En voor de goede orde, ik pleit zeker niet voor het opsluiten van een volk achter muren of binnenshuis. Dat past meer bij de liefhebbers van DDR-achtige dictaturen of zo. Nee, het gaat mij ook dit jaar weer eens over die wonderlijke behoefte om vakantie te vieren op zeer ver van ons landje gelegen plekken. Omdat men anders het gevoel heeft ‘niet echt op vakantie te zijn geweest’. Tuurlijk, men trok in meerderheid naar het zuiden van Europa, waar het zo mogelijk nog warmer was dan bij ons in deze prachtige zomer, maar vaak ook veel verder. Nu Covid ons wat heeft verlaten kon er weer gereisd worden en dus was het op de vaderlandse (en Europese) luchthavens extra druk.
Sommigen vlogen naar favoriete bestemmingen in Spanje of Portugal, anderen verkozen IJsland of Azie. Bij een van onze buurtgenoten gingen de kinderen met vader mee (1 op de 3 gezinnen kent een scheidingsverleden, dit gezin ook..) naar Jamaica. Want daar was het zo leuk voor ze… Het zal best hoor, maar dan ken ik er nog wel een paar. En moet meteen terugdenken aan hoe het in onze jeugd was. Zoals al eerder beschreven (22-7jl) waren de meeste mensen in ons land zeer hard werkende loonslaven of zelfstandigen die door zich in het zweet of de olie te wentelen een inkomen moesten verwerven. Vakantie was veelal net een week lang, later net in de tijd twee misschien. En daarvoor moest je dan geld reserveren.
Bij ons in de toenmalige hoofdstedelijke straat waren bij sommige arbeidersgezinnen het Zgn. ‘Fransche Kamp’ bij Bussum populair, maar ook Bakkum werd door de veelal puur Amsterdamse bevolking met liefde bezocht. Tentje mee, of als je meer geld had, een huisje in de kuststreek waar je dan in frisse lucht maar wel in nog primitievere omstandigheden dan thuis, moest zien hoe je je door de dagen heen ontspande. Veel van mijn straatvrienden van toen genoten er van. Ik niet. Mijn moeder was er ook niet van. Zij hield van luxe en rust. En die vond ze in Limburg. Valkenburg de favoriete bestemming. En dan niet in een tent maar in een hotel of tenminste een onderkomen bij mensen die redelijk comfortabele kamers verhuurden. Van daaruit trokken we dan met de auto, ja mensen die hadden wij al heel lang, naar Belgie en als climax het Drielandenpunt bij Vaals.
Keek je zo naar Aken, toch een spannend gebied. Want leasepa had wat meegemaakt met die ‘moffen’ zoals hij ze noemde en weigerde categorisch een stap over de Duitse grens te zetten. Terug thuis werd er best tegenop gekeken. Helemaal naar Limburg…Later in het leven hoorde ik dat jeugdvrienden naar verre oorden als Italia of Oostenrijk reisden. Hun ouders hadden intussen ook een VW of Opel gekocht en durfden die reizen wel aan. Wij gingen toen nog steeds naar Valkenburg. En daar werd best meewarig naar gekeken. Zo gaat het nu ook met die verre reizigers. Nu ik zelf veel van de wereld zag vind ik mensen die naar Frankrijk gaan min of meer hetzelfde als zij die vroeger naar Valkenburg reden. Nee, dan Jamaica…..dat is pas wat. Maar ik laat het wel met plezier aan me voorbij gaan. Geen zin meer in. Maar het zal er vast heel leuk zijn. Al was het maar om die muziek…. En intussen ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar waar jullie, beste lezers, naartoe gingen in de jeugd en wat je nu trekt als bestemming?? Gooi het er maar uit hoor… (Beelden: Prive-archief)
Altijdmijnmening 
Voor mijn ouders was de Noordzee al ver genoeg en slechts voor één dag. Voor de rest moest ik me behelpen met schoolreizen. Avontuurlijk was het bij ons dus helemaal niet op gebied van vakantie en reizen.
LikeLike
Ja, voor velen waren dagtripjes naar strand of bos al heel wat…..
LikeGeliked door 1 persoon
Er bestaan ook mensen die juist iets anders willen zien dan wat ze kennen.
Na een paar geijkte Limburgtripjes zochten mijn ouders ook liever wat nieuws, alleen jammer dat ze weinig geld hadden dus kwam er niet veel van.
