Klantvriendelijk en gericht huizen kopen…

Klantvriendelijk en gericht huizen kopen…

Onlangs ging ik mee met een familielid om eens te kijken naar wat huizen die voor haar en partner kunnen zorgen voor wat meer rust en leefruimte. Van het westen van het land naar het oosten. Daar, in dat oosten, op het eerste gezicht nog betaalbare huizen van goede kwaliteit vinden is een mindere uitdaging dan in de oververhitte woningmarkt in onze streken. Bedenk maar eens dat een beetje etage (50-70m2)in onze stad tegenwoordig weg gaat voor 6-9 ton in een gemiddelde buurt, iets luxer gaan we het miljoen rap voorbij.

Dat is dus ook zo voor eengezinshuizen in keurige straatjes van een randgemeente. Je valt ondersteboven van de prijzen die daarvoor worden gevraagd en gekregen. Want kennelijk klotst het geld tegen de plinten bij veel huizenkopers. Een beetje overbieden is geen thema meer en zelfs in Almere, ooit toch het stiefkind van de markt in deze hoek van het land kom je niet weg voor de vraagprijs maar moet er stevig worden overboden. Nou dat zal elders wel anders gaan. Dus op een zonnig augustusdag reden we naar het oosten.

Een leuk stadje waar b.w.v.s. de grasvelden nog met een nagelschaartje worden bijgeknipt, fatsoen nog met hoofdletters geschreven wordt en de mensen op straat voldoen aan het beeld van Barbie en Ken. Het eerste huis wat op de lijst stond bleek een keurig nette middenwoning aan een stille straat. Mooie voortuin. Binnen wachtte ons een soort personal trainer. Overhemdje, buikje, net even te popi jopie en met de stopwatch in de hand werden we langs alle belangrijke kamers en zaken van het (duidelijk opgeruimde) huis gejaagd. Vrouwlief ontdekte dat de boel binnen niet fris rook. Rare lucht, maar we hadden het letterlijk snel gezien, 17 mnt later stonden we buiten. Tot over 4 dagen mocht er geboden worden……Een militaire sergeant had ons niet sneller door een dagmars kunnen leiden…

Nou dan maar even een bakkie koffie met iets lekkers, tijd zat. Tweede huis bekeken we in de middag. Meer dan netjes, onlangs fraai gerestaureerd, strak in de lak, nette prijs. Heel aardige makelaar. Commercieel ingesteld, we hadden al snel allemaal haar werkadres, want je wist maar nooit… Ook daar liepen we zowat in de file, zoveel belangstelling. Hoe dan ook…eenmaal thuis, dat tweede huis werd de optie voor een bieding. Weet je wat, we doen een stevig bod. Flink boven de vraagprijs! Dan weten we zeker dat….. Nou mooi niet. Kort na de gestelde deadline voor die biedingen kwam er een mailtje, ‘sorry uw bod was te laag, met vriendelijke groet’…. Ook daar is men dus stapelkrankzinnig. En als ik dan alles optel en zie waarvoor die huizen ook daar in de regio dan weggaan weet ik wel dat die woningmarkt op alle fronten vast zit en het voor instappers compleet onmogelijk is om iets aardigs en betaalbaars te vinden. Kennelijk hebben die kopers heel veel extra geld achter de hand om die biedingen te kunnen doen. Of ouders met een pot geld die ze graag uitdelen. Binnenkort gaan we weer neuzen. Op een andere plek, eens zien wat dat brengt. Maar na die recente ervaringen ben ik best een beetje terughoudend over het te verwachten resultaat. Slechts echte ‘klushuizen’ zijn te betalen….de rest…? Gewoon vergeten…… (Beelden: Archief)

Roze..

