Dure kringlopen…

Dure kringlopen…

Wie mij al wat langer volgt weet dat ik wel houd van een bezoekje aan kringloopwinkels. En dat ik dat intussen vrijwel overal in Nederland deed of doe waardoor een zeker inzicht is ontstaan over hoe die zaken functioneren. Een jaar of 15 geleden waren veel van die winkels nog echt adressen voor tweedehands spullen die vaak voor een prikkie de deur uitgingen. De meeste winkels van dit type met een beoogd goed doel als onderliggende strategie.

Dat kan een extern doel zijn maar soms ook de eigen organisatie die werk geeft aan mensen met ‘een achterstand tot de arbeidsmarkt’. Alleen dat al maakt het fenomeen interessant maar zeker ook het feit dat door sommige mensen afgedankte spullen bij anderen goed van pas komen. Met name zij die een klein inkomen bezitten vinden vaak meubels, verlichting, kleding of wat ook bij deze winkels en dat lijkt mij een prima systeem. Wat ik ook constateer dat die kringlopers zorgen voor duidelijk veranderde rommelmarkten of bijvoorbeeld het aanbod van de handel die je kunt kopen op het Amsterdamse Waterlooplein.

Dat was ooit de bakermat voor dit soort spul. Maar die verkopers (en inkopers) daar kunnen veelal nauwelijks meer aan de handel komen en gaan over op typisch toeristenspul. De charme van die oude vlooienmarkt meteen verdwenen. Maar nu is er iets gaande wat mij als trouw bezoeker zorgen baart. In de afgelopen jaren zijn veel kringloopwinkels (of hun bovenliggende ketens) overgestapt op een andere formule. Ze gaan echte winkel spelen. Verbouwen de boel, zetten vitrines neer, gaan veilingen organiseren en pikken inspirerende prijzen op van het internet.

Ineens is de vraagprijs op Marktplaats voor wat dan ook de nieuwe norm in het kringloopgebeuren. Resultaat; de verkoopprijzen van veel spullen zijn te hoog. De charme van het zoeken bij dit soort winkels verdwijnt en de kans op een ‘schat’ voor weinig, toch ook een beetje de lol, verdwijnt. Men haalt vaak ‘experts’ in huis die de waarde taxeren met een natte vinger en basiskennis van de te bekijken zaken. Ik heb al heel wat van die winkels zien veranderen. Ik zoek natuurlijk heel specifiek en merk aan den lijve dat wat ik wil vinden nu te koop staat voor prijzen waar je elders, neem de Action of Ikea, nieuwe spullen voor naar je toe haalt. Geldt ook voor boeken. Als je de enorme voorraad boeken ziet die men gratis binnen krijgt, snap je niet dat men die handel in de winkels neerlegt voor prijzen waar De Slegte zich niet voor zou schamen. Is dat de bedoeling? Vast niet. Want onze vaste adresjes laten zien dat men vaak lang met de spullen blijft zitten en op enig moment met fikse kortingen moet proberen van de overtallige zaken af te komen. Dat kan de bedoeling niet zijn. Veel adressen slaan wij tegenwoordig zelfs over. Prachtig uitgedost, aardig personeel nog steeds, maar compleet de weg kwijt qua prijzen. En ik wil niet alles in vitrines kunnen of hoeven bekijken. Bakken met leuke zaken die ik bijna moet omkeren zijn veel leuker. Maar ik vrees dat die gouden tijden niet meer terug zullen keren. De nieuwe managers die ook in de kringloopwereld veilingmeester spelen zullen dat voorkomen. En dat doet mij als liefhebber (..) best verdriet….. (afbeeldingen: archief)(Bij toeval zond RTL onlangs ook een item uit over die duurdere KLWs. Maar toen was mijn verhaal al geschreven….)

ASR klantentrouw

AEM - BM2Onlangs liet een van de consumentenprogramma’s zien hoe verzekeraar ASR haar polishouders in de kou liet staan als die een claim durfden in te dienen op de door hen gesloten verzekering voor brand of ander onheil. Als voorbeeld diende een gevalletje schade door toedoen van anderen bij een al wat ouder echtpaar dat via de verzekeraar ruim 47 jaar of zo de premies keurig had betaald. Dat echtpaar werd geconfronteerd met een explosie in een flat aan de overkant, waarbij ook hun huis zowat volledig werd vernield. Van gordijnen tot meubels, vloerbedekking en noem maar op, alles kapot. Dat leek geen probleem, immers goed verzekerd, maar dan heb je buiten de procedures van de graaiende verzekeraars gerekend. ASR vond zelf dat ze niet veel meer dan de dagwaarde hoefde te vergoeden. En die was volgens een door hen ingehuurde ‘schade-expert’ 1450 Euri! De actuele vervangingsschade voor het echtpaar kwam echter eerder in de buurt van de 17.500 Euri. Met elke truc uit het (zelf geschreven) handboek trachtte ASR het oudere echtpaar te overtuigen van het feit dat die door hen vergoede dagwaarde wettelijk geregeld was.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAEn dus ging het echtpaar maar met het bescheiden eigen spaargeld aan de slag en richtte een vervangende woning zelf maar in. Schoonzoon nam het niet en ging in protest. Na enige discussie kwam er een tweede expert. Die constateerde dat de schade inderdaad hoger moest worden vergoed. 5.700 Euri was nu de telling. Nog altijd ver van het actuele schadebedrag. Schoonzoon nam nu een onafhankelijk expert bij schadetaxaties in de arm. Die maakte gehakt van de ASR-experts, de uitspraken van de verzekeraar en ook met de zgn. wettelijke grondslag. Na wat gedoe bleek ASR plotseling bereid om tenminste 15 mille terug te betalen aan haar verzekerden. Maar dat was nog steeds veel te weinig. Dus ging dat gevalletje nog even door.. Wat wel bleek was dat ASR meende dat verzekeren zoiets is als gegarandeerde inkomens verzorgen voor haar eigen organisatie en dat bij schade mensen niet te veel moeten verwachten.

OLYMPUS DIGITAL CAMERADe fraude met die foute levenverzekeringpolissen en zo meer zijn ze daar kennelijk vergeten. Men doet maar wat en laat de eigen klanten in de kou staan als het er op aan komt. Erg is ook dat je dan als organisatie of bedrijf niet bereid bent om tekst en uitleg te komen geven voor de TV als er aan dit geval aandacht wordt gegeven. Laf en vals bedrijf dus. Want als ze een nieuw product uit willen brengen komen ze daar graag over praten.  Het had ASR gesierd juist nu te laten zien dat het een maatschappelijk verantwoord verzekeringsbedrijf  betreft en dat men de eigen klanten uiteraard niet laat zakken in geval van een schade waar deze niets aan kunnen doen. Het is goed dat we allemaal nog eens goed kijken naar waar we voor wat verzekerd zijn. Want 47 jaar premie betalen voor een verzekering die als het er op aan komt peanuts oplevert en niet de vervangingswaarde, lijkt me geen goed advies. Toch die polissen eens opzoeken dan….