Stel…je kent maar een enkele bakker in jouw omgeving. En je ziet dat deze mkb-er elk jaar zijn aanbod aan eetwaren verkleint, maar de prijzen er van consequent verhoogt. Is dat dan een extra reden om er jouw gesneden bruin of moorkoppen te halen?? Nou? Of dat je merkt dat de bloemist bij gebrek aan klandizie dezelfde beslissingen neemt en elke maand duurdere bloemen aanbiedt? Stel je een parfumerie voor die elk flesje geurend spul wekelijks in prijs verhoogd omdat niemand ze komt kopen…..Onze ingebakken logica zegt dan, we gaan een deurtje verder. Immers elders is vast iemand te vinden die wel snapt dat je klanten moet trekken met logische prijzen en niet moet wegjagen omdat jij niet bereid bent op de kosten te besparen. Bij (semi) staatsbedrijven als NS of PTT Post denkt men nou juist niet zo.

Met name dat postbedrijf heeft het (naar eigen zeggen) lastig omdat wij tegenwoordig meer digitaal communiceren dan met brieven of postkaarten. Pakjes zijn de nieuwe handel, maar die helpen kennelijk niet bij de exploitatie van het postbedrijf en dus hoorden we onlangs dat men had besloten om de meeste brievenbussen weg te halen omdat het legen daarvan te veel mankracht kost en de klant dan maar een kilometertje verder moet lopen of rijden om die post die men wel heeft alsnog te versturen. Daarna wilde men het aantal dagen waarop men post bezorgt ook drastisch verminderen.

Maar door de Postwet kan dat niet en kon dit onzalige plan door de politiek worden tegengehouden. Nou, volgende truc uit de binnenzak van het semi-ambtenaren-management, we verhogen de prijzen van de postzegels. Intussen is een normale postzegel al E. 1.28 of zoiets, wat omgerekend naar het vroeger zo waardevaste guldendenken Fl. 2,82 betekent. Moet je je voorstellen! Onbetaalbaar voor normale mensen, en ook nog eens voor steeds minder service. En dat alles omdat wij als consumenten ‘minder post versturen’. De kip en ei formule die ik ook altijd waarneem bij de monopolistische NS. Waar de prijzen van de kaartjes jaarlijks omhoog gaan, de service omlaag en men ook nog eens weigert om concurrentie toe te staan op het spoor. En als men dan de zin niet krijgt vraagt om extra subsidies van de overheid. Immers die wil dat we met de trein reizen, dan moet je er wat voor over hebben… Maar de hoge prijzen voor het OV, gekoppeld aan matige dienstverlening, vieze treinen en de kans dat je met een stel niet opgenomen psychiatrische types in zo’n gele rups opgesloten zit maakt de kans op gebruik er van steeds minder aantrekkelijk. En dan te bedenken dat die NS al elk jaar honderden miljoenen subsidie krijgt vanuit het Mobiliteitsfonds. Anders waren de prijzen voor dat 19e eeuwse vervoer helemaal niet meer te betalen. In beide gevallen ze je dat de marktwerking bij semi-geprivatiseerde overheidsbedrijven geen kans krijgt. Als men meer loon wil wordt er zoals dezer dagen weer bewezen, massaal gestaakt. Net als in vroeger tijden. Een recht dat de gemiddelde ZZP-er of MKB-er altijd wordt onthouden dan wel niet toegepast omdat men dan de klanten zou treffen. Klanten die de bakker of bloemist niet kunnen missen. En daarom hun prijzen aanpassen bij die van de concurrentie. Vaak is die beweging dan omlaag, niet omhoog. Dat laatste hoort slechts bij ‘bedrijven’ als de Post of NS. Het is maar dat u het weet….. (beelden: Archief)