Ooggetuigen…

Ooggetuigen…

‘En wat heeft u meegekregen van die ramkraak op de juwelier in uw straat om half vier vannacht?’…’Nou wij schrokken wakker van een klap en toen we gingen kijken zagen we overal politie in de straat en natuurlijk ook de puinhoop bij die winkel…..Wat een narigheid….en die mensen werken altijd zo hard. Volgens de buren hebben ze een auto gezien met twee in het zwart geklede mannen er in…maar ik weet niet of dat zo is, want wij hebben niks gezien…’ ‘Dank u wel…maar wat vindt u er van dat dit in uw buurt plaatsvindt?’ ‘Nou daar worden we niet vrolijk van natuurlijk, het is een nette buurt en dan verwacht je dit niet he?

Laten die daders gaan werken voor hun geld’….’Dank u wel..’. Hiermee schets ik even een standaard programma op de landelijke dan wel regionale tv wanneer men aandacht geeft aan criminele zaken. Die elke dag weer plaatsvinden. Maar zelden dat die ‘ooggetuigen’ een rol spelen als een stel criminele domme types elkaar af knalt, bommen legt of inbraken pleegt. Ooggetuigen praten meestal over de inzet van brandweer of politie, desnoods de ambulance en overdrijven dan vaak het aantal voertuigen in zo’n situatie van al die hulpdiensten.

In de praktijk zijn ‘wel tien politiewagens’ er veelal niet meer dan 4 of 5 en als men al een dader zag dan vooral een in het donker gekleed type nulmens. Het is dus ook logisch dat de politie bij onderzoeken al die ooggetuigenverslagen tegen elkaar legt en zoekt naar overeenkomsten. Neem van mij maar aan dat ze vaak stuiten op tegenstrijdigheden. Wat de een ziet als een blauwe vluchtauto is voor een ander een zilvergrijze. Is de dader jong of wat ouder? Wat voor kleding droegen hij/zij? (in de praktijk hebben veel daders The North Face kleding aan….zeer succesvol onder criminelen) en in welke richting vluchtten zij?? Het zijn de belcamera’s of zelfs de videosystemen in sommige elektrische voertuigen die beter helpen bij het oplossen van dit soort ongewenste activiteiten. Als de beeldkwaliteit een beetje aardig is vallen details rond wat er is gebeurd of welke dadertypen men zoekt vanzelf op. Maar voor die programma’s is het leuk…. Voor mij ook….want ik mopper dan altijd ‘ze hebben niks gezien, dus je hoeft ze niets te vragen…’. Maar dat is vast te cynisch voor mijn vaste lezersgroep….(beeld: archief)

Dussuh…

Dussuh…

Wij Nederlanders zijn kennelijk gek op bepaalde uitdrukkingen en als ze niet zijn overgenomen uit het Engels of straattaal dan toch wel omdat we denken dat we door ze te gebruiken opvallend intelligenter overkomen dan we eigenlijk zijn. Bij het beluisteren van wat radio/tv-interviews dan wel het altijd geweldige programma ‘We zijn er bijna’ van MAX kwam de hier gebezigde uitdrukking veelvuldig voorbij. Kan geen straattaal tegenop. Voorbeeld, veel van die caravantypes uit die wekelijkse reisverslagen blijken op 2500km afstand van huis Nederlandse gewoonten altijd mee te nemen. Zoals hagelslag op je brood, maar uiteraard wel meegenomen uit Nederland in de caravan of camper. Net als pindakaas, koffie of ingevroren groenten.

En dan zoemt de camera in op zo’n stel dat dan laat zien wat men eet. ‘Wij eten altijd groenten en aardappelen en liefst om half zes…..en dat is lekker…..dussuh!’. Dat laatste is een veel voorkomend taalkundig fenomeen. Mensen die een statement maken vanuit een zekere burgerlijke standvastigheid gebruiken het. ‘En mevrouw, wat vindt u van de huidige regering??’.. ‘Nou meneer, ik vind ook dat er wel iets mag gebeuren aan het vele vuil op straat….dussuh’…. ‘Waar gaat u heen deze herfstvakantie?’ ‘Wij gaan naar de Rijn, met een boot varen…dat vinden we leuk….dussuh’.

Die uitdrukking in feite het uitroepteken achter een zin, maar dan ernstig uitgesproken. Betekenis; waag het niet ons tegen te spreken, want zo doen we dat en daarover geen discussie. Dussuh… Een ander niet uit te roeien fenomeen, ik schreef er al langer geleden over, ‘Ú mag daar gaan zitten’ of ‘dan mag u hier even wachten’. Veelvuldig in gebruik bij receptionistes(n) of assistenten(s) van doktoren of andere semi-gewichtige types. Betekenis: ‘Ik sta u toe daar te gaan zitten of te wachten’. Toch iets anders dan ‘Ga lekker zitten tot ik u oproep’ of iets dergelijks. Als we net zo dwingend zouden zijn richting dingen die niet mogen werd de wereld heel anders van opzet en inrichting. Onlangs in een boekenwinkel te gast waar we wat lang op onze beurt moesten wachten, zette de uitbaatster even stevig in tegen een stel dames met klierende kinderen die van alles en nog wat oppakten en zeurden dat het een lieve lust had. Ik had er bewondering voor. En bepaald niet voor de moeders die hun kinderen zelfs na de vermaning niet toespraken. Immers…Zij lieten hun kinderen altijd vrij…..zo doen we dat….dussuh…… Dom volk! (beelden: Internet)