O zeker, ook wij zijn wel eens vertrokken, als in verhuisd, maar dan toch veelal onder druk van de omstandigheden als werk of een buurt die toch ineens verloederde.
En ook wij droomden wel eens van een nieuw huis in een omgeving de rustiger zou zijn dan we nu wel eens meemaken, of waar de Duitse bestemmingen die we zo graag aan doen vlak om de hoek liggen. Maar ja, dan daalt het gezonde verstand weer in en besluiten we toch om dat niet te doen. En dat heeft dan weer met de sociale cohesie van doen, je familie, vrienden, het werk, de klanten, noem maar op. Toch zijn er nog altijd mensen die op basis van het idee dat het elders vast leuker is, warmer, meer kansen biedt of wat dan ook, besluiten om huis en haard te verlaten en elders een of andere sloopboerderij om te toveren tot een Bed & Breakfast of zoiets.
De verhalen worden door Avro-Tros over het algemeen en al jaren lang met veel oog voor details uitgezonden. ‘Ik vertrek’…. En ik moet altijd ofwel lachen, dan wel bijna huilen. Want veelal stappen die mensen met een minimaal budget, nul kennis van een businessplan, geen enkel inlevingsvermogen rond de omgeving waarheen men verhuist, in een klusproject dat vaak zo erg is dat een normaal mens er niet aan begint. Dan blijkt dat het vooraf zo bejubelde emigratieland slecht van afspraken is, duurder dan begroot en men de conditie van het pand zelf vooraf niet even heeft opgenomen. Dan verdwijnt al snel het romantisch idee van in de zon al wijntjes drinkend lekker op een terrasje te kunnen zitten.
Van hard werken in Nederland naar keihard klussen en sloven in dat verre buitenland. Nog even los van eventuele COVID-effecten. Men heeft geen vergunningen, maakt onbetrouwbare partners mee, blijft vaak tegen beter weten in geloven dat het allemaal wel goed zal komen, en hoopt dat het op een bierviltje geschreven plan voor ontvangst van gasten binnen een bepaalde termijn kan worden waargemaakt. De resultaten zijn vaak bedroevend en zeker zeer confronterend in andere gevallen. De familie Meyland nog een zeer positieve uitzondering, want dat blijken slimme mensen die zichzelf in beeld bijna prostitueren om het benodigde kapitaal te vergaren waarmee een aardig leven is op te bouwen. En werken kunnen die lui. Al blijft het voor mij een raadsel dat als zij een lamp ophangen aan een spijker die daar in Frankrijk blijft hangen en bij mij gewoon bij een zuchtje wind van de muur valt. Hoe dan ook…emigratie is niks voor mij. Die magneet die Amsterdam heet blijft dan toch parten spelen, ik hang op dat punt aan een elastiek, maar ik gun eenieder zijn dorpse geluk in Spanje, Frankrijk of pakweg Slowakije. Het maakt aardige televisie. Ook al staan mijn tenen vrijwel altijd krom van de ergernis of verbazing over zoveel naiviteit. Wie van jullie is zelf ook wel eens verhuisd of met emigratieplannen rondlopend alsnog niet gegaan?? En waarheen zou je dan willen voor een definitieve vestiging?? (Beelden: Internet)
Altijdmijnmening 
Ik kom soms nog echte Amsterdammers tegen. Leef- en woongebied gedurende het hele leven binnen een vierkante kilometer. Mijn eerste confrontatie met dit fenomeen waren mijn eerste volwassen leerlingen.
Ja, ook ik heb met de gedachte gespeeld om te verhuizen. Thailand was het doel. Na een jaar Thaise les heb ik dat plan opgegeven. Mijn slechte gehoor maakt het leren van een toontaal onmogelijk.
Over de genoemde tv-programma’s hoor en lees ik wel eens.
In het algemeen verbaas ik mij sowieso over het onvermogen van veel (startende) ondernemers. Een goed ondernemersplan ontbreekt meestal. Een gedetailleerd uitgewerkt financieel plaatje is er vaak ook na jaren niet. Contact met collega’s wordt vaak ook angstvallig ontweken. Alsof er bedrijfsgeheimen gekoesterd moeten worden?
Nee, ik blijf gewoon in mijn geliefde Bijlmermeer. Mijn geld stop ik (on-)geregeld in nieuwe coöperaties en/of vernieuwende bedrijven. En mijn ruime tijd gaat naar divers vrijwilligerswerk.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Bij een Amsterdammer is het vaak zo dat men wel uit der stad kan vertrekken maar de stad nooit uit het hart zal verdwijnen.,.
LikeLike
Mijn grootouders, de ouders van mijn vader, zijn oorspronkelijk Amsterdammers. Toen ik in 1988 in Amsterdam-Watergraafsmeer ging werken en ook naar de Bijlmermeer verhuisde ontdekte ik dat veel opmerkingen van bijvoorbeeld mijn oma typisch Amsterdams zijn.
