… niet hier hoor, al zullen sommigen juist dat spijtig vinden……Nee, ik bedoel meer het tv-programma dat al zo lang te zien is in allerlei vormen en uitvoeringen. Mensen die het niet meer zien zitten in eigen land en vertrekken naar een of ander Europees of derde-wereld-land en daar ontdekken dat ze in dat nieuwe thuisland net zo hard moeten werken als in Nederland het geval was maar ook dat onze samenleving zodanig is ingericht dat het meest simpele feit goed te regelen valt. Die emigranten onderschatten vrijwel allemaal de kosten voor het herstel van een of andere oude watermolen of kasteel en dat ze met hun op een A4-tje uitgewerkte plannen voor een B & B (dat blijkt de meest bedachte inkomstenbron voor dat nieuwe leven te zijn..) hopeloos achter de realistische feiten aanlopen.
Want ineens heb je een vergunning nodig voor vrijwel alles, blijkt die burgemeester die zo leuk de stroopwafels uit Nederland in ontvangst nam eigenlijk de lokale slager te zijn en bestuurlijk helemaal niets in de melk te brokkelen hebben. Afspraken met aannemers of klusjesmensen zijn veelal niet te maken.. Kinderen (ik heb daar altijd extra medelijden mee) moeten naar een of andere school ver weg, spreken de taal niet en worden in eerste instantie doodongelukkig. Daarnaast speelt al dat klussen vaak op bij het huwelijk dat in Nederland al zo op losse schroeven stond en moeten een of beide partners tussendoor ook nog werk onder hun niveau aan nemen om tenminste een stokbroodje brie te kunnen eten.
Dat A4-tje vol plannen ging uit van een maand of twee, drie klussen om dan in het ‘hoogseizoen’ de eerste gasten te kunnen ontvangen. Maar in de praktijk duurt dat klussen een jaar langer en zitten die lui dik twee seizoenen zonder gasten en echt inkomen. En dan maar zeggen dat ze zo veel gelukkiger zijn dan voorheen in Nederland. Het moet je liggen, jouw ding zijn. Ik kijk er met kromme tenen naar en verbaas me altijd weer over de naiviteit waarmee men dit avontuur aan gaat. Een nieuwe variant is die waarbij je voor minder dan een ton een huis koopt in een of ander land en daar dan je toekomst gaat opbouwen. Soms weet je niet wat je ziet. Paleisjes, maar vaker toch boerderijtjes met een lek dak en rotte vloeren. En hup, dan gaan we weer klussen. Nou is dat met zulk soort prijsjes (huizen kosten soms 40 mille) niet zo gek, maar als je het achtvoudige moet neertellen en dan ook zo moet klussen zou ik passen. Maar ik ben ook geen klusjesman…Een van volgende blogs zal dat bewijzen…. Wie heeft nog meer plannen om te vertrekken…?? Ik ben benieuwd….En als je er alleen van droomt vertel dan maar wat je er bij bedenkt mocht het zover komen… (Beelden: Internet/Archief)
Altijdmijnmening 
Ik vind het altijd het ergst voor de kinderen. Dat de ouders (vaak) stommiteiten doen door te denken dat het gras aan de overkant groener is, daar hadden ze maar beter over moeten nadenken. En ze hadden vooral beter moeten rekenen want een oud krot opknappen met een budget van 30.000 euro??? Wie dat kan, die mag zijn vinger opsteken.
LikeLike
Precies dat valt mij ook altijd op….die onderschatting,…….
