Nog los van wat ik al eens eerder beschreef over hoe sommige handelaren menen te moeten omgaan met verkopers van spullen of wat ook ken ik nog een fenomeen op dit terrein dat me als verzamelaar van het een en ander telkens verbaast. Collecties en hun eigenaren zoeken altijd naar manieren om die verzameling aan te vullen dan wel zodanig te corrigeren dat het allemaal overzichtelijk blijft. Om de waarde van iets te bepalen bestaan er catalogi, digitale informatieportalen, taxateurs, veilighuizen en zo meer.
En een beetje verzamelaar heeft wel een redelijk beeld van wat hij/zij in huis heeft. Gek genoeg zijn het juist de medeverzamelaars die met hun ‘mening’ of ‘expertise’ zorgen dat sommige mensen die pakweg aan de start van een collectie staan, meteen met zweet in de oksels beurzen bezoeken of handeltjes drijven. Tegenwoordig is de terminologie ook anders onder verzamelaars.
De vroegere termen ‘Mint/Boxed’, ‘Mint/unboxed’ ‘Played-with’ ‘playworne’ etc zeggen niks meer bij nieuwe generaties. Die volgen hun neus en geloven alles wat ze op internet zoal lezen. Zo is er de gedachte dat modelauto’s van de merken Matchbox of Hotwheels over 50 jaar twee keer meer waard zijn dan bij aanschaf mits ze nog in de originele (blister)verpakking bewaard blijven. Dat is een leuk idee, maar reken maar eens met me mee.
Een beetje model van deze fabrikanten kost je n u tussen de 1.50 en 2 euro per stuk. Haal je het model uit die blister en koester je dat al die vijftig jaar (stof verwijderen, poetsen, opwrijven, in een vitrine neerzetten..) brengt het gegarandeerd de betaalde inkoopprijs weer op. In blister wordt die waarde volgens die verhalen dus 3-3.50 Euro. Maar dan moet je het model wel stof/zonvrij opbergen. Zou die theorie opgaan? Alleen de inflatie is al zodanig tegenwoordig dat een model meteen in waarde stijgt door dat economisch fenomeen. Daarbij is het zo dat modellen uit 1965 die nu nog in hun originele verpakking zijn bewaard een totaal andere wereld vertegenwoordigen dan het spul dat tegenwoordig in China of Thailand wordt gemaakt.
Daar draait men van elk model/kleur/opschrift enorme aantallen die wereldwijd afzet genieten. Dat er dan iets overblijft met een grote unieke waarde is klein. Dat ligt bij de aloude Dinky Toys of zo wel anders. Dan is er nog de situatie rond trends. Veel verzamelspullen zijn onderhevig aan vraag en aanbod. En door de jaren heen gaan hobby’s alleen al door verschil van interesse tussen de ene of de andere generatie over hoge toppen of door diepe dalen. Zie wat er met postzegels is gebeurd, met sigarenbandjes, suikerzakjes, en zo voort. Dat geldt ook voor de door mij als een der velen verzamelde zaken. Natuurlijk speur ik nog steeds naar bijzondere stukken. Soms vanuit nostalgie, dan weer omdat ik een auto wil bezitten die ik nog uit de jeugd ken of waaraan ik in de 1:1 wereld goede herinneringen heb. Wagens van de merken die ik ooit verkocht of vermarktte maar waarvan de modellen zeer schaars zijn. Of de modellen van vliegtuigen waarmee ik ooit vloog. En echt, hoe uitgebreid ik speurde en soms vond…ik ben nog lang niet compleet. Benieuwd wat dat spul over vijftig jaar waard zal zijn. Het zou mooi zijn als mijn nabestaanden daar dan een fikse boterham mee kunnen verdienen…. Die oude meninggever bewaarde dat spul toch maar mooi voor ze, al dan niet in box of blister….:) Zelf ook een verzameling of hobby die onderhevig is aan waardeschommelingen??? Ben benieuwd… (Beelden: Yellowbird collectie)
Altijdmijnmening 
Als het maar niet gaat zoals met Antiek. Wanneer de vraag daarna stagneert of zelfs stop houdt de waarde ook op. Vraag en aanbod bepalen nog altijd de waarde.