Mijn oudere collega’s en buren gebruikte dezelfde woorden en uitdrukkingen.
Van mijn vader leerde ik vooral openstaan voor anderen, maar vooral respectvol omgaan met anderen. Het woord Barmhartig uit de wapenspreuk van Amsterdam heeft hij mij voorgehouden en aangeleerd.
Heldhaftig en/of vastberaden zegt mij weer veel minder.
Als militair en officier was hij vooral eigengereid i.p.v. heldhaftig. Misschien heeft hij mij zo pacifist gemaakt?
Vastberaden zit ook in mijn opvoeding. Voluit gaan voor het goede.
Nu kan ik vooral zeggen dat ik niet meer weg wil uit Amsterdam-ZuidOost.
Vriendelijke groet,
LikeLike
De gemiddelde geboren Amsterdammer is scherp van tong, neemt niet alles met al te veel zout, heeft humor en idd een eigen taalgebruik. Dat is voor hen die van buiten komen vaak lastig te snappen. In Limburg en Brabant hoorde ik nog wel eens dat men ons Amsterdammers arrogant vond. Omdat we ‘alles beter weten’. Wat niet zo is, maar ook houding. Wat ik van Amsterdam vooral zo fijn vind is dat de stad altijd toevluchtsoord is geweest voor hen die echt op de vlucht waren of moesten. Dat de geslaagde integratie van mensen, geloven en taal juist in Amsterdam zo voelbaar is. Open stad. En wat is het dan jammer dat je nu ziet dat die enorm veranderd omdat er mensen zijn die slechts komen halen en niet komen brengen. Daarbij de taal niet spreken, de humor zien als bedreigend en de scherpte op de tong zelfs als bedreigend. Lelijk perspectief….
LikeLike
Toch jammer dat jij vooral een negatieve focus hebt om de afgelopen 80 jaar. Er zijn zoveel mooie positieve mensen in diezelfde migranten stromen te zien.
Optimistische groet,
LikeLike
IK kijk iets langer terug en zie aanwinsten van bepaalde stromingen die hier hun heil zochten. Vaak echte vluchtelingen die niet kwamen voor sociale uitkeringen of een beter bestaan voor familie elders. Nee, het gaat dan over mensen die hier kwamen om keihard te werken, de taal te leren, maar ook het land wilden helpen opbouwen. Hugenoten, Duitsers, joden uit Portugal of Oost-Europa, Fransen, Britten, bedenk het. Juist in die door jou genoemde 80 jaren geschiedenis zie je ook grote verschillen. Italianen, Spanjaarden, Joegoslaven, Hongaren, Tsjechen, de Molukkers (pas nu komt de ware geschiedenis naar buiten), Indische Nederlanders, allemaal geintegreerd en toegevoegd aan wat we in Nederland een echte samenleving noemen. Met behoud van de eigen cultuur, maar niet met een dubbel paspoort en financiele links naar het moederland. De nieuwe immigranten hebben dat nu net wel. Vluchtelingen uit diverse (ook moslim)landen lukt het prima om een aanvulling te zijn op onze samenleving. Een verrijking dus. Maar er zijn erg grote groepen die vooral kijken naar het persoonlijk vergaren van welvaart op welke wijze ook. En omdat we te lankmoedig met hen omgingen en gaan zien we de uitwassen. Geen toevoegingen, maar probleemgevallen. Veelal door geloof veroorzaakt. De eigen taal en cultuur bepalend en wat de dictator in eigen land zegt veel belangrijker dan de politiek of koning hier. Kortom, een open samenleving heeft zo haar voor- en nadelen. Niet negatief, maar vooral realistisch!!
LikeLike
In de rij van arbeidsmigranten horen juist de door ons geronselde Marokkaanse en Turkse gastarbeiders.
Het veroordelen van Nederlanders die hun hele leven vanaf de geboorte een Paspoort van ons Koninkrijk hebben vind ik ongepast.
Vredelievende groet,
LikeLike
De eerste generaties Marokkanen en Turken kwamen hier op uitnodiging. Om te werken, wat de meesten ook deden. Maar dat gold ook voor Italianen, Spanjaarden, Portugezen, Joegoslaven en zo meer. Groot verschil met die groepen, de meesten daarvan vertrokken weer naar huis toen ze hier voldoende geld verdiend hadden. Die twee islamitische groepen bleven. En daarna volgden er nog veel meer. Niet uitgenodigd! Zelfs nu nog. Het realisme schrijft voor dat er dus een aardig onderscheid te maken valt. De goeden niet te na gesproken. Maar Nederland kan niet de hele wereld opnemen, zeker niet als de bijdragen aan land en samenleving vooral bestaan uit gebruikmaking van sociale voorzieningen en zo meer. En dat tweede paspoort voor mensen in de tweede, derde of vierde generatie is en blijft een dingetje….
