‘Ha Pa, een een berichtje van mij. Ik heb een nieuwe telefoon moeten kopen en nu dus een ander nummer. Verwijder mijn oude maar en zet even dit nummer in je overzicht. Kostte wel wat die nieuwe en omdat ik ook de huur moest betalen zit ik even ‘short on cash’. Kan je me helpen s.v.p. Laat even weten hoe snel je wat kunt lenen. Uiteraard krijg je het zsm terug’. Zo luidde de SMS die ik kreeg van een verloren zoon die het idee had dat ik oud, seniel, debiel of naief door het leven ga. Bij toeval kwam die SMS net binnen op het moment dat ik zoonlief aan de lijn had over een aantal andere zaken. Dus met een soort glimlach mikte ik dat bericht van die namaakzoon in de digitale versnipperaar.
Maar ze proberen het toch maar. Net als die namaakbanken die je pinpas willen ophalen inclusief pincode en zo meer. Het is een criminele beroepsgroep zonder scrupules waarbij normen en waarden bij opvoeding en opleiding niet zijn meegegeven. De slachtoffers vaak zij die hun leven lang hard werkten en spaarden om het later wat beter te krijgen. Maar dat spaargeld is voor die ratten en kakkerlakken van het laagste allooi juist een bron van inkomen. Gratis geld een doel op zich en werken natuurlijk uit den boze. Je zou eens moe worden. Bij het zien van de diverse opsporingsprogramma’s zie ik meestal dezelfde dadertypes die dit soort criminaliteit bedrijven. En er is een hele groep mensen die er in trapt. Helaas. Waar het niet goedschiks kan komt men het geld wel even voor of bij je opzoeken. Kwaadschiks. Want met vier man een bejaarde man of vrouw overvallen maakt je in eigen kring tot held(en). Gezien de slappe houding van politie en justitie is de kans op strenge straffen vrijwel nihil.
Dus wie of wat houdt ze dan tegen? Kortom ik kan me daar aardig druk om maken. En bescherm via adviezen daar waar het kan bij hen die gevoelig zouden kunnen zijn voor deze fraudeurs en niksnutten. Slapen doen we ‘s-nachts en zelfs dan zijn we nog waakzaam. Gelukkig zou in onze familie de situatie met die telefoons (smartphones) heel anders verlopen. Door ervaring leert men. Dus ‘zoonlief, mijn smartphone doet het weer niet, dus je kunt me even niet bellen of mailen….ik moet een andere hebben….wil je me helpen met de keuze?’ komt eerst. En dat leidt meestal tot goede resultaten. En dat houdt ongedierte weg uit mijn leven. En wie het toch probeert…..we gaan zien wat er dan met hen gaat gebeuren. Is iemand onder mijn lezers al eens geconfronteerd geweest met geldezels van deze aard of soort, dan wel met een bank die jouw pinpas wilde ophalen?? Ben benieuwd….. (beelden: archief)
We doen daar niet meer aan in ons land, maar ooit kenden we hier een tamelijk wrede manier van afrekenen met misdadigers of politieke tegenstanders. Week je af van het gemiddelde volgens Schout en Schepenen die de wet namens de kerkelijke of aardse bestuurders uitvoerden, was de kans groot dat je werd gemarteld tot de dood er op volgde. Men was niet zo vies van het hanteren van middelen die jouw wil te ontkennen na een tijdje ontnam. Denk maar eens aan botten kraken, ledematen vast spijkeren, geselen, verkrachten, verhongeren en zo meer. De verdachten bekenden vaak al snel wat ze niet hadden gedaan, want veel onschuldigen vielen onder het lot dat ze door aanwijzen als schuldig werden betiteld.
Dat kon je ook overkomen als je net het verkeerde geloof beleed of jouw politieke instelling het andere kamp niet beviel. Het maakte ook niet uit of je als uitvoerder van die straffen nu gelovig was of niet. Wellicht wel juist niet. Martelen en vermoorden van tegenstanders was nu eenmaal normaal. Onze wetten (en normen) zijn door de loop van de eeuwen heen gelukkig aangepast. We noemen dat fatsoenlijke evolutie van het recht. Nog steeds komen mensen onschuldig in de cel, verraad speelt nog steeds een belangrijke rol bij het vinden van zgn. verdachten, maar de uitvoering van lijfstraffen blijft uit. Al zou je bij sommige van die verdachten een andere aanpak best kunnen bepleiten. Moordenaars van kinderen, serie-verkrachters, mensen die omdat ze menen boven de wet te leven anderen het leven mogen benemen, drugsdealers, vrouwenhandelaren en zo meer.
Er is echt een categorie misdaadplegers die wat meer zou mogen meekrijgen van onze woede over bepaald gedrag dan alleen maar een paar jaar cel of een maandje of wat dienstverlening. Dat voelt nog steeds niet goed. Daarbij komen bepaalde mensen soms weg met straffen die zo laag zijn dat ze de nabestaanden van slachtoffers niet echt recht doen. Of komt men in een zodanig regime terecht dat men na enkele maanden al weer met verlof is, op het eerste de beste vliegtuig stapt richting evt. tweede thuisland en verdwijnt. De wereld is veranderd, het justitieel recht kennelijk daar niet op ingesteld. Schuldig of niet schuldig, het wordt nu beter uitgezocht. Men vertrouwt (..) op een bekentenis, en de dader krijgt zodanige hulp van advokaten dat evt. vrijspraak er nog in zit ook. Was indertijd toch anders. Was je schuldig bevonden kon men je brandmerken, een oor afsnijden, je ledematen breken en zo meer.
Voor kleine vergrijpen bestond ook nog het schandblok. Stond je als veelpleger toch mooi voor Joker ten aanzien van de omgeving. Zou heel wat van die moderne zelfbenoemde helden die menen dat wat van ons is ook van hen moet zijn, prima passen. Maar ja, liberaal/sociale samenleving. De daders meer bescherming dan de slachtoffers en zo….Maar soms, heel soms, zou ik willen dat we even strenger waren in ons justitieel optreden. Moet kunnen zou ik denken. Mits de rechters een beetje van signatuur zouden worden veranderd. Maar dat is een ander en al eerder verteld maar zeker bekend verhaal.
Altijdmijnmening 