
Als je terugkijkt naar boeken, films, bladen etc van pakweg 40 jaar geleden tot nu zie je zelfs als je half blind bent voor de oorzaken dat vertrutting met name vrouwen in de greep heeft genomen in die tussenliggende periode. In de jaren 70 van de vorige eeuw zorgde de vrijgevochten cultuur van toen (we hadden net alle kerkelijke en culturele dwang van ons afgeworpen) dat de rokken korter en de bikini’s kleiner werden dan wel dat het bovendeel daarvan gewoon thuis bleef tijdens de vakanties. Niemand nam er aanstoot aan, nou ja, de enkeling die nog steeds achter het woord van meneer Pastoor of de dominee aanliep, maar verder trokken mannen en vrouwen zich er weinig meer van aan wat ‘men’ er van vond.

Grote muziekfestivals maakten duidelijk dat ook de vrouwentorso gezien mocht worden en dat vrijheid blijheid veel mensen een ultiem geluksgevoel gaf. Kerken stonden buitenspel, al bleven de conservatieve invloeden vanuit die hoek goed merkbaar binnen o.a. de filmindustrie of op TV. Dat gold overigens in veel mindere mate voor ons land, want hier waren dansende blote dames of zelfs scenes waarin mannen hun blote aanhangsel toonden geen uitzondering. Ondenkbaar in Hollywood of het Britse eilandenrijk. Blote dames konden soms nog net door de beugel, een blote man was echt oorzaak voor een scherpe veroordeling en uitsluiting van uitzendrechten.

Niet voor niets groeide de porno-industrie juist in die landen tijdens dit tijdvak het snelst. Seks was ook gewoon bespreekbaar, niemand stoorde zich er in ons land aan en op dat op dat punt liepen we voorop. Ook bij de mode. Minirokken, hotpants, behaloze haltertruitjes, het moest allemaal kunnen en dus deed de toenmalige generatie vrouwen wat van hen werd verwacht. Daarbij droegen ze normaal gesproken veel kleurrijke kleding, maar dat gold ook voor mannen. Kom er maar eens om in een land of continent waar de conservatieven opnieuw consequent op de rem trappen, bloot veroordelen, je via hun stoottroepen op de plek zetten en als dat niet helpt fysiek in actie komen tegen alles wat wij in die jaren 70 en daarna hadden bereikt.

Homo-emancipatie, Baas in eigen buik, mijn lijf, mijn lichaam en keuze, kortom dat wat liberaal en menselijk is. Het zijn vaak nieuwkomers die de handrem daarop zetten. Vanuit hun geloof is een blote vrouw een uitnodiging om toe te tasten. En dat gebeurt ook. Veel zwembaden hebben veel moeite om ‘jongeren’ van bepaalde komaf buiten de deur te houden als die zich te buiten willen gaan aan al dat opgediende jonge vrouwenvlees in bikini dat er naar echte Hollandse tradities alleen maar wil zwemmen of zonnen. In Duitsland zijn diverse gevallen bekend van m.n. Syriers die in zwembaden jonge meiden echt aanranden of onder dwang verkrachten.

Zeker als het beetje heet is vinden zij dat die meiden ‘prooi’ zijn, want ‘zij hebben die rechten als hitsige mannen’. En veel slappe bestuurders van die zwembaden of gemeenten waar ze zijn gevestigd treden niet op maar tonen begrip voor de daders. Waren de slachtoffers mijn dochters ging ik met bijpassend gereedschap de daders te lijf, maar dit terzijde. Ook op het strand is het nu preutsheid troef. Meiden gedragen zich 180 graden anders dan hun moeders. Ze trekken steeds meer aan, ze beschermen zich, maar staan ook veel conservatiever in het leven. Om het over de invloed van echt conservatieve types hier of in de VS maar niet te hebben. Topless wordt nog net aan gedoogd, mits op plekken waar ‘anderen er geen last van hebben’. En zo is de cirkel rond en zijn we weer terug bij af. En dat spijt mij zeer. Niet alleen om het fraaie uitzicht, maar om de wetenschap dat die vrijheid van toen weer helemaal is ingekapseld. En dan zitten we nog maar aan het begin van het demoniseren van het eigen lijf. In sommige landen is al te zien waar dat toe leidt. Maar dat is weer een andere discussie.. En later nog meer over het onderwerp….(beelden: Internet)


Op het grote plein voor de O.L.Vrouwetoren van Amersfoort zitten heel wat horecazaken. Een daarvan was onze keuze voor het afsluitende dinertje met de vriendjes na een prima dagje vertoeven in Amersfoort. Bistro ’t Kannetje zorgde voor onze inwendig mens en deed dit met veel plezier en goede kwaliteit. Buiten op het terras, dat heel wat tafels omvat, net als de omringende horecazaken dat doen. En het was echt de moeite waard om daar de spijzen naar binnen te werken. Betaalbaar ook, zonder overdreven goedkoop te zijn. Maar daar krijg je ook echt lekker eten voor. Zuigbaar vlees in het gerecht wat ik samen met twee anderen uit het gezelschap koos. Met frietjes en salade voor een luttel bedrag. Het voorgerecht uit het altijd door mij gekozen Carpaccio wat in kwaliteit nog weleens wil verschillen. Niet bij ’t Kannetje, gewoon goed. De dames en heren die in verschillende rolverdeling hun ding deden waren allemaal vriendelijk, humorvol en servicegericht. Alles klopte en wat ook lekker was, je hoefde geen uren te wachten op het bestelde, maar men had ook geen haast. Precies zoals je in gezelschap op prijs stelt. Minpuntjes? Ja, het toilet. Dat was echt van een mindere soort. Het stonk er ook en het was niet echt schoon. Dat kan beter. Maar kan ook komen door de grote drukte van deze dag. Hoe dan ook, een rapportcijfer van 8,7 is meer dan verdiend daar in Amersfoort. En we komen er graag nog eens terug. (foto: Internet)