LikeLike
Eerste generatie gehaalde arbeidsmigranten met een Nederlands paspoort hebben gewoon volgens de Nederlandse wetgeving rechten op bijvoorbeeld gezinshereniging en de Nederlandse sociale wetgeving.
Dubbele paspoorten worden door meer landen geeist van hun onderdanen. Dat is die overheden te verwijten!
Voormalig inwoners van onze overzeese gebieden hebben vanaf hun geboorte een Nederlands Paspoort. Ook hier geldt weer met de bijbehorende gezinshereniging en de Nederlandse sociale wetgeving.
De impact op de jongeren van deze families van de voortdurende haatcampagne in de nieuwsvoorziening en sociale media geeft veel nare en vervelende gevolgen. Het laat in ieder geval zien dat de menselijke maat in Nederland meer en meer aan het verdwijnen is.
Haat, afwijzing en vernedering zijn niet de oplossing!
Vredelievende groet,
LikeLike
Haat komt vooral van hen die extreme boodschappen verkondigen zoals KOZP, BLM of BIJ1. Moord en doodslag kan nooit via een excuus worden afgedaan. Vrijheid van meningsuiting, we hebben het er al vaker over gehad, is in ons land heilig. Ook als die boodschap niet bevalt. Maar haat en persoonlijke aanvallen (of erger) passen daar niet in. Ik bestrijd niet dat mensen uit de eerste generatie hier rechten zouden hebben. Bepleit vooral ook dat er plichten verbonden zijn aan dat Nederlanderschap. Ik zie zelf niks in tweede paspoorten. Zeker niet voor mensen uit de tweede, derde of vierde generatie. En ook jij weet vast wel waartoe die plicht (of het recht) dient toch? De indoctrinatie die via geloofsinstituten en erger wordt uitgerold over sommige mensen uit die groepen is echt te erg voor woorden. Kreten als ‘over tien jaar zijn wij hier de baas’ maken mij redelijk voorzichtig met bejubelen van de verrijking. Integendeel. En laten we wel zijn….hoe zeer men ons anders wil doen geloven, voor de extremisten zich uitten verliep samenleven heel plezierig in dit vrije en liberale land. De extremistische aanslagen in binnen- en buitenland veranderden de stemming. Oorzaak en gevolg. En wie is dat dan te verwijten??
LikeLike
De door mij aangehaalde haat is veel ouder en van een andere kant afkomstig !!!
Maar dat had jij al veel eerder begrepen……..
Vredelievende groet,
LikeLike
Haat tegen anders denkenden of gelovigen? Zeker. Al vele eeuwen. Denk maar eens hoe de Moren optraden richting Christenen, de Egyptenaren en Perzen elkaar bevochten, de Romeinen afrekenden met christenen, de Barbaren met de Romeinen. De Britten met de Ieren, de Europeanen met de Indianen, en de Afrikanen onderling met elkaar. Ik zag de haat tussen de volken van de Balkan. Opgestookt door de geloven die men daar ooit onder een Joegoslavisch communistisch juk verborg maar in de jaren negentig een kruitvat bleek te zijn. De haat tussen katholieken en protestanten in Noord-Ierland. De haat tussen communisten en Amerikanen tijdens de Vietnam-oorlog, de haat van de Islam voor de vrije westerse wereld, de haat van de Duitsers (en Polen) voor de Joden, diezelfde haat onder islamitische geindoctrineerden t.o.v. diezelfde Joden, ja zeker, ik zie die haat ook. Maar haat is iets anders dan afkeer van crimineel gedrag….echt heel anders. En ook is dat laatste realisme ten top.
LikeLike
Mijn laatste opmerking in deze: op basisscholen, middelbare scholen, HBO-instellingen en universiteiten kun jij horen wat de leerlingen, studenten, docenten en afgestudeerden dagelijks aan een algemene haatcampagne ondergaan.
Dat jij daar geen of weinig contacten hebt vind ik heel begrijpelijk.
Dat jij geen affiniteit hebt met deze groepen snap ik ook.
Het onderwerp van deze blogpost is “Vertrek”. De leerlingen, studenten, docenten en afgestudeerden behoren tot de categorie Nederlands paspoort bezittend en ondanks de voortduren de haatcampagne blijvers.
