Laat mij een tijd rond lopen (of op een terras zitten) waar veel mensen zijn en ook kinderen zich manifesteren, ik weet direct het verschil tussen ‘ettertjes’ en goed opgevoede kinderen. Tuurlijk zijn kinderen geen geprogrammeerde robots of trekpoppen, maar een beetje opvoeding kan soms geen kwaad dunkt mij. Sinds we in de jaren zeventig van de vorige eeuw in de greep kwamen van de softies worden kinderen thuis en op school kennelijk niet meer opgevoed in wat ze al dan niet mogen dan wel zouden moeten aanleren. Nee, ze mogen het allemaal zelf uitzoeken. Zelf de eigen grenzen bepalen. Nou die grenzen liggen voor sommigen van dat jonge volk erg ver weg. Vreemd dat ze zo vaak maling hebben aan hun ouders, opvoeders of leerkrachten? Daarbij zien we kinderen voorbij komen uit culturen waar het ‘prinsje’ zijn is ingebakken vanaf het allereerste moment dat de wieg slaapplek werd.
Meisjes moeten voldoen aan de normen maar die jongetjes mogen echt alles. En krijzen daarom de hele tent bij elkaar als ze iets niet mogen of in handen krijgen. Het etterbakje van de toekomst is dan nu al geboren. Nee, dan onze opvoeding. Die was Spartaans. Katholiek, streng, regels, tucht en orde. Je waagde het niet iets uit te halen wat de ouders of leerkrachten niet toe stonden. Een pak slaag was zowel thuis als op school bijna standaard gegeven. En die oude generaties katholieke onderwijzers hielden wel van ‘uitdelen’. Ik had de mazzel dat wij thuis niet zo streng in de leer waren. Geslagen werd er zelden tot niet, maar leasepa was niet het type om mee te spotten. Hij droeg op zijn rug automotoren naar zolder voor revisie en was dus nogal pezig uitgevoerd. Je hield je aan de afspraken, ook al werden die door de andere kant vaker geschonden dan door ons kinderen zelf. Op school was dit idem dito. Streng. Tuchtiging hoorde bij die aanpak.
Een klap voor je kop kon je krijgen als je zat te klieren in de klas. Kom daar nu nog maar eens om. Als je zo’n ettertje met een vinger aanraakt krijg je een Meester Spong op je nek of erger. Vandaar dat we generaties zien opgroeien die maling hebben aan regels, voor wie hun mening of verlangen de enig juiste is en waarbij God is vervangen door Google, Facebook of Instagram. En dan zijn er die scholen die zich bezig houden met de streng-groene leer! Ongevraagd. Als een sekte! En waar je als kind niet de kans krijgt anders denkend lessen te volgen. Dan ben je een afvallige, een ketter of Barbaar. De tijden zijn gewijzigd, de denkwijze ook. Maar het geloof in iets hogers of beters gebleven. Na de katholieke en christelijke leer kwamen de revolutionairen, daarna de vrijdenkers en nu weer de Groene sprookjesvertellers. Helaas brachten die allemaal weinig goeds voort. Want het ettertje dat staakt om het milieu is deel geworden van de nieuwe generatie. Op hun blote kont zouden ze moeten krijgen. Met een rietje…maar met al die juridische dreiging zal dat wel niet mogen. Heel jammer. Want met tucht en orde is ook het ware realisme er aardig in te stampen….
Altijdmijnmening 
Een vraag … jij zit op een terras en je ziet mijn twee kleinkinderen. Twee meisjes. Jouw conclusie zal algauw zijn: dat ene meisje is goed opgevoed en dat andere kind is een ettertje. Hun opvoeding is gelijk – hetzelfde gezin, dezelfde regels en toch een groot verschil. Alleen opvoeding denk je? Ik denk het niet … elk kind heeft een eigen karakter. Wat denk jij?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat terras was vooral beeldend bedoeld. Hetgeen ik schets is een maatschappelijk fenomeen wat je overal tegenkomt. Jengelende kinderen, doordrammers, dreiners, die hun ouders niet tot optreden maar tot passiviteit of toegeven weten te brengen. Zo oogt het vaak. In speelgoedwinkels de boel bij mekaar gillen om ‘iets’ voor mekaar te krijgen. Zijn er ook andere kinderen? Jazeker, gelukkig wel. Ouders die optreden? Absoluut. Maar de prinsjes krijgen meestal hun zin. En daar ontstaat het latere ettertje. Niks mis met een beetje streng opvoeden hoor. Doe je ook met honden en katten toch? Of mogen die op tafel alles eten wat ze tegenkomen? Nee toch? Dat er kleine karakterverschillen zijn….zeker, maar dat ontneemt je niet de plicht om er tegen op te treden…
LikeGeliked door 1 persoon
De waarheid ligt als gewoonlijk weer in het midden. Gehoorzaamheid kun je best aanleren zonder standaard slaag uit te delen, maar inderdaad, kinderen moeten leren dat ieder gedrag consequenties heeft. Dat is wel eens niet makkelijk voor ouders maar loont de moeite. Waarschuwen is mooi maar dan wél consequent zijn. Zo ben ik wel eens veel te vroeg van het strand vertrokken omdat de kinderen bleven klieren en ik gezegd had “nu is het afgelopen, als er geklierd wordt gaan we direct naar huis”. Nooit geen last meer gehad op het strand of in winkels, ze wisten dat ik geen loze dreigementen uit.
LikeLike
Ik ben niet van de slaag hoor. Begrijp me goed! Wel van de regels en grenzen. En die moet je als ouders dan wel afbakenen…
LikeLike
Ja precies, een pak slaag is niet nodig maar soms is een tik op de vingers heel nuttig als ze nog klein zijn en niet waarschuwingen reageren.,
LikeLike
Nou ja, dat is jouw mening, opgehangen aan een paar stromingen.
Ik denk er genuanceerder over
LikeLike
Maar daar is de vrijheid van meningsuiting zo handig voor. Verschillende meningen en opvattingen delen. Hier mag en kan dat….
LikeLike
Opvoeden gebeurt in de eerste plaats thuis door de ouders. Die ouders hebben ook geen strenge opvoeding genoten en weten dus niet hoe ze die moeten aan pakken. Dan maar de kinderpsycholoog erbij halen. Hierdoor vallen veel mensen door de mazen van het sociale netwerk en komen in de miserie terecht. Die geven dan de handel door aan hun kinderen.
LikeLike
Veel ouders van nu doen ook zoveel tegelijk dat ze de opvoeding veelal voor een deel van de dag uitbesteden aan (schoon)ouders, creche, kinderopvang of wat ook. Thuis willen ze de kindjes dan extra verwennen…en geven toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Amen to that! Van de week al weer aardig van dat volk gezien maar gelukkig ook heerlijke kinderen. Heb eigenlijk meer klootzakvolwassenen ontmoet. Mensen zitten ook overal aan, deed ik dat kreeg ik meteen een tik. Geen waarschuwing. Nu moet er gepraat worden, gadver.
LikeLike
Ja, de discussie is leuk met volwassenen, kinderen moeten vooral gehoorzaam zijn. Tot ze zelf kunnen denken. En met toestemming ergens aan komen….
LikeLike