
De al eerder beschreven geschiedenis van mijn woonbuurt in het toen als ‘Oud-Zuid’ aangeduide stukje van Amsterdam tussen Ceintuurbaan en Amstelkade omvatte ook die van de nodige bedrijven die daar hun domicilie kenden. Het barstte er van de middenstanders, voor zuivel, brood, vlees, groenten, sigaretten of een fietsenmaker hoefde je nauwelijks de deur uit. In onze straat alleen al barstte het van die lui.

Maar er zaten in die jaren ook de nodige grote bedrijven. Die uiteraard ook aan veel van de toen daar woonachtigen werk boden. Een daarvan het toen al grote verhuisbedrijf van Van Deutekom. Het stamde al uit de 19e eeuw en was op enig moment neergestreken in onze straat niet ver van de Amsteldijk. Wagens van het bedrijf reden meestal in de ochtend onze woonomgeving uit om er voor de avond weer terug te keren. Klussen geklaard. Heel andere trucks dan wij kenden van de meer bij ons in de buurt van ons huis gevestigde garage met transportbedrijf van Ouke Baas dat heel andere ritten klaarde.

Soms stond de straat vol met die wagens omdat er werd getankt en je door de (ook toen al) geparkeerde personenwagens dan niet verder kon. Vandaar dat ik die bedrijfsnaam aardig in me op kon nemen. In de jaren zestig verhuisde Deudekom naar Duivendrecht. Een nieuw bedrijventerrein, meer ruimte, en veel betere ontsluiting van de wegen richting de opdrachtgevers. Daar bouwde men de boel aardig uit. Meer in de breedte, nu ook bedrijfsverhuizingen, tentoonstellingen, beurzen, opslag van waardevolle spullen voor derden, en projectverhuizingen.

