In de tijd dat we altijd en overal bereikbaar willen zijn, althans zo lijkt het, is nauwelijks voorstelbaar dat we ooit een periode kenden waarin mensen thuis GEEN telefoon bezaten. Slechts zij met een belangrijke (..) functie hadden zo’n verbinding met de buitenwacht in huis. En zij die er geen hadden, maakten vaak gebruik van de PTT-lijn die bij omringende winkeliers voorzien van een open oog voor klantvriendelijkheid tegen betaling beschikbaar stond voor derden. Voor een dubbeltje of een kwartje kon je dan de dringende zaken afwikkelen. Bij ons thuis was dit ook heel normaal. De een paar huizen verderop gelegen winkel van de ‘sigarenboer’ ‘Ome Jaap’ was ons contactpunt en de afspraak was zodanig dat mijn leasepa zelfs op zijn visitekaartjes, nodig voor zijn handel en wandel, het telefoonnummer van die winkelier mocht vermelden.
En hoe vreemd ook, dat functioneerde prima. Later, het ging goed in de handel, kwam er een eigen telefoonlijn thuis en mijn moeder was daar vooral zeer verguld mee. Niet dat er nu zoveel mensen waren om mee te bellen, maar toch. Die telefoon en bijbehorende lijn behield ze tot haar eigen dood in ere. Lease-Pa was al veel eerder gaan hemelen, de telefoon zweeg toen al vaker dan hij werd gebruikt, maar hij moest blijven uiteraard. Voor…’je weet maar nooit’. In mijn eigen verdere leven bleef de telefoon gewoon altijd aanwezig. Waar ik verder ook woonde of werkte, altijd speelde de telefoon een belangrijke rol. Een enkele lijn, meerdere, en in het eerder beschreven dealerbedrijf waar ik actief was zelfs via vijf verschillende lijnen, noodzakelijk door de diverse bedrijfsonderdelen. Telefoon, telex, fax, internetmodem, het werd door de jaren heen een steeds breder gamma aan verbindingen en dat het functioneerde mag soms een wonder heten. Zeker die laatste dingen waren kwetsbaar en maakten ook nog een rotherrie bij het inbellen. Intussen is de vaste lijn er nog wel, hangt aan een pakket van de kabelaar, maar het meeste gebel en ander gecommuniceer vindt plaats via de smartphone. Overal bereikbaar. En de sigarenwinkels intussen zowat uitgestorven. De wereld verandert in rap tempo. We appen, mailen, bellen nog maar zelden. Maar zijn wel altijd bereikbaar. Het waarom ontgaat soms. Alsof we onmisbaar zijn. Nou dat is een illusie natuurlijk. Dat kunnen al die gehemelden ons haarfijn uitleggen. Gemist door hun geliefden wellicht, maar hun relaties zijn ze snel vergeten. Tot er een lijntje naar boven komt….of naar beneden. Het is maar waar je in gelooft…
Altijdmijnmening 
Hier is er nog een sigarenwinkel maar ik geloof niet dat je er nog kan bellen.
Bellen naar hierboven doe ik niet. Ik wil ze niet storen in hun bezigheden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is keurig en respectvol….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Het is de tijd. En het gemak, niet alleen om te bellen, ook is informatie altijd bij de hand.
Zonder telefoon, laptop en tablet zou ik niet kunnen, al heb ik nog steeds geen smartphone maar een simpele gsm voor sms en, als reserve, een ouderwets toestel. Zo een die ooit voor hypermodern doorging want hij heeft een bereik van de vliering tot en met voor- en achtertuin.
LikeGeliked door 1 persoon
Oei, dan heb je geen verbinding met het www. als het echt sociaal wordt??
LikeLike
Gewoon met de gsm, dat is voldoende.
De buurtapp spreekt me niet aan, naar gezin een sms-je, famile en schoonfamile (voor zover ze nog leven) doet niet aan Internet. En de rest spreek ik irl.
Simpel.
LikeLike
Ik snapte je hoor…:)
LikeLike
En de telefooncel niet te vergeten die vaak op pleintjes straathoeken te vinden waren. Meer privacy bij het bellen want geen stiekem meeluisterende mensen. . Toen ik eind 1962 moest bevallen was met de verhuurder die onder ons woonde de afspraak gemaakt dat Henk zo nodig in de nacht de telefoon in hun huiskamer mocht gebruiken. Bij de tweede bevalling was die afspraak er weer. Pas een paar jaar later toen we naar een eigen huis verhuisden namen wij zelf telefoon, we hebben ook nog steeds een vaste aansluiting. Bijna niet meer voor te stellen hé, at je de deur uit moest voor een telefoongesprek.
LikeLike
Mooi verhaal weer. En inderdaad was ik die telefooncellen vergeten. Maar dat komt ook omdat de dichtst bijzijnde indertijd een straat of 5-6 verderop stond. Dat vonden we toch echt een beetje ver…
LikeGeliked door 2 people
Het is je vergeven hoor, je bent altijd méér dan compleet;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Dankdankdank!
LikeLike
Mijn domme foon heeft veel, heel veel functies.
Waarvan ik de meeste niet ken of begrijp.
Ik reageer alleen wanneer het mij uitkomt.
Altijd bereikbaar en beschikbaar moeten zijn vin dik de kolder van deze tijd.
Wanneer ik met iemand in gesprek ben, belangrijk, onbenullig of persoonlijk dan reageer ik nooit op een bericht en/of inkomend gesprek.
Andersom verwacht ik pas een reactie en/of antwoord als het die peroon uitkomt.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Geeft wel rust in de tent….
LikeGeliked door 1 persoon