
Wie mij al een tijdje volgt weet dat ik een broertje dood heb aan eenzijdigheid in de media. En zeker ook aan deze zelfde houding richting de Vrijheid van Meningsuiting. Die laatste staat al een tijdje sterk onder druk. Je hoeft maar een paar onderwerpen te noemen en je weet dat je op glad ijs zit wanneer je afwijkt qua mening over zaken als milieu, klimaat, immigratie of stikstof. Dan sluit er een cordon-sanitaire rond de mens met die afwijkende mening en wordt je in de ban gestopt of gewoked. Alles moet dienen om die ene ‘juiste mening’ te blijven verkondigen en die gefrustreerde minderheid die maar niet aan de macht komt te helpen dat doel alsnog te bereiken.

De wens om terug te keren naar de Middeleeuwen een doorn in mijn oog, maar door de meeste Main Stream Media omarmd als ware het de Leer van de Heer zo’n 2000 jaar geleden. Toch is de kern van die Vrijheid van Meningsuiting die een democratie onderscheidt van een dictatuur, denk bij dat laatste maar aan Turkije, Rusland, China, Noord-Korea etc, is dat je mensen met een andere mening ook ruimte gunt om hun zegje te doen. Eens of niet, dat recht heeft men in dit land. Nou ja, in theorie. Want o wee als je afwijkt van die norm. Ik was niet van de corona-ontkenning, maar als mensen dat wel zijn moeten ze vooral de ruimte krijgen om dit te uiten. Maar al snel waren zij als ‘wappies’ weggezet en volhardden alleen daardoor al in standpunten en meningen die al snel tot complotverhalen werden omgevormd. In mijn ogen abjecte en erg domme klimaatreligieuzen die stellen tegen ‘fossiel’ te zijn, liegen dat het gedrukt staat of kennen de feiten niet, maar dat zij hun zegje willen en kunnen doen is prima, mits ze daarbij niet de geldende wetten overtreden.

Op het moment dat ze dit wel doen staan ze eigenlijk direct buitenspel en moet je ze m.i. zien als ‘nulmensen’. Rechten verspeeld. Ellendig genoeg zullen we in de komende weken richting de nieuwe verkiezingen gaan meemaken dat met name de linkerkant van het politieke spectrum met vereniging van macht en kracht de indoctrinatie kaart zal spelen en die loodzware Timmerfrans op het schild te tillen zodat al die eigen thema’s voorrang krijgen op de zaken die er echt toe doen. 85% van de MSM zal daaraan meedoen.

Want reken maar dat men de partijen die het oneens zijn met de genoemde thema’s geen toegang zal verschaffen. Net zoals je in die eerder genoemde landen ook altijd ziet. Alleen is daar de dictator degene die bepaalt wie gelijk heeft en wie niet, en is dat hier een bijna enge minderheid vol frustraties. De geschiedenis van o.a. het communisme een beetje kennende vrees ik dat er veel fout zal gaan en potentiele kiezers verkeerde keuzes maken omdat ze geloven wat ze zien en horen op hun tv-scherm, laptop of lezen in hun eigen krant. Net zoals de Russen, Turken, Iraniers, Noord-Koreanen, Chinezen en Cubanen. Voor wie vrijheid ook die van de doctrine is. Dat voorspelt niet veel goeds. En dat doet mij als ware democraat huiveren… (beelden: archief)


Nog zo’n plek die we wel kenden van naam maar nooit eerder bezochten, Heusden! Vestingstadje aan de Bergsche Maas. Klein, er wonen slechts 1500 zielen, maar met een centrum dat je echt eens gezien moet hebben. Plaats met een geschiedenis ook. En die geschiedenis gaat ver terug. In het gemeentewapen zelfs tot in de tijden van Alexandrië en haar koningin Catherina. Heusden zelf dateert ergens uit de 8e eeuw. De plaats zou in 829 na Christus door de Noormannen zijn verwoest. Deze noeste Scandinavische strijders trokken vaak met hun schepen tegen de stroom in de rivieren op in onze lage landen en roofden, verkrachtten of verwoestten alles wat ze tegen kwamen. Vandaar dat in de 12e eeuw een kasteel te vinden is op deze plek. Strategisch gelegen. In de rug Brabant, aan de overkant van de rivier Holland en verbindingen met het Graafschap Kleve. Maar door deze positie ook interessant voor de diverse toenmalige krijgsheren om in te nemen.
Hertog Jan van Brabant deed dat al in 1279. Tachtig jaar later werd Heusden met alles erop en eraan verkocht aan het Graafschap Holland en bleef het onderdeel van dat belangrijke gewest. Heusden werd intussen getroffen door flink wat rampen. In 1569 via een belegering die werd uitgevoerd door de Spanjaarden. Die verwoestten Heusden opnieuw. De stad werd meerdere keren getroffen door de pest. Ook niet fijn. En in 1572 brandde de boel ook nog eens compleet af. Later was het weer raak toen de heropgebouwde stad samen met het kasteel werden getroffen door de bliksem en weer werd verwoest. Daarna bouwde men een vesting om de stad heen die heel lang standhield tegen vijanden van buitenaf. In de Tweede W.O. trokken de Duitsers echter door Heusden heen en bliezen delen van de omwalling op, net als het stadhuis en de twee kerktorens. De tactiek van de verwoeste aarde. In 1968 is men begonnen om het oude stadje en de wallen er omheen stevig op te knappen.
Terug te brengen naar haar oude luister. Een stevige klus, want de boel was best in verval geraakt. Die restauratie duurde 40 jaar, maar is nu afgerond. En het resultaat mag gezien worden. Terwijl wij er waren regende het gestaag, maar dan zie je toch nog wel wat een mooi stadje dit is. Het verkeer wordt er via een verkeersplan door de straatjes geleid. Je kunt er prima wandelen, er zijn havens, leuke bruggetjes, uitkijkpunten, molens enz. enz. Stel je van het winkelaanbod niet te veel voor. Dat is er vrijwel niet. Maar voor wie houdt van de vaderlandse geschiedenis is dit zowat een verplicht nummer. Wij komen hier zeker nog eens terug bij mooier weer. Het maakte nieuwsgierig. Altijd een goed teken als je ergens komt waar je wel veel over hoorde maar nooit eens binnen reed. Dat gemis is nu weg….