Terwijl ik dit opschrijf is er weer een regio in ons landje waar de schoolvakanties zijn uitgebroken en hele gezinnen bepakt en gezakt richting een of ander leuk oord vertrekken. Sommigen kiezen voor de auto als pakezel en rijden dan in een rechte streep naar het zuiden (dan wel met tien tussenstops ivm elektrisch rijden)of een enkeling met gezin richting het noorden. Nog wat grotere volksstammen stappen in het vliegtuig en staan binnen een paar uur op de plek van hun dromen. Een deel van het volk neemt de trein, want dat is zo leuk nostalgisch en voldoet aan het beeld dat slechts de trein groen verantwoord zou zijn. Als ze dan na 8-12 uur reizen verkreukeld aan zijn gekomen zien ze daar hun buren of familie die veelal op efficienter wijze dezelfde kant op kwamen binnen 1-2 uur.
Maar dit terzijde. Vakantie zorgt ook voor minder files in eigen land en dat maakt de voor mij interessanter uitjes een stuk plezieriger. Als ik in normale omstandigheden rijd is het vaak wel erg rekening houden met de drukte. En met achterlijke mafketels die zich van god noch gebod iets aantrekken en je naar het leven staan als je het waagt op hun (..) linkerbaan te rijden dan wel min of meer volgens de geldende snelheidsregels in dit land. Maakt het rijden er niet leuker op. Hoe dan ook, vakantie. Vroeger was dat echt pure luxe.
Als kinderen kregen we indertijd 6 weken vrij in de zomer. We vermaakten ons dan wel op de diverse plekken in en net buiten de stad, maar de ouders hadden ook vaak nog wat geld bij elkaar gesprokkeld om met een goede uit de handelsvoorraad afkomstige auto van dees of geen merk een trip te maken naar Limburg. Dat was toch de favoriete bestemming voor mijn moeder en het was waar, als je eenmaal Roermond voorbij was veranderde het landschap totaal. Hoge bergen naast de kolenmijnen en in het zuiden van de provincie die prachtige groene heuvels tussen Valkenburg en Vaals.
Spannend de illegale tochten naar Belgie of bij het Drielandenpunt en dan even drie stappen zetten in Duitsland. Als kinderen genoten we. Want wat thuis normaal niet kon of mocht, ging hier in dat Limburgse land en op dat moment wel. Lachende ouders, ontspannen sfeer, en altijd die weemoed als we weer terug reden richting hoofdstad. Waar je toen als echte vakantieganger nog best een uitzondering was. Want schoolvakantie….en weg geweest. Was niet iedereen gegeven. Nu zijn de thuisblijvers uitzondering en de reizigers de norm. En terecht. Zo lang het nog kan en mag, doen! Elders leer je veel over andere culturen en gewoontes. Nou hoef je daar niet perse voor naar het buitenland want dat is inmiddels naar hier getrokken. En in onze stad valt qua eten zowat elk buitenland ook hier te proeven. Maar die patat die wij altijd aten in Roermond op de terugreis, met een zalige knakworst als extraatje, doet me nog steeds het water in de mond komen… Lijkt overdreven, is het niet. Geldt ook voor vlaaien daar. Nou ja, wie gaat wens ik een fijne vakantie. Wie blijft….ook! (beelden: archief/prive)
Altijdmijnmening 
Tegenwoordig is zowat heel de wereld een vakantie oord. De tijd dat men hooguit tot in Spanje kwam ligt ver achter ons. Een collega deed destijds grote ogen trekken toen hij en zijn kersverse vrouw naar Egypte trokken op huwelijksreis. Ik spreek van midden jaren ’80.
LikeLike
Ja dat waren nog eens tijden. Nu gaan mensen echt wereldreizen maken….Omdat het ook betaalbaar is geworden.
LikeGeliked door 1 persoon
In vakantietijden thuisblijven kan zalig zijn voor wie van rust houdt, ook (juist) in woonwijken.
Vroeger gingen we naar Bakkum, ook wel voor een week. Mijn moeder huurde dan een paar kamers bij particulieren want ze wilden niet naar het ‘tentenkamp’. Terwijl ik dat juist zo leuk vond: hurktoilet, minihuisjes , het Amsterdamse taaltje.
LikeLike
Een van mijn toenmalige overbuurjongens en vriend’s ouders hadden zo’n hokkie in Bakkum. Ben er nog wel eens wezen logeren. Vond het best aardig, met name door het ‘achterland’ van die Amsterdamse huisjescamping daar, bunkers en een mooi stuk strand…
LikeGeliked door 1 persoon
Wij gingen niet echt met vakantie. Mijn moeder had overal wel familie wonen en daar bleven we dan door het jaar heen een paar dagen. Ik herinner me vooral de boottocht naar Texel.
LikeGeliked door 1 persoon
Onze familie woonde vooral in en rond Amsterdam, dus dat schoot op dat punt niet op…..:)
LikeGeliked door 1 persoon
Wij gingen voir het eerst op vakantie toen ik 9 was. Een week met ons vijven naar zee in mijn vaders zoveelstehands lichtblauwe Hillmann. Vanaf toen zijn we wel elk jaar op vakantie geweest. Naar zee, naar de Ardennen en later naar Oostenrijk en Zwitserland. Ik heb jarenlang een hekel gehad aan bergen.
LikeLike
Hoe gek ook, ik ben ook in diverse berglanden te gast geweest, nooit kon het me meer bekoren dan een lieflijk landschap waar ik de horizon wel goed kon zien…..Een Hillmann, dat zijn trouwens nog eens mooie herinneringen…..:)
LikeLike
Ik hou ook van de polder, van de zee maar ben sinds een aantal jaren toch ook weer gaan houden van de bergen.
Ja, die Hillmann … die kocht mijn vader in 1962, kort na de geboorte van mijn broertje. De eerste keer dat we ermee weg reden (broertje in de reiswieg, van een autostoeltje was toen nog geen sprake), moest vader bruusk remmen en viel broertje met reiswieg en al tussen de voor- en achterbank. Gelukkig zonder erg.
LikeLike
Van huis was ik ook geen vakantie gewend maar eigenlijk ook nooit gemist. Vakantie is niet echt mijn ding . Aan vreemde culturen heb ik geen behoefte, ik hang nogal aan m’n eigen gewoontes en voel me niet op m’n gemak als ik uit m’n eigen omgeving weg ben. Ondanks dat natuurlijk later met man en kinderen wel op vakantie geweest maar toch nooit echt avontuurlijk geworden.
LikeLike
Ik denk dat mijn nieuwsgierigheid naar wat er in andere straten dan die waarin ik opgroeide gezorgd heeft voor de wens altijd om de hoek te kijken van straat, stad, provincie en land. En ik ben daar blij mee. Immers, dan snap je pas hoe de wereld in elkaar steekt en waar de verschillen zitten tussen en culturen. En nog steeds voel ik mij op vakantie als ik weer ergens anders dan op de eigen woonstek rond hobbel of kijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zit dus niet of nauwelijks in me.
LikeLike