Zelf ben ik redelijk regiogebonden om niet te zeggen honkvast. Die stad waar wij verkeren heeft een magneetwerking al telt dat zeker niet voor de provinciale bestuurders die alles wat mooi is aan de samenleving in die stad kapot willen maken. Maar dat is een andere kwestie. Via TV of sociale media komen nog wel eens mensen uit deze stad tot mij die in een of andere buurt zijn geboren en daar uit eigen vrije wil hun leven lang zijn blijven wonen. Zij voelen zich daar nog zo thuis dat verhuizing naar een andere buurt voor hen als verraad voelt en zeker zorgt voor gefrustreerde onthechting. Soms wordt dit veroorzaakt door een sociale status waartoe men behoort, anderen hebben een dusdanig sociaal netwerk om zich heen dat dit zorgt dat het voor hen in die bewuste geboortebuurt warm en plezierig toeven is.
Ik ben zelf al enige tijd lid van een Facebookgroep die een bepaalde buurt in Amsterdam-Zuid bejubelt en bewondert. Veel van de leden wonen net als ik elders in de stad, ons land of de wereld zelfs, maar ze koesteren nog altijd die warmte en gezelligheid uit deze specifieke buurt. Bij een andere gelegenheid zag ik mensen uit de Jordaan die elders op een camping verbleven (met een hoop gedoe rond de verhuurders..) maar hun woonbuurt omschreven als ‘sociaal en liefdevol’.
Ook al is 70% van de oerbewoners verdwenen en woont intussen op andere plekken, de overblijvenden koesteren hun etagewoningen zonder tuin alsof het een villa in het Gooi betreft. Nu lopen wij vaak door de genoemde buurten. Ook die oude waar ik ben opgegroeid tot jong volwassen mens. Herkennen doe ik weinig meer. De vernieuwbouwgekte van de jaren 60 en daarna maakte dat oude panden van toen, maar ook veel mkb-ondernemers zijn verdwenen. Onze woonstraat uit die tijd was zeer levendig. Van oudsher zaten er allerlei bedrijfjes in de onderbouw van de vele etagewoningen. De mengeling van arbeiders, mkb-ers en iets grotere ondernemers maakte de straat gekleurd zonder dat ik daar de huidige betekenis aan wil hangen.
De mensen kenden elkaar nog, ze hadden soms ‘mot’ met elkaar, maar hielpen ook waar nodig. Loop ik daar nu rond merk ik dat ik een vreemde ben in die oude straat. Het verleden is uitgewist. Zouden anderen die er wel bleven wonen dat nou niet (willen) zien? In de omliggende straten is het beeld echt niet anders. En de linkse stampvoeters in de Stopera sloten ook de doorgaande wegen naar het centrum zodanig af dat er geen enkele kans meer is op terugkeer van de levendigheid. Is in de Jordaan ook zo hoor, daar kwamen Yuppen wonen, panden werden peperduur, BN-ers laten zich er graag zien, maar of de tijd van Johnny Jordaan ooit nog terugkomt? Ik vrees van niet. Ik verhuisde op mijn 18e. Naar hartje stad. Vandaar naar de toen splinternieuwe Bijlmermeer met zijn warme comfortabele, ruime flats. Waar het goed toeven was tot halverwege de jaren 70. Daarna verloederde ook die buurt tot het getto wat het later werd. Ook daar bleven mensen plakken, ondanks alles. Ze hielden van die betonnen kolossen en de onveiligheid van de winkelcentra. Wij pakten echter vermoeid en teleurgesteld de koffers en trokken verder. Het nieuwe land lokte. Het verhaal is bekend. 12 jaar later reden de verhuiswagens weer de andere kant op. Terug naar de stad. Niet naar de oude buurt. Mijn persoonlijke ontwikkeling maakte dat ik me i n die periode een echt huis kon veroorloven. Waar ik nog steeds woon. Op wandelafstand van die oude buurt uit de jeugd. Waar ik in tegenstelling tot anderen maar weinig gevoel mee heb. Mijn ouders zouden het niet begrijpen. Die hadden het daar prima naar de zin. Ze hadden (beiden allang geleden overleden) in onze tijd vermoedelijk op die bewuste Facebook-groep gezeten om hun genoegen uit te spreken over die straat waar ze al zo lang elke gevel en bewoner kenden. Wat dat betreft hebben ze hun kinderen niet juist opgevoed. Die vlogen wel uit, en eerlijk? Ik heb daar geen dag spijt van gehad…..(Beelden: archief)
Altijdmijnmening 
‘Zouden anderen die er wel bleven wonen dat nou niet (willen) zien?’