Vluchteling 4Kijk, nog even genuanceerd, ik vind ook dat je echte vluchtelingen moet opvangen. Geen misverstanden daar over. Nederland heeft een grote naam en faam op dit gebied, al willen sommige stromingen graag wijzen op de keren dat het om wat voor redenen dan ook verkeerd ging. Wij Nederlanders vangen mensen op als we denken dat die echt in de knel hebben gezeten. Hongaren, Tsjechen, Koerden, Joden, Surinamers, Antillianen, Turken, Marokkanen, bedenk het en men kon hier terecht voor veel meer dan bed, brood en bad. Vooral die vluchtelingen die bereid waren of zijn zich aan te sluiten bij en te integreren in de Nederlandse samenleving krijgen alle kansen en mogelijkheden er in dit kleine landje iets van te maken. Maar wij hebben vaak niets op met handophouders, fanatieke gelovigen met al te grote bekeringsdrang, criminelen en zo meer. Die zien wij daarom ook niet als vluchteling maar meer als lieden die van de gelegenheid gebruik maken. Ons land beweegt zich op het punt van die vluchtelingenstroom alleen daarom al richting scheuring. Twee kampen maken de dienst uit in de vele discussies. Waarbij intelligentie aan beide kanten vaak ver te zoeken is, net als de nuance.

Vluchteling 3Ik mocht zelf, als realist, ervaren hoe het is om bijvoorbeeld als nazi, racist of extreem-rechts te worden weg gezet. Alleen maar omdat ik meen dat het Europese beleid op het gebied van die stromen niet deugt, de buitengrenzen niet worden bewaakt en het toch wel bizar is dat de zogeheten medemenselijkheid wel erg op de proef wordt gesteld als mensen hier slechts heen lijken te komen om er persoonlijk beter van te worden en niet omdat ze de zo vaak genoemde ‘veiligheid’ zoeken. Mag niet, is vloeken in de kerk!  Ik lees nogal wat over het onderwerp en zie echt vreselijke uitspraken voorbij komen. Echt niet alleen uit ‘extreem rechtse’ hoek. Ook de vele militante moslims laten weten dat ‘afrekening’ bij hen hoog op het lijstje prijkt. En dat in discussies op onderwerpen in de fora van pakweg RTL Nieuws of NOS. Wat is dat toch met ons, dat we over dit soort onderwerpen niet normaal met elkaar kunnen praten of discussieren, maar dat het altijd moet leiden tot een soort virtuele armpjesdrukkerij waarbij de voorstanders van de brede opvang van asielzoekers de media daarbij zwaar inzetten. En altijd maar wijzen naar die anders denkenden of meer kritische Nederlanders.  En wie met zijn ene vinger wijst, houdt er vier naar zichzelf. Toch?

Vluchteling 2Zo is het volgens mij nog steeds en dat zegt veel. Onlangs moest ik weer even ‘optreden’ bij de groep Facebookvrienden met wie het normaal goed toeven is, maar waar er een tussen zat die zelfs de daders die begin dit jaar een halve redactie van een Parijs krantje uitmoordden nog wist te verdedigen. Immers……dat krantje was ook wel erg beledigend voor de Profeet. Ook op het dossier van de vluchtelingen leek het wel of die dame (want dat was het) een erg roze bril op had. En vele commentatoren die er wat genuanceerder naar keken, weg zette als extreem rechts en ‘zo vermoeiend’. Ik hield de eer aan mijzelf, staakte verder de communicatie. Anderen werden intussen door haar van haar account gemikt. Zo doe je dat met tegenstanders. Die mening bevalt me niet, weg er mee. Een beetje zoals het in de echte wereld ook gaat. Mensen die protesteren tegen een AZC weg zetten als extreem rechts. En intussen gewoon doorgaan met een beleid dat zonder overleg uitgaat van noodmaatregelen die vooral gewone burgers in hun bestaan raakt. Wellicht hebben sommige bestuurders die zelfde roze brillen op? Kan, maar dat wordt nog eens een dure rekening die daarvoor zal worden gepresenteerd. Mijn bril kleurt mee met de lichtinval. Dat scheelt veel om scherp zicht te houden om waar het echt om gaat. Kritisch, cynisch soms, maar niet zonder mededogen. En wie dat verdient krijgt het ook! Niemand anders!(beelden: Internet)