Voor veel mensen is het hebben van een hobby of liefhebberij in feite min of meer een luxe aanvulling op een werkzaam leven. Ze weten alles van opera of kantklossen, doen aan klaverjassen, bouwen een treinenbaan op zolder of zitten elke avond voor de buis i v m het voetballen. Het zal je verbazen als je zou weten hoeveel mensen er doen aan dergelijke activiteiten. Dat is een grote meerderheid. Zeker in Nederland, maar vlak ook de Belgen, Duitsers en Britten niet uit.
Natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het huis vrij is van ‘smetten’ en mensen hun onderkomen bijhouden als ware het een showroom van een meubelwinkel. Niks hobby’s! Het geld geven zij uit aan vakanties of merkkleding, ze rijden in een stevige auto en hebben uiteraard elektrische fietsen. Ik ben in mijn leven bij heel wat mensen op bezoek geweest en voel me zelf altijd het meest thuis bij hen die behoren tot de eerste categorie. Herkenbaarheid een logisch gevolg van die daar gevoelde warmte. Ik heb er een paar heel hoog zitten, zeker waar je als je binnen stapt meteen het idee hebt in een museum, veilinghuis of rommelwinkel te verkeren. Maar de mensen die daar wonen zijn vaak ook van de warmere soort en het praten over de al dan niet gedeelde passies een waar genoegen.
Je omringen met leuke of mooie (niet altijd waardevolle) stukken is ook een soort schil. Vervelen hoef je je niet en de kennis die je door research over het onderwerp dat je aanspreekt op doet bouwt ook mee aan je eigen kennis en ervaring. Kom daar maar eens om als je in een kaal huis verkeert en geen interesses hebt die op enigermate vergelijkbaar zijn met die lui waar ik het over heb. Zelf woon ik in een huis vol liefhebberijen.
Mijn mancave (speciaal gebouwd om alles wat ik leuk vind in onder te brengen) is mijn eigen miniatuurmuseum. Ik weet hier waar het over gaat, en waar het staat, bouwde een aardige bibliotheek op waarin al die interesses zijn terug te vinden, verzamel relevante foto’s en zo meer en geniet elke dag die me een evt. opperwezen geeft van wat ik zoal verzamel(de). Zoals dat hoort gecatologiseerd, gesorteerd en geregistreerd.
Nee, geen gerommel, gewoon goed doen. En dat leidt weer tot nog steeds voortdurende zoektochten in kringloopwinkels, op rommelmarkten of braderieen in het land of daar buiten. Een buitenlands bezoek is niet compleet als ik ook daar niet iets heb gescoord. Veel van mijn boeken over… kocht ik in Duitsland of Engeland waar de winkels op mijn interessegebied toch echt een stuk breder zijn ingericht qua aanbod. En dan heb ik dagen lang plezier met het lezen en bekijken van opnieuw (vaak) nieuwe informatie. Kortom, juist als het buiten frisser wordt en we op de bank zitten met iets lekkers, tel ik daar die lectuur bij op. Hobby’s zijn geweldig. Maar als je er niks mee hebt, ben je van harte welkom om even je commentaar neer te zetten. Maar als je wel gek bent op dit of dat….laat het zeker even weten. Warme woorden zijn dan jouw deel… (beelden: Prive-collectie)
Altijdmijnmening 
Er zijn ontelbare hobbyisten.
Dat dergelijke mensen ‘vaak van de warmere soort’ zijn is een aanname. Het gaat dan ook over jezelf. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, je omringt je al snel met lieden die van dezelfde golflengte gebruik maken. En die heb ik al mijn hele leven om me heen…gelukkig wel..
LikeGeliked door 1 persoon
Een hobby hebben vind ik een must. Alleen leven om te werken en je huis en auto af te betalen heb ik nooit gedaan. Zou ik maar een triestig leven vinden.
LikeLike
Je snapt mijn stelling…:)
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn hobby is eigenlijk het bloggen, daar staat het huis natuurlijk niet bol van dat snap je.
Omdat ik niet makkelijk spullen wegdoe zoú je me toch een soort verzamelaar kunnen noemen maar dan toch niet in de zin die jij hier bedoelt.
LikeLike
Mij gaat het vooral om de sfeer in huis. Bij de een is dat vaak meteen warm (maar dat komt door de herkenning), bij de ander wat koeler omdat men kiest voor de laatste nieuwe modetrends en kleuren en er eigenlijk niet geleefd of gespeeld mag/kan worden. Overigens is bloggen zeker een hobbyvorm die bij goed uitvoeren veel bijdraagt aan persoonlijke ontwikkeling en welbevinden….:)
LikeLike
Ik ben ook niet van “de toonzalen” je moet in een huis wél kunnen zien dat er geleefd wordt.
LikeLike
Jij snapt me…
LikeLike
Ik ben een muziekliefhebber, een “passief-ist” of consumer wanneer het om muziek gaat. Maak zelf namelijk geen muziek, helaas. Had graag een gedreven cellist geweest (bijv.), maar dat zat niet direct in mijn opvoedingspakket. Dat is nu. Heb dan ook van alles op mijn hybride radio aangesloten…. soms prefereer ik (steeds vaker) de stilte.
In vroeger jaren waren (model-)treinen mijn passie, ging vaak op het kleine station alhier kijken naar vertrekkende en aankomende treinen, maakte praatjes met de machinist en mocht nogal eens in de cabine een kijkje nemen. Ik was toen ca. 11-12 jaar oud. Nu is het een komen en gaan van treinen, maar toen een stuk of zes in het uur plus de voorbij denderende goederentreinen. Toen ik 16 jaar werd was het mijn Puch wat de klok sloeg.
Ik geloof ook niet dat wel/niet hobbyisten zo gauw te categoriseren zijn in al-dan-niet gedreven mensen?
LikeLike
Muziek heb ik nog helemaal niet benoemd. Ik ben op dat punt een veelvraat. Van Hazes tot klassiek, maar ook Metal tot pop. Alles is niet leuk, maar soms past het bij die of die stemming. Dixieland, jazz, volks of hoogwaardig. Het maakt me niet uit. Gewoon lekker…Liefde voor klassiek vooral meegekregen van school uit waar men tijdens muziekles veel duiding gaf aan die stroming. Nooit vergeten…..
LikeLike
Ik word hebberig van een hobby. Vroeger spaarde ik postzegels, maar je wilt altijd méér. Het wordt een soort afgod. Al dat geld voor spullen die je na je dood naar de kringloop gaan….
LikeLike
Zelfs als dat zou gebeuren, ik denk dat een deel van mijn collectie naar een echt museum zal gaan, heb ik wel decennia lang plezier gehad van alles wat met die liefhebberijen te maken hadden en hebben….zeer veel plezier…
LikeLike