Haar leven lang droomde ze al van een vent als een beer zo sterk en groot, breed geschouderd en in staat haar te beschermen tegen alles waar zij toch enige angst of afkeer voor had. Ze zocht er ook jaren lang naar. Heel wat relaties waren het gevolg. Maar de meeste van die knapen waren ofwel net te slank, ze konden haar niet echt beschermen, waren mannen die eigenlijk meer wilden dat zij er alleen voor hen was en zelden nadachten over wat zij fijn of plezierig vond. Nee, het geluk was haar op wensengebied niet echt goed gezind geweest. Op enig moment zocht ze het zelf maar in een sportschool. Haar lijf werd er afgebeuld maar ze ontwikkelde wel fraai rond zitvlees, echte gespierde kuiten en haar conditie ging met sprongen vooruit. Als ze dan weer als een strak dametje aangekleed naar kantoor ging keken heel wat mannen haar aan. Maar juist ook op die sportschool ontmoette ze haar beer. Zwaar gebouwd, breed, lief, op een andere dan haar gedroomde manier aantrekkelijk, en iemand waarop ze kon bouwen als het er op aankwam. Samen uit was een genoegen, geen vervelende kerels aan haar lijf, die bleven wel uit de buurt. En zij was het fraaie poppetje aan de arm van haar beer. Die haar in bed naar grote hoogten wist te brengen en daarbij ook nog eens een paar maal achter mekaar. Ja, ze had haar dromen waar gemaakt. En voor hen die nieuwsgierig zouden kunnen zijn naar wie dat dan wel was of is? Ze heette Olga en was een kant van de hoofdpersoon dezes die zij (met enige schroom) na een aanloop hadden leren kennen. Maar in deze tijd moet alles kunnen en deze vorm van liefde bleek weinig teleurstellend. Kortom, eind goed al goed….