Feest…

Feest…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: oranje-versiering-nijmegen.jpg

3 april is ooit uitgeroepen tot Wereldfeestdag…. (uitleg:)’Ook bekend als P-dag, is het een jaarlijks gevierde onofficiële feestdag die gericht is op het bereiken van sociale verandering en harmonie door mensen aan te moedigen het leven te vieren door te feesten’. Feest voor sociale verandering op Wereldfeestdag. Nou, je snapt het al, ik zit hier aangekleed in mijn discopak te wachten tot het feestgedruis hier voor de deur begint. Als er iets is wat ik momenteel geen reden vind voor een wereldwijd feest dan toch wel de toestand in die zelfde wereld. Oorlogen, indoctrinaties, overheersing, religie, extremisme, terrorisme, criminaliteit, overbevolking, nee veel reden voor feest is er niet.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: versierde-voortuin-alg.jpg

Overigens ben ik langzaamaan wel zover dat ik persoonlijk elke dag tot een soort feestdag maak hoor en als ik het zelf niet doe, dan vrouwlief, onze lieve vrienden, familie en de katten. Nu ben ik al niet zo’n algemeen feestvarken van me zelf. Ik ben meer van de wat intiemere settings en hoeperdepoep-zatopdestoep optochten laat ik graag aan me voorbij gaan. Ik snap overigens best dat mensen dat leuk vinden hoor, maar zelf doe ik liever niet mee. Net als groots gevierde verjaardagen met muziek en dans. Niks voor mij, net even te nuchter en ook een groot liefhebber van het goede gesprek, al dan niet met een glaasje. En intiem dansje vond ik overigens ook nooit echt vervelend, maar om nu op mijn leeftijd op een dansvloer te staan tussen jonge kronkelende lijven en te constateren dat ik de oudste van het stel ben geworden doet me aan de kant blijven.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: smoking-girls.bmp

En omdat de bol ook vaak analyses maakt over nut en noodzaak, je wordt ouder en wijzer, is uit de plaat gaan net zo tegen mijn denkwijze in als uit de bol gaan. Toch een nuanceverschil. Feesthoedjes, slingers, het is mij eigenlijk een tegenstaand fenomeen. Carnaval kan ik nog wel waarderen, maar dan vanuit de rol van toeschouwer, niet als deelnemer. Snappen doe ik daar ook niet zo veel van. Altijd die controle over gedrag, nadenken over morgen. Best een nuchter weloverwogen type… Dat maakt een feest toch iets wat ik met reserves benader. Maar wie weet kom ik nog eens tot het inzicht dat je alles moet kunnen loslaten en je gewoon moet laten vollopen en nergens over na denken…Wie weet dat ik dan ook kan genieten van Wereldfeestdag…. Ik wens het jullie allemaal toe. Ik zie wel wat ik doe…. (Beelden: Archief)

Hotelontbijt

OLYMPUS DIGITAL CAMERADe keren dat wij in een hotel verblijven zijn wat in absoluut aantal gedaald. Kijk, als je een internationale baan onderhoudt komt het tientallen keren per jaar voor, nu is het vooral ‘leuk’ en voor de ontspanning. Maar als…..dan kiezen wij een hotel dat gewoon een goed ontbijt serveert naast een fijne kamer. En dan bedoel ik een echt ontbijt, inclusief verse broodjes, gekookte eieren en potten thee. Opmerkelijk, want als ik thuis net wakker ben moet ik er niet eens aan denken. Krijg er nog wel die thee in, maar wellicht niet meer dan een enkele boterham. Onderweg is dat heel anders. Dan ga ik er echt voor zitten en geniet van alle lekkers wat zo’n hotel te bieden heeft. Dat lukt in de meeste landen om ons heen prima, al zit er wel wat onderscheid in kwantiteit en kwaliteit. Dat geldt ook voor de prijzen. Je schrikt soms wat een beetje hotel voor een ontbijt durft te vragen. Ik vind 25 euro pp wel veel geld en bedenk me dan dat je voor die centen ook kunt dineren….

London 1Maar goed, veel goede hotels bieden het ontbijt gewoon aan als onderdeel van de kamerprijs en zo hoort het ook. Heb ik goede en slechte voorbeelden? Nou, een van de beste hotels waar we ooit logeerden lag in het Schotse Edinburgh. De kamer was klein, weliswaar comfortabel, maar het bad was een ellende door de geringe oppervlakte.Men compenseerde dit door een ongekende klantvriendelijkheid en een ontbijt dat echt boven elke Britse twijfel verheven was. De kok zelf kwam in vol ornaat langs bij elke tafel om te vragen hoe je evt. je gebakken eieren opgediend wilde krijgen en de toast was een keer niet zwart geblakerd. Ook top waren de ontbijten die we in veel Duitse hotels geboden kregen. Overdaad aan broodjes, eieren in alle soorten en maten, en sloten thee of koffie. Maar we hebben vooral in Nederland wel meegemaakt dat het allemaal wat magertjes was en soms bleek dat het personeel in de ontbijtzaal zelf met het verkeerde been uit bed was gestapt en chagrijnig zorgde voor een grote stilte in de ontbijtzaal. Opvallend dat wij Nederlanders kennelijk niet in staat zijn om ons dienend op te stellen. Bij een kamerprijs van tussen de 120-220 euro per nacht best iets om over na te denken. Bij toeval las ik in het zakenmagazine ‘Zakenreis’ een overzicht van de gemiddelde prijzen voor ontbijtjes per land. Deze prijzen zijn per persoon.

Hotel Atlanta Valkenburg 021003Het is slechts een indicatie, de tophotels en de schuren zonder enige service zitten in het gemiddelde verpakt. Hongarije blijkt (niet verrassend) het goedkoopste ontbijtland met E. 11,72 p.p. In Engeland betaal je gemiddeld E. 13,91. Nederland scoort met E. 14,41 bepaald niet als een goedkoopte-eiland maar het kan altijd duurder. Zo betaal je bij onze zuiderburen gemiddeld 0,50 E p.p. meer, en blijk je in bijvoorbeeld Singapore bijna 17 Euro voor een ontbijtje te moeten afrekenen. Dat is best geld, maar veel wordt uiteraard goed gemaakt door de genoemde parameters van personeel, comfort, hoeveelheid en of je er driekwart van de dag zonder eten en drinken mee door kunt. Want dat is wel belangrijk natuurlijk. Daarvoor eet je die ontbijten toch als beetje hotelgast? Hebben jullie ook bijzondere verhalen over ontbijten in hotels? Laart me even weten als je wilt. Ik ben altijd benieuwd naar leuke of treurige verhalen.