Eind vorig jaar kon je op de zaterdagavond een programma volgen onder de titel ‘Kamp van Koningsbrugge’.
Daarin was te zien hoe een basisgroep van 16 kandidaten een aantal dagen lang werden onderworpen aan militaire oefenpraktijken. Letterlijk tot ze er bij neervielen. Allemaal jonge, wel getrainde en van zichzelf overtuigde mannen en vrouwen. Als expert op afstand kon ik op voorhand al aanwijzen welke lieden het niet zouden redden. Deels had ik gelijk. Maar wat me ook bekroop was plaatsvervangende afkeer van de instructeurs die er plezier in hadden om deze ‘recruten’ fysiek en geestelijk af te knijpen en tot ‘dingen’ terug te brengen. Veel van die kandidaten braken daardoor al snel.
De macho’s veelal als eersten. Maar ik zelf hield me toch vooral bezig met de technieken die men benutte om die lui murw te maken. En ontdekte meteen waar ik in mijn karakter de trekjes had zitten die me maakten tot wat ik was of ben maar ook waarom het soms zo fout was gegaan in de omgang met ‘meerderen’. Zit overigens in de familie. Mijn oudere broer heeft hetzelfde euvel. Altijd gehad. Geen van bovenaf opgelegde dwang om iets te moeten, want dan komt het verzet omhoog. Geen diplomaten maar vooral eigenwijze lieden die het veelal menen beter te weten dan de boven hen geplaatsten. En in mijn geval had ik daarbij in 90% van de gevallen ook nog eens het gelijk aan de zijde. Want niemand neemt me kennis en ervaring af of maakt me tot een object in plaats van een vent die zijn eigen plek in het leven heeft verdiend. Wij meninggevers noemen ons niet voor niks zo. Die mening is een uiting van hoe we kijken naar de dingen en een ingebakken afkeer hebben van domheid of leugens. En soms zijn die laatste twee ook nog eens met elkaar gecombineerd. Vaak had ik geen enkele moeite om iemand te volgen die mij uit hetzelfde hout gesneden leek. Dan was ik degene die mee vooraan in de strijd ging en de loopgraven van onderhandeling of bestrijding onrecht graag betrad. Maar o wee als die man/vrouw duidelijk maakte niet geschikt te zijn voor de taak maar wel mij de les wilde leren.
Het leidde vrijwel altijd tot ellende. Elke zwakke plek was goed om er een stel goed gemikte pijlen op af te schieten. Trek je dan aan het langste eind? Tuurlijk niet, maar soms is het wel bevredigend. Ik wees er later zelfs opdrachtgevers op af. Nee….ik verdwijn niet in de achtergrond, ben niet geschikt als decor, maar zal altijd zorgen dat men mij niet vergeet. Liefst op basis van kennis van zaken. Maar dat vinden die ‘anderen’ veelal niks. Die worden instructeur bij het leger en drukken hun wil door bij mensen die zich al dan niet vrijwillig onderwerpen. Het leger was dus geen plek voor mij. Behalve als ik generaal had kunnen worden. Maar ja, aan houwdegens heeft men tegenwoordig een broertje dood. Slappe hap! Opvoeden die lui…. Ben toch benieuwd wat er zou gebeuren als we een stelletje kandidaten voor zo’n programma zouden halen van straat uit de kringen van de ‘verveelde jeugd’. Ik vrees dat we dan geen twee uitzendingen zouden kunnen vullen. En dat er dan overal protesten zouden volgen over onderdrukking, uitbuiting en racisme. Want zo zitten we tegenwoordig als maatschappij in elkaar. Watjescultuur…… Maar een leuk programma was het wel……Op naar de finale…Het Korps Commandotroepen…sponsor van het geheel…. (Beelden: Yellowbird archief)
Altijdmijnmening 
Dat je niet met je laat sollen is bekend, je hoeft hier maar te lezen. 😉
Mezelf herken ik er niet in, het is net hoe je het bekijkt. Op de bescheiden plattelands-MULO van de jaren ’60 was je al gauw een ego.
LikeGeliked door 1 persoon
In het Amsterdamse hadden ‘doetjes’ het lastig. Je moest wel voor jezelf kunnen opkomen. En in onze familie lukte dat aardig. Verbaal sterk zijn hielp daarbij, maar af en toe ook een beuk kunnen uitdelen. Maar gaf ook het gevoel mee dat bovengestelden wel van goede huize moesten komen om een Meninggever er onder te houden als men werkte vanuit domheid of arrogantie. Dan ging het mis…..:)
LikeLike
Zeer herkenbaar.Bij de keuring voor militaire dienst nam de keuringsarts bij mij afscheid met de woorden ” Succes met uw studie maar orders opvolgen wordt nooit wat “.
De man had een vooruitziende blik.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar. Eerzucht deed de rest….
LikeLike
Door mijn veelvuldig ziek zijn op jonge leeftijd heb ik een voorliefde voor boeken lezen gekregen.
Door anderhalf jaar leven en leren in een kinderdorp ben ik gevormd tot wie ik nu ben.
Vanwege een slechte gezondheid ben ik tijdens mijn Militaire keuring al snel naar huis gestuurd.
Tenslotte heeft de Bijlmermeer mij gevormd tot de mens die ik nu ben.
Vredelievende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
De Bijlmermeer vormde ook mij. Zeker werd mijn mening gestuurd over een falende overheid, over de nadelen van immigratie en het onrecht dat je als geboren Amsterdammer werd aangedaan als je daar trachtte weg te komen. Kan er boeken mee vullen wat daar allemaal plaatsvond…..
LikeLike
Hoewel ik er van overtuigd ben dat het voor een deel van de huidige jeugd héél nuttig zou zijn zo’n “training” kan me dat niet verleiden naar zo’n programma te kijken, ik ken het dus niet en zie er slechts af en toe een leader van voorbij komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is opmerkelijk dat uiteindelijk van alle kandidaten er slechts drie hun mannetje stonden en op niveau van commandotroepen mee konden doen. Daaronder een dame, onopvallend, zeer christelijk, maar bijster goed in het opvolgen van orders en uitvoeren van taken. Klein, pittig, en keihard voor zichzelf. De meeste macho’s vielen allemaal door de mand door zelfoverschatting. En die types heb ik zelf ook vaak onder handen gehad.
LikeLike
Met plezier naar het programma gekeken en ja ook vooraf wel ingeschat welke eraf ging vallen. ‘Bewijzen aan mijn moeder’ daar lag het iets te dik bovenop. Als ik jouw instelling zo lees had ik een (heel) jong zusje van je kunnen zijn. Ik heb geen geduld met domme mensen en dan vooral van die domme mensen die denken dat ze alles weten. De mensen die dom zijn omdat ze zo geboren zijn willen vaak wel leren. En ja werkgevers, praat me er niet van. Had zo’n werkgever die elk idee van mij afzeek omdat het van mij kwam. De keer erna liet een zeer gewaardeerde collega hetzelfde idee opperen en toen was het opeens top. Ik werk al heel lang in een mannenvak en neem van mij aan dat er genoeg zijn die je nooit hoort en opeens opstaan. En vooral ook andersom.
LikeGeliked door 1 persoon
IK herken veel in jouw manier van naar de wereld kijken hoor…..Mooi compliment dat je mijn zusje zou kunnen zijn….dank daarvoor…..
LikeLike