Hoewel het lijkt alsof sommige sporten voor eenieder zijn geschikt en toegankelijk, in de praktijk zijn er toch die meer passen bij mensen met een wat hoger inkomen dan wel het idee zelf boven de middelmaat verheven te zijn.
Een daarvan is tennis. Nu ken ik die sport van de grote toernooien als Wimbledon en heb ik er zelf verder niet zo veel mee, maar onlangs waren we bij toeval te gast op een terrein van de net buiten de stadspoorten gelegen tennisvereniging aan de Amstel. Die vierden een jubileum en daarom mocht een goede vriend van ons, die DJ-werk verricht, daar optreden. Dan ga je voor hem even kijken. Wat bleek was dat het feest werd gevierd terwijl er op een tiental banen allerlei wedstrijden werden gespeeld. Aan de randen daarvan zaten lieden die, uitgedost in hun vast niet bij de Wibra gekochte outfits, bij een al dan niet goed geplaatste smash door hun vriend of vriendin direct begonnen te joelen en te klappen.
En dit alles omlijst door de altijd weer geweldige muziek van DJ Martin…. Maar u kent uw Meninggever die ook rondkijkt en nieuwsgierig is naar wat hij daar zoal ziet. Nou..dat was de moeite zeer waard. Tennis is een sport die een bepaalde doelgroep tot elkaar veroordeelt. Net te dik, zweterig, geaffecteerd pratend, water voor de wedstrijd maar een biertje er na, en allemaal met grote verhalen. De echte sportievelingen komen op de fiets naar de baan, zo’n fiets mag wat kosten zo zag ik in de rekken voor de deur, maar op de parkeerplaats stonden ook de nodige auto’s van het type ‘met mij valt niet te spotten’ of van die echte vrouwenauto’s als de Fiat 500, liefst in opvallende lakkleur en veel blingbling.
Men kent elkaar, klit ook bij mekander en kijkt niet naar de rest om. Waar onze DJ normaal allerlei jongens en meisjes aan zijn mengpaneel treft die vragen om een of ander lekker nummer werd hij nu vooral genegeerd. En wij, bezoekers, getolereerd. Nu had ik ook niet zo’n typische bij de sport horende outfit aan, dat valt op. Maar ik keek zelf de ogen uit naar dames die eigenlijk een lekker ruim jurkje moeten dragen maar hier ronddartelen in een hoog op de dijen zittend wit rokje waaronder de meer dan stevige stelten goed zichtbaar waren. De buiken iets te geprononceerd, en waar het kan de boezem in de etalage. Mannen met te dikke buiken hijsen zich in witte shorts, doen een zweetbandje om de polsen en rennen zich gek op de baan om indruk te maken op die ene dame die net buiten het gemiddelde valt omdat ze wel net iets knapper is dan de rest. Het bier was lekker, de muziek geweldig, de (daar is ie weer) tosti smakelijk en alles goed betaalbaar. Maar het was voor mij geen echte reclame voor de sport. Dan merk je pas dat je er niet echt bijhoort. Toch te veel een normale Amsterdammer gebleven die meer lol had in gemotoriseerde sporten of voetbal. Dit alles bekeken hebbend bedenk ik me ineens dat er in een andere buurgemeente ook hockey wordt gespeeld….zou dat wat voor me zijn dan…? (Beelden: Eigen archief/internet)
Altijdmijnmening 
Wat een beeldende beschrijving, kostelijk om te lezen. 🙂
Die wereld ken ik slechts zijdelings, een paar bekenden herken ik hier in. Niet allemaal, moet ik zeggen.
LikeLike
Ik chargeer natuurlijk ook wel iets….:)
LikeLike
Mag, in dit geval. 🙂
LikeLike
Dankjezeer…:)
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie sfeertekening.
Het contrast met de openbare tennisbanen bij mij om de hoek is zwart-wit.
A-sportieve groet,
LikeLike
In mijn geval was het vooral bruin verbrand/wit….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben totaal onbekend met deze wereld, maar ik heb genoten van jouw beschouwingen. Ik vraag me wel af of het overal in Nederland zo is.
LikeLike
Daar waar de clubs een bepaald soort leden trekt zie je dit. Ik ken geen clubs die open staan voor minimuminkomens of zo. Tennis toch een beetje elitaire sport….
LikeGeliked door 1 persoon
Echt elitair is tennis allang niet meer, meer “in de betere buurten” heb je nog wel clubjes zoals jij hie beschrijft. Maar dat is eigenlijk bij iedere sport wel zo, toch altijd een beetje “soort zoekt soort”. De tennis club in het park waar ik wel eens kom is nogal gewoontjes. Hockey zou ik overslaan als ik jou was, dat is een sport die nog wat minder ver “geëmancipeerd” is dan tennis. 😉
LikeLike
In mijn stadsdeel zijn talloze openbare sportveldjes. De tennisbanen worden druk gebruikt.
A-sportieve groet,
LikeLike
Lijkt me toch iets anders dan een echte tennisclub….
LikeLike
Klopt, niet georganiseerd ontmoeten tennisliefhebbers elkaar op deze openbare tennisbanen.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Net zoiets als wij vroeger sport op straat beoefenden. Slagbal met rondjes, badminton, athletiek etc. Maar toch iets anders dan lid zijn en gebruik maken van een echte club. Dat was ik alleen tijdens mijn korte voetbalcarriere….
LikeLike
Een voetbal carrière???
Daar lees ik graag meer over.
In mijn eerste 2 jaren in Amsterdam had Ajax een naamgenoot onder contract.
Zelf ben ik als voetballer nooit verder gekomen dan balletje trappen tegen een schuurmuur …
Stille groet,
LikeLike
Ik houd niet van dergelijke omgeving en mensen. Mij zien ze daar in ieder geval niet. Mij missen zullen ze ook wel niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij missen ze er ook niet hoor….Maar ik vond het wel eens leuk om die sfeer te proeven tussen al die D66/Groenlinks types die zgn. gewoon gebleven waren maar uiteindelijk vooral lieten zien hoe goed ze het hadden…
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, als tot het “plebs ” behorende medemens liet ik de kan voorbij gaan om ooit in zo’n pareltje te mogen zitten. Ze zijn soms te huur voor bijv. trouw ritjes, maar ja, ik verkoos natuurlijk iets met maar 2 PK, een koetsje. 😉
LikeLike
De vroegere Rollsrijders waren voorheen ook verstokte koetsgebruikers hoor, je verkeerde dan in goed gezelschap…
LikeLike
Die koetsjes zijn natuurlijk ook een vorm van luxe.
LikeGeliked door 1 persoon