LikeLike
En toch kijk ik er graag naar Een uurtje me verkneukelen over iemand anders’ ellende. Hoewel ik me natuurlijk realiseer dan het heel vaak ook wel gewoon goed gaat, maar dat levert geen goeie televisie op.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, de lol is juist dat het allemaal net niet of juist wel lukt en men een prachtig soort huis of onderneming in elkaar weet te zetten…
LikeGeliked door 1 persoon
Dromen over vertrekken naar een ander land heb ik nooit gedaan. Hier worden we op vele gebieden in de watten gelegd. En dat het gras aan de overkant altijd groener is is zelfbedrog.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het, en die dromen komen vaak naar boven na een leuke ontspannen vakantie. Dan hemelt men dat emigratieland op vanuit een hoop gedroom…
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het, en die dromen komen vaak naar boven na een leuke ontspannen vakantie. Dan hemelt men dat emigratieland op vanuit een hoop gedroom…
LikeLike
.Daar kijk ik zelden naar, alleen in het begin.
Hoewel ik de ideeën van jonge mensen begrijp (wij hadden ook wilde plannen) vond ik de uitwerking meestal naïef. Het lukte ze ook niet altijd maar inderdaad: goede televisie.
Kinderen kunnen veel hebben hoor, het ligt eraan hoe ze worden begeleid.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik krijg altijd kromme tenen van gebrek aan plannen, geld, een overdreven naiviteit, en dat die kinderen worden gestort op scholen waar ze zich maar moeten zien te redden. Ze komen er vaak sterker uit, maar ik heb ook gezien dat met name tieners zoveel misten dat ze terug gingen naar familie in NL. Het is zeker niet allemaal koek en ei…
LikeLike
O nee, ik vertrek niet hoor, had al 6 jarig kind al een verstopplan bedacht toen mijn vader plannen had om te emigreren. Gelukkig ging het niet door. Zoonlief vertrok wél naar Amerika maar niet om een B&B te beginnen. Hij rolde er in een baan na een stageperiode daar. Oudste kleindochter vertrok met haar gezin naar Zweden deze zomer. Ook geen B&B plannen, wél een huis waar nog wat aan moet gebeuren. Voor zover ik zie en hoor rooien ook de kinderen het aardig ( je begrijpt dat is ook mijn zorg) maar ze het ook allemaal wel aardig goed begeleid. Misschien is het nog te vroeg voor heimwee van de kinderen, ze zijn er pas drie maanden en er is veel dat heel veel leuker is dan hier. Feit is dat een emigrant altijd naar hier zal verlangen als dáár is en naar dáár zal verlangen als hij hier is. Het programma waar je het over hebt ken ik niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben daar ook altijd bang voor. Je gaat van het ene land naar het andere, laat alles en iedereen achter, en ontdekt dat naast dat wat je zocht en leuk acht, ook veel kwijt raakt wat onderdeel is van jouw persoon of wat je karakter mede vormde. Ooit verhuisden wij vanuit Amsterdam naar Almere. Alles was daar nieuw en de problemen van de grote stad lieten we achter ons. Wat we terug kregen was ruimte, lucht, saamhorigheid in de nieuwe buurt, maar ook geen historie, files op en neer en zo meer. Dus veelvuldig terug naar de stad voor cultuur of die winkels waar we zo aan gewend waren geweest. Na 12 jaar, nu alweer 34 jaar geleden, verhuisden we terug. Het oude land trok te veel. Dat zou mij ook in een buitenland overkomen vrees ik..
LikeLike
Wij zijn gewoon geen volksverhuizer hé!
LikeGeliked door 1 persoon
Precies!!:)
LikeLike
Ik moet toch eens gaan kijken naar dat soort programma’s. Niet dat ik plannen heb om te vertrekken, maar om meer zekerheid te krijgen dat het voor mij echt geen goed plan is. Want geen handige harry. Ik hou het maar bij vakanties en dan beetje dagdromen dat ik er best een paar maanden zou willen blijven. Is ook nog wel te realiseren per slot
LikeLike
Dat je even geniet van een plekje elders wil niet zeggen dat je er ook voor altijd kunt wonen. ‘Elk voordeel heb ze nadeel’ zei een groot Amsterdams filosoof ooit…en die had gelijk…
LikeLike