Men doet dat in binnen- en buitenland. Uiteraard behaalde men alle certificaten nodig om dit werk te kunnen doen, zoals ISO9001 en is er voor milieubewuste klanten ook een CO2 Bewust certificaat niveau 3 behaald. Voor stadsvervoer zet men nu veelal elektrische bestelwagens in. Zegt iets over het kwaliteitsgevoel bij deze oude verhuisfirma aan wie ik onlangs ineens moest denken toen ik in Duivendrecht langs hun vestiging reed. Toch een verbintenis mee, ook al zullen zij zich daar mij zeker niet herinneren. Maar ik zie nog steeds die toen met hout betimmerde vrachtwagens voor me, al dan niet met oplegger en het geroffel van die machtige dieselmotoren van wagens die nu allang zijn uitgestorven of in een museum beland. Uitgestorven zijn ook allang al die middenstanders en andere ondernemers in die vroegere woonstraat. Niks meer van over. Allemaal geschiedenis. Die met steeds minder mensen kan worden gedeeld…. Blijft jammer. (Beelden: Deudekom website)
Hier van hetzelfde. Alle middenstanders zijn verdwenen, geschiedenis als het ware. Nu straten vol met winkelketens. De weinige nieuwe zelfstandigen zijn van vreemde afkomst. Het is niet meer wat het geweest is.
LikeLike
Die woonstraten van toen zijn nu gewoon saai en stil geworden. Bedrijvigheid wordt door het linkse stadsbestuur ontmoedigd, en in de overgebleven hoofdstraten maakte men het verkeer zo tot vijand van het volk dat er geen kapitaalkrachtige consumenten meer langs komen die voorheen de nog actieve middenstanders om hun specialisaties bezochten. Wat blijft zijn dan heel vage winkels en koffieshops die nu op elke hoek van de vele zijstraten in die buurten te vinden zijn. De videotheken van het huidige tijdsgewricht, maar o wee wat saai allemaal. Ook levendige markten van vroeger blinken nu uit door saaiheid en eenduidigheid. Gericht op de toeristen en minder op de eigen bevolking. En nu men ook de toeristen verjaagt zal ook dat fenomeen straks totaal verdwenen zijn. De grote stad tot stil dorp verworden…
LikeGeliked door 1 persoon
De kleine bedrijven zijn verdwenen. Of zijn de huidige zzp-ers de opvolgers?
Als stage bedrijf voor de vmbo-ers zijn de kleine bedrijven noodzakelijk. Een oudere man met vakmanschap en levenservaring kan een wispelturige puber in het gareel krijgen.
De grotere bedrijven falen hierin, Racisme en discriminatie overheersen de werkvloer. Waarbij het binnenkomen van de puber stagiaire wordt tegengewerkt door de afdeling HRM, P en O of de boekhouding. I.p.v. het noodzakelijke begeleiden van een stagiaire worden de pubers uitgebuit als goedkope arbeidskrachten.
Dat vaklieden onbetaalbaar en onvindbaar zijn geworden komt in mijn ogen deels door deze ontwikkeling.
Dat de bewoners uit jou buurt de kleine middenstanders hebben ingeruild voor de grootgrutters speelt hierin natuurlijk ook een hele grote rol. Geen wonder dat de bedrijfsopvolging in de kleinere familiebedrijven mislukt.
Bezorgde groet,
LikeLike
In de afgelopen periode zagen wij hoe een glasvezelnetwerk werd uitgerold. Alle taken ingevuld door mensen uit een of ander buitenland. Spraken de taal niet, meldden zich niet van te voren, braken de boel open en legden hun weggehaalde stenen redelijk slordig terug. Kennelijk wordt zonder enige aanwijzing gewerkt. De enige Nederlander die daar iets van leiding gaf bleek uit Twenthe te komen en moest elke dag op en neer. Leuk dat aanbesteden van klussen… Wat stageplekken betreft, ik heb daar in het verleden veel mee van doen gehad. We keken dan niet naar afkomst of kleur, wel naar talent. Zij die echt goed waren rolden dan vaak vanzelf in een betaalde baan. Mensen zonder inspiratie of voldoende kennis vielen door de mand. Het was soms best confronterend hoe sommigen ook geen enkele zin hadden er iets van te maken. Niets van doen met discriminatie of zo, maar juist kinderen uit die hoek bleken weinig gemotiveerd. Kregen even veel kansen als Hollandse kaaskoppen. Nee, het zit in iets anders dat men last heeft voldoende stageplekken te vinden. Overigens werden zelfs in mijn jeugd de kleine middenstanders al afgelost door Simon de Wit en Albert Heyn. Dat waren voor die tijd fraaie winkels met veel meer aanbod dan die lokale lieden. Slechts de kaasboeren, viswinkels en melkzaken hielden het nog even vol. De rest verdween al in de jaren zestig uit het straatbeeld…
LikeLike
Ook ik denk met heimwee terug aan de vroegere winkelstraten waaruit de kleine middenstand vrijwel volledig verdwenen is. Deels ook wel eigen schuld dikke bult want als de kleine middenstander zijn klanten naar de supermarkt ziet verdwijnen houdt het ook voor hem op. De weinigen die het tot nu toe haalden worden er nu uitgewerkt door de internet verkoop! Men gaat voor het gemak, maar verwacht wél winkels voor die keer dat ze gezellig willen winkelen.
LikeLike
24/7 is nu de norm. Dicht zijn kan eigenlijk niet meer. De bij ons vlakbij gelegen supermarkt is alle dagen van de week open. En tot in de avonduren vanaf 07.00u in de ochtend. En men moppert op een dag als vandaag (eerste Paasdag) als men een keer gesloten is…..Blijft mij verbazen…
LikeLike
En jij hebt het dan nog over een tijd dat een koelkast nog lang niet bij iedereen in huis stond. Het maakt alles onnodig duurder want er wordt nauwelijks méér verkocht, logisch je gaat geen twee maaltijden koken, terwijl de kosten voor de winkelier stijgen.
LikeLike
Ja ja zonder koelkast, maar ook nog zonder douche. Die kwamen pas in de jaren zestig voorbij…. Andere tijden….heel andere….
LikeLike
En zonder wasmachine en zonder nog een heleboel andere dingen. 😉
LikeLike
Ja, dat was me wel een tijd…..sommigen koesteren het, maar ik waardeer al heel lang de moderne tijd met al haar geneugten…:)
LikeLike
Sommige dingen koester ik, en die zijn dat ook waard.
LikeLike
Ik ook hoor, vandaar dat je die zaken nog wel eens tegenkomt in mijn verhalen…
LikeLike
Jammer, dat snap ik.
Zelf woonden we middenin de plaats aan de Dorpsstraat maar ik herinner me de aanleg van een nieuwe wijk in de buurt, jaren ’50. Toen ook al saai, net als de eindeloze oudere straten waar men nog langere rijen buizenblokken pootten. Je zag ze veel in de Zaanstreek.
LikeLike
Juist vandaag liep ik weer door een stad waar de woonwijken buiten het centrum een en al saaiheid tentoonspreiden. Prima om te wonen, maar voor winkels aangewezen op de binnenstad. Op zo’n zondag bewoog er nog geen gordijn. In onze oude woonstraat vond altijd wel iets te zien. Kwam ook door dat autoverhuurbedrijf dat veel klanten trok en ook op zondag tot 12u open was….
LikeGeliked door 1 persoon
Tijden veranderen zo snel dat eigenlijk niemand het bij kan houden.
LikeLike
IK doe wel mijn best….:)
LikeLike