Misschien accepteerden ze de tijd? Want die staat nooit stil.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar dan nog….ik snap niet zo dat je houdt van een buurt die eigenlijk gewoon niet meer de jouwe is….omdat herkenning slechts in sommige huizen zit…
LikeGeliked door 1 persoon
Eerlijk gezegd kan ik er niet goed over meepraten.
We woonden ongeveer in het midden van een langdorp. Niet echt een centrum, wel een postkantoor, paar winkels, bushaltes met doorgaand verkeer van Wormerveer-Purmerend, begin van nieuwbouw en diverse soorten gelovigen. Geen rijtjeshuizen. Ik zou niet kunnen zeggen hoe het te omschrijven, ik kan me geen bijzondere sfeer herinneren en nog steeds niet als ik er kom.
Veel arbeiders (als wijzelf) maar dat gold voor bijna het hele dorp. Veel industrie namelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Er wonen vast nog steeds mensen die het wel zien als hun wortels in de grond, wat er ook gebeurt..
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar, ik ben daarom uit Den Haag weggetrokken waar de buurt destijds zó veranderde dat ik me er niet meer thuis voelde. Nee, als ik een enkele keer weer eens door die wijk kom ben ik heel dankbaar dat ik er niet meer woon, ik heb me er zeer eenzaam gevoeld die laatste paar jaren.
LikeGeliked door 2 people
Dat laatste gevoel heb ik nou ook…..Ik herinner me het allemaal heel anders dan zij die er nog vol overtuiging wonen. Die zagen en zien het positieve, ik vooral het tegenovergestelde, al was het maar door de totaal veranderde bevolkingssamenstelling..
LikeLike
Ik herinner me ‘óók hoe het ooit was, maar heb meegemaakt hoe de verpaupering toesloeg, daar werd ik erg verdrietig van. Ook erg teleurgesteld dat men het liet gebeuren en er zelfs aan meehielp
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was het meest frustrerende in de Bijlmermeer. Waar men een prachtige woonwijk vol comfort liet verloederen omdat men mensen binnenhaalde met een totaal andere cultuur en belevingswereld en ook nog eens volledig gesubsidieerd. Ik kreeg daar een aardig inzicht in hoe de toekomst (nu) er qua moraal uit zou gaan zien.
LikeLike
Herkenbaar ja, dat iédere cultuur belangrijk was en voorrang kreeg boven de eigen cultuur.
LikeGeliked door 1 persoon
En toen ging het zodanig mis dat we nu in een samenleving verkeren waarin de echte geboren Nederlanders koesteren wat was maar daarvoor ook een last moeten dragen. Immers alles waar zij voor gingen deugt ineens niet meer…. Er is veel mis gegaan in de opvoeding/opleiding van mensen na ons….:)
LikeLike
Breek me de bek niet open.
LikeGeliked door 1 persoon
Niet met geweld, maar zonder dwang graag….:)
LikeLike
😉 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik maakte dat zelf maar deels mee in die oude woonbuurt omdat ik al heel vroeg uit huis trok en dat achter me liet. Maar later in de Bijlmermeer iets soortgelijks meemaakte en echt verbijsterd moest toekijken hoe een prima woonbuurt totaal verpauperde door oorzaken die nu nog steeds invloed hebben op de leefwereld van normale mensen…..
LikeLike
Het was een landbouwgebied waar ik opgroeide. Nu is het een industriegebied. Daar zou ik voor geen geld terug willen gaan wonen ook al zijn de nabije woningen mooier dan dat waarin ik met mijn ouders destijds woonde.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat gevoel herken ik. Ik ben heel blij met de stappen die wij indertijd zetten om uit die oude situatie te geraken…
LikeGeliked door 1 persoon
https://www.facebook.com/share/p/qxtjaRTSQp6P3hzs/
LikeLike
Ik droom van het platteland, Drenthe of zo, met minder mensen en minder auto”s en een iets gemoedelijker sfeer misschien. Amsterdam zou niks voor mij zijn maar in jou geval liggen je roots daar en dat schept een band.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees dat ik in die stilte van dat platteland gillend gek zou worden. Ik ben van de bruisende stad, van vliegtuigen, verkeer, de mogelijkheid om in de buurt lekker te eten of te winkelen, mijn boeken te vinden die ik wil toevoegen aan de bieb etc. Als ik ergens in de provincie ben droom ik wel eens weg, maar bedenk me ook dat een groot deel van ons sociale netwerk zich ook in en rond de stadsregio woont of werkt…Dan is de keuze lastig te maken…
LikeLike