Vredelievende groet,
LikeLike
Ik beschreef in mijn antwoord op je stellingen o.a. de haat tussen landen, volkeren en culturen. Je gaat er helaas niet op in en focust met name op vermeende haat die bepaalde groepen hier zouden ondervinden. IK heb altijd de nuance in beeld op dat punt. Haat komt vaak voor door gedrag. Haat tegenover terreur, moord, doodslag, crimineel gedrag. Nooit tegen mensen die er echt iets van maken. Die oogsten veelal bewondering. De altijd maar aanwezige slachtofferrol snap ik niet zo goed in een land waar we door de eeuwen en decennia heen goed zorgden voor hen die later kwamen en hier onderdak, voedsel, mogelijkheden en zo meer zochten en vonden. Haat voel ik zelf als ik observeer dat er lieden bestaan die winkeliers overvallen, beroven, voorraden stelen, oudjes leegroven of erger. Dan valt er geen respect meer voor op te brengen. En over dat laatste, respect moet je verdienen. Het wordt je niet aangedragen omdat je bent wie je bent. Overigens denk ik zelf toch meer in termen van afkeer dan van haat. Haat voel ik zelf vooral voor massamoordenaars e.d., niet voor hen die zich als kakkerlak of rat gedragen…
LikeLike
Als ik voor het buitenland zou kiezen om te gaan wonen denken mijn vrouw en ik aan Frankrijk. Ergens in Spanje zou ook een mogelijke keuze zijn omwille van de lichamelijke gesteldheid van mijn vrouw.
LikeLike
Frankrijk is wellicht een prachtig land, mij heeft het nooit echt kunnen bekoren. Maar wellicht heb ik me er niet voldoende in verdiept…
LikeGeliked door 1 persoon
Vakantie naar het buitenland vind ik al moeilijk, niets voor mij dus. De programma’s van mensen die wél hun geluk in het buitenland zoeken ken ik niet maar mijn nuchtere verstand zegt me; “als je het hier niet kunt maken, lukt dat zeker niet in een onbekend land. ” De mensen die het wél redden in het buitenland zijn meestal de vindingrijke, avontuurlijke doorzetters die het hier ook wel gemaakt zouden hebben maar meer uitdaging en avontuur zoeken.
LikeLike
Het zijn vaak de mensen die hier ook al succesvol waren die het ‘daar’ redden. Zij die zonder geld, goed plan, vooronderzoek of zelfs naief die kant op trekken komen altijd weer in de problemen. De droom van dat mooie land en die aardige mensen toch vooral veroorzaakt door een tripje op vakantie of zo…
LikeLike
Precies.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar verbaas ik me vaak over, iedereen kan zien en lezen hoe moeizaam het gaat zonder plan.
Toen we jong waren spraken we ook over emigreren, niet voor een B&B of zoiets, we wilden ruimte en dachten aan Nieuw Zeeland of Canada, waar familie woonde.
Met het groeien van gezin vervaagden de plannen. Soms denk ik er aan terug, ik had best willen gaan, toen.
LikeLike
Het is allemaal zo ver weg. Ik vind verhuizen in NL al een dingetje al ken ik echt wel de nodige plekken in ons land waar het prachtig is en de mensen aardig…
LikeLike
Ik kan dat programma meestal niet aanzien omdat je gewoon kan zien dat er mensen bij zitten die dom zijn. Je bent sowieso dom als je besluit kinderen mee te zeulen en nog dommer als je je laat volgen voor een TV programma. Het is puur leedvermaak, maar als ik dan de droeve ellende zie waar kinderen in betrokken worden dan gooi ik het heel snel weer af.
Vertrekken is leuk, maar de meeste mensen hebben al moeite met een vakantie plannen.
LikeLike
Dat ze hun kinderen meesjouwen is idd wel een dingetje. Immers die kunnen zich niet echt verzetten en worden gedwongen mee te gaan in de dromen van ouders. Overigens zaten er ook voorbeelden bij waarbij kinderen eenmaal op puberale leeftijd aangekomen alsnog besloten terug te keren naar NL. Die leden enorm onder heimwee naar land, eten, gewoontes of vrienden…
LikeLike
Emigreren, het klinkt zo romantisch. Natuurlijk droom ik ook wel eens van een huisje aan het strand, zodat ik ’s avonds op mijn veranda naar de ondergaande zon kan kijken. Glaasje wijn, met mijn maatje genieten van de rust. Maar ach, als nuchtere Brabantse besef ik dat het echte leven zo niet in elkaar zit. En Brabant is zo gek nog niet.
LikeLike
Ik heb op heel wat plekken in de wereld gezeten met een glaasje en kijkend naar van alles. Maar nooit het gevoel gehad dat ik er voor altijd zou willen wonen. Voor mij is Nederland toch wel een geweldige plek. Brabant, Amsterdam, Friesland, Limburg…overal even aardig…
LikeLike
Brabant is mooi! Ik heb daar vele nostalgische herinneringen opgedaan.
Optimistische groet,
LikeLike