LikeLike
Mijn broer zat in die handel. Hij kocht van alles in, en verdiende er aardig zijn centjes mee. Maar bleef ook wel eens zitten met wat items als de markt ineens van smaak veranderde. In zijn erfenis zit nu nog een hele loods vol (..) van oude voorraad die nog een nieuwe eigenaar moet vinden….
LikeGeliked door 1 persoon
Wie weet wat waarde zal hebben binnen 50 jaar. Trends komen en gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Precies! Daarom moet ik altijd lachen om de stelligheid waarmee sommige verzamelaars menen dat hun collectie in waarde gaat stijgen mits ze dit of dat toepassen of doen… Hoe de situatie in 2075 lijkt mij lastig voorspelbaar. Bedenk maar eens hoe mensen anno 1925 moeten hebben gedacht over de situatie in 1975. Ondenkbaar..
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, ik weet weinig van waardes behalve van gebruiksartikelen, huisraad, kleding, laptops en dergelijke.
Misschien een beetje van boeken maar langzamerhand wordt dat minder omdat ik ze alleen nog tweedehands koop.
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik bij mijn kringlooprondjes zie waar grote schrijvers van ooit worden verkocht (soms voor E.0,25) weet ik dat boeken zeker lijden onder enorme inflatie qua prijzen. Vreemd, want de nieuwprijzen zijn door die zelfde invloed van inflatie en zo meer enorm in prijs gestegen. Maar schrijven kennelijk net zo snel af…
LikeGeliked door 1 persoon
Nee verzamelen doe ik niet, eigenlijk ook nooit echt gedaan al “bewaar’ ik soms wel dingen…. eh meer dan m’n dochter lief is .
LikeLike
Wij zijn echte verzamelaars. Niet in de slordige maar vooral georganiseerde manier. Mede door de brede interessewereld is dat ontstaan. En omdat veel kennis ook ‘macht’ veroorzaakt…. (Nee hoor…:))
LikeLike
😉 😉 😉
LikeLike
Meestal eindigen met de dood van de verzamelaars hun verzamelingen bij de kringloop of het vuilnis. Ik spaarde vroeger postzegels. Nu woon ik vlakbij het strand en heb me ooit voorgenomen om strandvonder en te verzamelen, maar het komt er eigenlijk niet van…
LikeGeliked door 1 persoon
Er zijn diverse juttersmusea te vinden. O.a. op Texel. De zee voert het nodige aan, en dat al eeuwen lang. De een zijn dood is de ander zijn brood en dat gaat in grove lijnen nog steeds zo..
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf vindt ik de stukken uit mijn verzameling stripboeken ( Agent 327 en Natasja de luchtvaart stewardess) en autominiaturen ( Oostblok, Citroen 2cv , enkele modellen uit het Midden oosten en rariteiten) die ik ooit heb gekocht voor een schappelijke prijs soms het leukste. Ik hecht er alleen persoonlijke herinneringswaarde er aan, geen financiële.
Mijn vader las graag de verhalen van Asterix & Obelix. Zelf heb ik een aantal jaren in het midden Oosten gewoon en gewerkt en kwam daar een Hebreeus exemplaar tegen voor omgerekend 5 euro/ gulden. Jaren later waren we samen op een grote stripbeurs en zagen daar achter glas ook buitenlandse exemplaren voor wel 400 euro te koop staan… Zo heb ik ook eens 2 postzegels van Arafat in Bethlehem voor 10 cent per stuk gekocht. Een oud docent van de opleiding verzamelde postzegels en telefoonkaarten ( die ik ook naar hem opstuurde) Ik had er een briefje bij gedaan, nu kun je Arafat een keer aflikken.
Als ik naar een beurs ga neem ik een maximum bedrag mee wat ik wil uitgeven. Vaak weet ik ook wat ik er voor over heb en anders gaat de deal gewoon over.
Net als op marktplaats, boter bij de vis. De 1 wil er vanaf en de ander kan er nog wat mee maar het moet wel leuk blijven.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn ervaringen op Facebook zijn nogal wisselend. Sommige items zijn goed te sluiten voor een acceptabele prijs, andere moeten voor bijna gratis worden weggegeven wat ik zelf niet van plan ben. Helaas zijn de gespecialiseerde veilinghuizen ook dunner gezaaid dan ooit.
LikeLike