LikeLike
Ik vrees dat dit voor de generatie boven ons zeker zo was. Men wilde wel, maar het ‘kwam er gewoon niet van’. Gelukkig heb ik zelf mijn nieuwsgierigheid aardig kunnen bevredigen door de nodige trips en reizen. Maar kom nog steeds graag in Limburg….
LikeLike
Mijn eerste vakantie met m’n ouders was ik dertien en de reis ging naar een vakantiehuisje (lees verbouwde boerenstallen ) ergens op de Veluwe. Drie jaar later ook met de ouder een busreis van een week naar het Eifel gebied in Duitsland. verschrikkelijk zo’n busreis.
In m’n huwelijk overwegend in Nederland vakantie gevierd met als uitschieter één keer vliegend naar de costa den Sol en één keer naar Ibiza. O ja, dan vergeet ik nog de wintervakanties met de slaaptrein naar Oostenrijk wat ik zélf de mooiste vakanties vond.
LikeLike
Jaja, busreizen. Ik ben er ook niet van maar in de jeugd nog wel gemaakt. Eiffel, Winterberg, dat soort plekken….De Veluwe was voor ons een weekendbestemming. Al eens beschreven. In de jongere jaren was vliegen op vakantie een must voor mij. Met name naar het zuiden was rijden geen optie….:)
LikeLike
Wij zijn vaak naar Duitsland gegaan toen ik kind was – dat was te rijden met de auto en mijn ouders hielden niet van Frankrijk. Ikzelf vind het leuk om naar verschillende landen te gaan en daar wat van de cultuur te leren. IJsland is echt heel mooi! China was… bijzonder, maar wel prachtig. Canada was weergaloos. En ben ondertussen aan het sparen voor een rondreis door Mongolië – heb dat op TV gezien en nu moet en zal ik er heen. Ierland blijft echter favoriet: het wordt dit jaar de 5e keer dat ik er heenga. Dublin is dan ook bij uitstek mijn favoriete hoofdstad. Die muziek, dat eten, het drinken, de mentaliteit van de Ieren… Ja, dat blijft voelen als thuiskomen 🙂
LikeLike
Als je jong bent moet je zeker zoveel mogelijk reizen waar het kan en mag. Je steekt er zoveel door op. En leert meteen dat de wereld buiten Nederland heel anders is en meer te bieden heeft dan wat wij hier dagelijks ervaren. Maar voor kinderen is Muiderberg Strand net zo leuk als Jamaica of de stranden van Hawaii. En dat is ook wel wat ik met mijn verhaaltje bedoelde…
LikeLike
Voor kinderen is een emmer in de tuin met een spons vaak al dolle pret (ik snap dat overigens nog steeds niet, maar heb het met eigen ogen gezien). Maar goed, als je je kinderen wat “wanderlust” mee wilt geven (kan even niet op de Nederlandse term komen) moet je ergens beginnen. En dan is een strand op Hawaii niet zo slecht 😉
LikeLike
Onze zoon namen we uiteraard indertijd ook mee op verre vakanties. Grappig genoeg deed hij daar exact hetzelfde wat we zagen op het strand van Schoorl of Muiderberg. Hij hield (iets later) enorm van zwemmen en deed dat in Zeeland net zo als in Portugal. Dus het moet dan gaan om ontmoeten van vreemde culturen, talen leren spreken en ander eten leren waarderen. Grappig genoeg zagen wij dat laatste pas ontstaan na opbouw van een eigen relatie met iemand die geweldig ‘vreemd’ kon koken….:)
LikeGeliked door 1 persoon
DE BERGEN!
Alpen zijn een beste bestemming voor me.
Van jongs af aan al gefascineerd door berglandschappen. Voelde me er thuis. Eerst met het ouderlijk gezin herhaaldelijk naar Luxemburg,; later de Alpen! Een feest om er te zijn.
Misschien ooit weer eens? Voorlopig nog rondom huis, wat me prima bevalt!
LikeLike
Ook ik bezocht de landen met die hoge dingen in het landschap. Landde er soms middenin op mijn vele reizen. Altijd weer indrukwekkend…
LikeLike
Het Fransche Kamp en Valkenburg heb ik met LAW-tochten en een trekkerstentje bezocht.
Wild kamperend dat wel.
Mooie herinneringen!
Vriendelijke groet,
LikeLike