Wie mij hier al een tijdje volgt weet dat ik mijn interesse/werkwereld aardig breed heb gemaakt. Zo breed dat zaken soms door elkaar heen liepen. Zo maakte ik van mijn passie voor de luchtvaart mijn werk om dat later nog eens te doen met de wereld van automotive. Daarna werd het de communicatie/trainingswereld die me beetpakte en zo bouwde ik naast mijn hobby-bibliotheek en andere zaken ook een aardig groot zakelijk archief op. Indertijd belangrijk genoeg om alles te bewaren al was het maar omdat de wetgever je dat verplicht, maar ik ben nu toch zo ver dat ik aan het opruimen ben geslagen.
Confronterend werkje soms. Omdat je dan ineens ook weer allerlei zaken tegen komt die indertijd vroegen om veel tijd of aandacht. Ik zie terug hoeveel werk ik maakte van aansturing en communicatie met betrokken mensen of organisaties maar ook hoe creatief ik sommige acties voor derden in elkaar stak. Soms zelfs helemaal vergeten….Maar papier liegt niet. En dan bewaar ik maar weer de nodige uitingen die wellicht later een beeld geven van een creatief mens die zijn leven lang keihard heeft gewerkt om te bereiken wat hij deed, enige vorm van welvaart, erkenning en succes.
Maar ook in al die jaren die veel zag en meemaakte, niet altijd en overal zijn stempel op kon drukken, maar wel voldoende om daar een zekere trots vandaan te halen. En dit concluderend stel ik dan maar vast dat het dit keer maar om een deel van de administratie gaat uit de afgelopen 20 jaar. Wat daar voor zat heb ik al eens beschreven hier en zal ik niet herhalen. Naast de schoenen lopen is in tijden van opruiming en overdenking niet zo handig…ahum.
Daarnaast ben ik actief met het inpakken van delen van de collecties bezig. Je kunt na je verscheiden (ik plan 100 te worden…) toch geen chaos achterlaten dus moet gestructureerd gebeuren allemaal. Is dat leuk? Nee! Want ik geniet nog van al die collecties en lectuur die ik door de jaren heen verzamelde. Daarbij komen dan nog de geschriften waaraan ik meewerkte dan wel ze zelf helemaal vulde. Zo maar weggooien is niet relevant. Nee, een museum kan er aardig mee gevuld. Helaas is een van die musea net in een vorm van transitie gesmoord. Moet verhuizen, kan geen nieuw adres vinden, dus dat stokte meteen.
Jammer maar helaas. Maar als….dan heb ik nog wel wat zaken die ze van mij mogen overnemen voor hun museale collecties. Eerst maar eens zien hoe hun businessmodel er uit gaat zien dan. Ooit schonk ik in dat kader een schitterend model van een KLM-DC-8 aan het Aviodome op Schiphol. Nou, daar belandde het zonder aanduiding van de sponsor in een donkere kelder om er op een dag, dik 30 jaar later, in Lelystad weer eens uit te komen. Nog steeds zonder aanduiding over de sponsor van toen. Dat is niet goed voor mijn ego…. Hoe dan ook, ik ben lekker druk. Met niks, en toch….Nuttig….Beter nu dan later….Het fysiek doet het nog….Je weet maar nooit….
En jij, beste lezer(es), ook zo bezig met de grote schoonmaak?? Of doe je daar echt niks aan en laat alles na voor de Zondvloed?? Ben benieuwd… (Beelden: Prive)
Altijdmijnmening 
Nee ik ben niet bezig met de grote schoonmaak. Dat laat ik voor de volgende generatie (ze zullen er hun werk mee hebben!). Het enige wat ik jaarlijks opruim is wat er aan administratie van mijn zelfstandig beroep weg mag. Alles moet tien jaar bijgehouden worden, dus ik heb nog drie jaar offertes, in- en uitgaande facturen, enz. in de kast staan.
LikeLike
Die administratie was aanleiding om dit stukje te schrijven….:)
LikeGeliked door 1 persoon
ik gooi zo veel mogelijk. Regelmatig spit ik door m’n spullen en prullen. Vrij recent waren schoenen met inmiddels te hoge hakken de klos. Toch 4 paar de deur uit. Boeken en foto’s waren tijdje terug aan de beurt. Alleen van de administratie maak ik een aardige bende. Het zit allemaal wél in 1 kastje
LikeLike
Ik ben nogal georganiseerd dus de oude administratie zit(zat) in archiefkasten en dozen. Daarmee beginnen was ene hele stap, maar als je eenmaal bezig bent gaat het vanzelf…Maar ik heb nog heel wat te gaan….
LikeLike
Weggooien doe ik al enige jaren, soms te vroeg maar dat is dan jammer.
De herinnering aan spullen die alleen in de ogen van de overledene briljant waren deed me mijn eigen dingen bekijken. Ik probeer ze te zien door andermans ogen, en dan gaan ze weg.
LikeLike
Herinneringen zijn zelden overdraagbaar, dat realiseer ik me wel. Maar een deel van mijn verzamelde werken zijn museumwaardig. Dat zou ik graag op een goede plek bewaard zien, of geexposeerd….
LikeLike
Ik berg afgedankte spullen voorlopig op in de garage. Vandaar gaan ze om de zoveel tijd naar de kringloop of het containerpark. Enkele grote stukken zoals oude zetel, hometrainer enz. laat ik ophalen door de mensen van het containerpark. Tegen een laag prijsje.
LikeLike
Ik mis zo’n extra ruimte…. Kom ik later nog eens op terug….
LikeLike
Nou nee, ruimen mag de generatie na mij doen, die zijn makkelijker met weggooien dan ik.Ik heb ze er al op voorbereid dat ik weggooien nogal lastig vind. Maar ik heb dan ook geen echte verzamelingen, dat scheelt natuurlijk wel.
LikeLike
Mijn zoon heeft al aangegeven alles niet te gaan uitzoeken en het in de container te smijten….dat zou vrij zonde en onverstandig zijn….mag hopen dat mijn manier van opbergen en registreren hem daarvan kan weerhouden….
LikeLike
Ik heb niet veel van echte waarde dus maak me er maar niet al te druk om.
LikeLike
Ik ruim steeds meer op, heerlijk die ruimte! ok ik bewaar ook wel eens wat maar als het me gaat benauwen dan ruim ik het op. Vrijdag nog iemand gelukkig gemaakt met 3 Oostblok model vliegtuigjes. Bij mij lagen ze al jaren in een la. Ik deed er ook niks meer mee, je moet toch keuzes maken.
Vroeger bewaarde je wel eens wat want je wist maar nooit. Nu rammel je een keer rond op het internet en bestel je het gewoon nieuw. Zowat alles is nieuw te krijgen…
Ruimte geeft ook rust.
Eigenlijk moet je jezelf de vraag stellen : als je het een jaar niet gebruikt hebt waarom zou je het dan nog bewaren?
LikeLike
Mijn grootste opruiming betrof tot nu toe bedrijfsarchieven uit mijn 20-jarige zelfstandige ondernemersbestaan. Dat was al zo contronterend….
LikeLike