Ik ben zelf geen kind van de jaren 70 maar had er wel een kunnen zijn als ik wat meer had opgelet indertijd. Maar mijn jeugd, huwelijkse status en mentaliteit (noem het moraal) in die periode maakte dat ik weinig mee kreeg van wat zich in sommige kringen tijdens die jaren afspeelde. Want als ik de verhalen mag geloven speelde zich heel wat af achter soms keurig uitziende deuren of gordijnen. De vrije moraal die al in de jaren zestig was opgestart zette zich in de volle breedte van de maatschappij door. Mannen en vrouwen zochten de vrijheid, wilden geen enkele belemmering meer en kwamen samen in soms wel zeer opmerkelijke letterlijke of figuurlijke gemeenschappen terecht.
De communes, vrije scholen, eerste festivals en concerten maar zeker ook in het verlangen alles te delen. En dat beperkte zich niet tot wereldlijke goederen maar ook tot drugs, kennis, partners of zelfs kinderen. Het resultaat zou in onze huidige ogen wellicht de conclusie rechtvaardigen dat Sodom en Gomorra toen pas echt hadden toegeslagen. En…in veel gevallen was dat ook zo. Onlangs zag ik er een documentaire over. Vrije mensen van toen die openlijk vertelden over hun keuzes indertijd, hoe ze omgingen met partnerruil, over anti-authoritaire opvoeding en onderwijs.
Naaktheid in de nabijheid van kinderen maakten die niet terughoudend, zij vonden het volgens die moraal van toen min of meer normaal. Gold ook voor drugs. Wonen in een kraakpand was bijna norm, met meerdere partners een gezin vormen ook. Of je nu hetero, homo, lesbisch of wat ook was, het kon en mocht. De wereldse moraal veranderde dus sterk, de kerken verloren elke grip op de volgers en de wereld om ons heen was o.a. door oorlogen (Vietnam, Midden Oosten) zodanig in verwarring dat samen sterk maakte en genieten beter nu dan later kon plaatsvinden.
De documentaire was daarover ook expliciet. Maar een van de kinderen van toen, een nu nog leuk uitziende vrouw, vertelde dat juist die bijzondere en zeer vrije opvoeding in haar jeugd een leven vol seksuele frustraties had gebracht en ze nog steeds niet kon omgaan met vrije seksualiteit en naaktheid. Dat is dus heel bijzonder. Wat toen allemaal kon ging nog even verder in de jaren 80. Maar daar kwamen de vele seksuele uitspattingen zonder rem vrijwel tot stilstand doordat we als wereldbevolking aanliepen tegen de dodelijke besmettingen met AIDS. Gek genoeg zie je in de jaren daarna dat de vertrutting langzaam maar zeker haar stempel op de maatschappij zette. Partnerruil is nu voor de enkeling weggelegd, naaktheid is vrijwel uit den boze geworden en openheid over seksualiteit ingeruild voor grote stilte.
Je hoeft maar naar moderne films of series te kijken. Vrouwen kleden zich volgens de verhaallijnen nooit meer uit, doen niet aan seks, krijgen kinderen in het ziekenhuis en zwijmelen hooguit bij Harry Potter. En dat alles valt mij als observator dan op. Wat ik nu zie over die jaren 70 zag ik indertijd echt veel minder. Ik wist wel dat wat je kunt teruglezen bestond, maar deed er zelf niet aan mee. Veel te netjes, noem het maar bijna vertrut. Maar ik zat en zit er niet echt mee. Al blijf ik wel nieuwsgierig. Hoe zou het al die vrije types nu vergaan. Zijn ze nog steeds zo vrij? Zijn de oorspronkelijke partners er nog steeds? Hoe vergaat het de kinderen? Zij die het weten mogen het zeggen. En wie deze periode ook zo vrij was mag het helemaal hier uiten. Mijn montere geest stelt zich er helemaal open voor…… (Beelden: Internet)
Altijdmijnmening 
Ik heb me nooit laten keiden door een trend. Nog altijd niet.
LikeLike
Herkenbaar. Maar dan mis je af en toe wel wat leuke of spannende trends…..:)
LikeLike
Ik ben geboren in 1960 en heb de jaren 70 dus bewust meegemaakt. In de regio waar ik woonde was van vrijheid blijheid weinig te merken. Behalve een “hippie” met lang haar en bakkebaarden en een dame met mini rok had je het zo een beetje. Gaan werken op je 14de en de jongens naar het leger op hun 18de en je jeugd was voorbij. Kortom : hier begonnen de 60s en 70s pas ergens in de jaren 80 met topless zonnebaden en daarmee hadden we het gehad.
LikeGeliked door 1 persoon
In de grote stad waar ik ben geboren en getogen was er altijd wel iets te doen. Maar ja, hard werken en zorgen voor inkomen maakte toch ook dat ik een deel van die trends miste. Het topless zonnen overigens niet, daar kon je indertijd niet omheen. Hoefde ook niet….:)
LikeGeliked door 1 persoon
We zagen er niet veel van, lazen alleen de krant. De tv liet af en toe wat los. Enkele vooruitstrevende figuren deden -later dan in de steden- hippe pogingen maar hoe ver ze gingen, dat wisten we niet..
