gewoon afvalligen, en als het er op aankomt!? Gewoon heidense methoden! Niks christelijks aan te ontdekken! Jezus zou zich diep schamen voor zulke volgelingen. Gelukkig heb ik de echte gelovige christen in het lijdend voorwerp gedurende al die maanden van onzekerheid zonder moeite kunnen ontdekken. En die werkt (gelukkig) niet meer op het Wartburg. Dat is een ballentent! (Mijn mening slaat in dit geval uiteraard op de leiding, de directie, de mensen die daar vroeger de leiding hadden en allen die nu de handen in schijnheilige onschuld wassen….)

