Als u dit leest loop ik al in het oranje rond. Niet omdat ik zo koningshuisgezind ben hoor. Nee, dat zeker niet, als vind ik die Maxima wel de moeite van het aanbidden waard. Maar dit terzijde. Nee, Koningsdag, voorheen gewoon Koninginnedag, vier ik met groot enthousiasme. Immers, dan gaat een groot deel van Nederland los, komt uit haar schulp, laat zien dat het niet alleen maar moppert op alles wat niet deugt maar ook kan genieten van ons aller samenzijn. In kleur verbonden, al valt me vaak wel op dat het de oer-Nederlanders zijn die kiezen voor de kleur oranje waar veel van de relatieve nieuwkomers toch gereserveerder zijn in hun uitingen. Wat hen allen echter wel bindt is dat de vrijmarkten voor velen werken als een magneet. Al vroeg in de ochtend (in sommige steden ‘s-nachts..) lopen hele drommen mensen de koopjes langs en schaffen zich aan wat anderen nu net van zolder hebben gehaald. Aan beide kanten wordt vaak geglimlacht om die handel en soms zijn het kinderen die zo een centje bijverdienen.

Wat vorig jaar nog hip en trendy was, ligt vandaag te koop op de vele matjes (al dan niet onder afdekzeiltjes) die zijn uitgestald op de straten in de grote steden. Mijn interesse in het fenomeen werd pas echt gewekt in de jaren tachtig. Toen ik op sommige van die markten dingen vond die ik nu nog koester, maar toen nog voor een relatief prikkie kon vinden. Onze polderstad was het toneel van veel ex-Amsterdammers die op een of andere wijze wel af wilden van hun oudere spullen. En de gedreven hobbyist en verzamelaar weet dan zijn slag wel te slaan. Later verbreedden wij ons blikveld en zagen dat als je in Amsterdam bepaalde wijken in trekt je ook heel aardig kunt slagen voor weinig. ‘s-Middags wordt het dan genieten van de sfeer in het centrum van onze hoofdstad. Met een hapje en een drankje.

En tijdig weer terug thuis. Niet alleen voor het lossen van de spullen (doen we tussentijds ook vaak) maar ook om de voeten nog wat bij te laten komen van al dat geslenter. Dan bekijken we met een lekker glaasje in de hand de avonturen van onze vorst. Alleen snap ik nog steeds niet dat hij de datum voor deze leuke dag heeft verplaatst. Niks mis met de 30e april, gewoon duidelijk toch? Een gereserveerde dag in de agenda! Nu de 27e, gelukkig heb ik hem in de digitale herinneringslijsten staan. Om niet te vergeten. Mocht u me dus missen, ik ben op strooptocht. Elders doe ik morgen verslag van het succes van al dat gezoek en het onderhandelen over de prijs……Veel plezier allemaal!! En van harte met onze vorst natuurlijk!