Verderop, in Nijmegen, leefde het wel maar daar kwamen we niet vaak. Bovendien was de Radboud Universiteit toen nog katholiek, zal ook net meegeholpen hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Juist de katholieken knepen de katjes (en zo meer) graag in het donker, ik zou er dus de handen niet voor in het vuur steken dat men er ook niet van geprofiteerd heeft….
LikeLike
De katholieken hier waren vrij openlijk, de steilen had ik minder hoog.
LikeGeliked door 1 persoon
De katholieken ontworstelden zich al snel aan het juk van de kerk rond dat heilige huwelijk en eventuele onthouding van elke vorm van seksualiteit buiten het huwelijk om. Dat maakte dat juist deze mensen vrijer gedrag vertoonden. Bij de protestanten werd (wordt) hel en verdoemenis gepredikt als mensen zich anders gedragen dan in de Bijbel voorgeschreven. En de sociale controle is er ook strikter…
LikeLike
Ach, als altijd zijn er golfbewegingen, worden teugels losser gelaten en daarna weer strakker aan getrokken. Natuurlijk kwamen overwegend de excessen in de media , net als nu. Maar ik kan niet ontkennen dat ik de jaren 60 een geweldige tijd vond als jonggehuwde “vrouw” met de man van m’n dromen een gezinnetje stichtend. En ja, de jonge kinderen zagen ons inderdaad gewoon bloot door het huis lopen , praktisch was, niet om het bloot lopen zelf. En wat hadden we een geweldige feesten thuis of bij vrienden waar intiem dansend met iedereen kon. En jazeker, een enkeling ging voor de vrije liefde maar er waren ook stellen, waaronder Henk en ik die ons aan de eigen moraal hielden, geen drugs en geen partnerruil.
Vrijheid zit in jezelf, toen en nu, en het staat je vrij je aan te passen aan heersende normen. tot de eigen grenzen. Ik heb een héérlijke tijd gehad in de jaren 60/70 maar had tot aan Henk’s dood óók de jaren daarna geweldige jaren volgens onze eigen normen. Voor sommige te los, voor sommige te veel moraal, maar voor ons volmaakt.
LikeLike
Ja die feesten herinner ik me ook heel goed, maar dan toch meer uit de eind jaren 70 begin 80. Toen hadden wij ook van die ‘vrienden’ die er wel van hielden. Maar ook wij waren erg aan elkaar gehecht en zeker niet in voor andere zaken. Drugs kwamen er niet, alcohol was al een uitspatting….
LikeLike
Jij bent net iets jonger dan ik 😉 in de jaren 80 namen bij ons de kinderen de feestzolder in beslag met hun vriendengroep. Daar ging het , voor de huidige begrippen, nog heel gematigd aan toe al zaten wij er natuurlijk niet met de neus bovenop wat er twee hoog gebeurde.
LikeLike
IK deed ook wel eens dingen die mijn ouders niet wisten…..Gelukkig hield/houdt me dat nu nog jong van geest en doen en laten…:)
LikeLike
Dat is heel gezond hoor, ouders hoeven niet álles te weten.
LikeGeliked door 1 persoon
Niet alles, maar wel dat wat relevant is om op in te spelen bij de opvoeding….:)
LikeLike
En je hóeft ook niet altijd te laten weten wát je weet.;-)
LikeLike
Op gebied van voorlichting lijkt me dat juist prima. Wij waren erg open en vertelden veel wat relevant was. Het hielp. Geen ellende meegemaakt…
LikeLike
Ik heb die aflevering van dat tv programma ook gezien. Kinderen werden toen soms veel te vroeg blootgesteld aan seksualiteit. De kwalijke gevolgen daarvan zag je bij die vrouw.
Wat jij ‘vertrutting’ noemt is misschien een terugkeer naar normaal, naar ‘zoals het hoort’. Want partnerruil e.d. is toch echt niet normaal.
LikeLike
Vertrutting ontstaat vooral als we ons aanpassen bij een moraal waaraan we ons hebben ontworsteld. Terug naar de Middeleeuwen omdat ‘anderen’ dat prettiger vinden. Ik ben wel van de vrijheid, blijheid moraal zonder meteen partnerruil als uitgangspunt te nemen….
LikeLike
Vrijheid blijheid in de jaren ’70, ik heb er weinig van gemerkt in het dorp waar ik opgroeide. Heel beschermd opgevoed, altijd met ‘wat zullen de mensen denken’ in het achterhoofd. En de aard van ’t beestje: ik ben en was niet een type dat losgaat op wilde feestjes, comazuipt of aan partnerruil doet. Want dat was IN in die tijd. Alles kon en alles mocht.
Mijn man en ik hebben elkaar leren kennen in 1974. Toen gingen we uit in Antwerpen en dan zagen we nog wel eens wat. Nooit de behoefte gehad om uit de band te springen. En ook dat werkt want we kennen elkaar nu 50 jaar waarvan 48 jaar getrouwd.
LikeLike
Het is qua observaties indertijd ook aan mij voorbij gegaan. Altijd hard gewerkt in verantwoordelijke jobs en met dit soort ‘randzaken’ hielden we ons niet bezig. Domweg de tijd ontbrak. De interesse is zo gewekt….:)
LikeGeliked door 1 persoon