Mijn  geheugen is heel wonderlijk ingericht. Vraag me wanneer ‘iets’ plaatsvond en ik refereer in mijn geheugen dan onmiddellijk aan de auto waar ik toen mee reed en weet het jaartal. Ik kan soms feilloos aangeven hoe iemand er uit zag of ziet, maar als je me dan vraagt hoe hij of zij heetten of heten zit er een zwart doek over die informatie heen. Gelukkig dat vrouwlief weer beter is in de namen en bijvoorbeeld verjaardagen van ongeveer alles en iedereen kan onthouden. Ik zelden of nooit. Ik zet zelfs mijn eigen verjaardag nog in de agenda, kan ik die maar niet vergeten…. Handig als er ineens iemand voor je staat om je te feliciteren. Hoe het komt weet ik niet hoor, maar ik heb op namengebied een geheugen als een vergiet. Maar gezichten vergeet ik zelden. Ik weet zeker dat ik bepaalde mensen wel eens ooit ergens heb ontmoet. Zo zag ik eens iemand zitten met zijn kleinkinderen bij de Sligro in het restaurant. Ik wist zeker dat ik hem kende. Maar brak me de hersencapaciteit compleet over waar en wanneer ook al weer. Het liet me niet los…

Tot ik twee weken later ineens het licht zag. Ja hoor, het was een toeleverancier voor het autobedrijf waar ik ooit medeverantwoording droeg. De naam van dat bedrijfje schoot me te binnen en ik wist meteen weer wat hij altijd zei tegen een van onze mensen. Een vaste uitdrukking die de betrokkene telkens weer ergerde. Tijdens een andere situatie liepen we in een historisch plaatsje ergens in het midden van het land, toen ik iemand zag die er net als wij met zijn gezin wandelde. Ik zag een man mijn kant opkijken, ik groette hem en hij mij vriendelijk. Maar ik had geen flauw idee wie hij ook al weer was. Na veel nadenken kwam het ook in dit geval boven. Iemand die ooit naast mij op de afdeling zat bij Pon waar ik nog eens een aantal jaren mijn managementtaken verrichtte. ‘Verrek ja, dat was die en die’. Maar hoe hij heette? Geen idee meer. Namen en mijn geheugen, het gaat niet samen. En dat is al heel lang zo, heeft niets van doen met ouder worden of zo.

Ik kan dan ook bijna verzekeren aan al die lui die ik onlangs tijdens de buurt-BBQ tegenkwam dat ik hen vriendelijk zal groeten, maar er absoluut geen naam meer aan kan hangen. Triest natuurlijk. Maar ik weet nog wel waar ze mee rijden en bijna wat ze zoal dronken. Dat is ook handige informatie toch? Moet je je voorstellen dat ik onlangs een boek afrondde en dat zowat helemaal uit hoofd en geheugen peurde voor wat betreft de inhoud en de geschiedschrijving. Maar ja, dat ging ook over auto’s en dan is het simpel combineren….