Stap eens een restaurant binnen, laat je vervoeren door metro, bus of trein en ontdek dat wij mensen kennelijk niet meer zonder die moderne communicatievorm kunnen die we nu ‘Smartphone’ noemen. Zelfs redelijk verstandige mensen die vroeger een boek lazen of met hun medereizigers in gesprek raakten zitten nu te appen of kwekken de hele weg, dan wel aan tafel tussen de gerechten door, de meest intieme geheimen door te kakelen met iemand dit dat op een andere locatie ook doet. Moeders met drie kinderen in een ‘bakfiets’ vol boodschappen hebben dat ding ook aan het oor en sturen met hun andere hand het vehikel dwars door het drukke verkeer. Mensen bestellen dingen online, delen tikkies uit, kijken of het tijdens hun geplande tochten zal gaan regenen, volgen het nieuws en houden contact met hun huis dat digitaal vertelt of de veiligheid is gegarandeerd of dat de kachel wel op tijd aanspringt.

De Smartphone/iPhone, een uitvinding die ons leven nog meer veranderde dan zijn voorganger, de mobiele telefoon of zoals de Duitsers hem noemden, ‘Handy’. Vanaf het moment dat we die dingen invoerden waren we bereikbaar voor alles en iedereen, hadden toegang tot meer informatie dat een beetje encyclopedie ons vroeger te bieden had en voelen we ons vaak koning(in) in een eigen domein. Vloggers zijn afhankelijk van die dingen en sociale media als Facebook, Twitter, Instagram of TicToc zouden niet bestaan zonder onze honger naar die apparaatjes. En door het fenomeen ‘contract met toestel’ is het ook voor hen met minder inkomen of jeugdige leeftijd mogelijk een aardige smartphone te bekomen waarmee de geneugten van onze moderne tijd zijn te verwezenlijken. Kinderen van 10-12 jaar lopen er mee rond maar ook veel ouderen die daardoor toegang krijgen tot een andere wereld dan van de eens per maand langs komende kinderen die dan vertellen over het nieuwe bankstel of succes van de een of ander bij dit en dat bedrijf. Ook ouderen kennen hun weg en genieten van de leuke zaken die deze communicatiemiddelen te bieden hebben.

Zijn er dan soms ook nadelen? Tuurlijk. Die dingen vertellen ook aan derden waar we waren, met welk ander toestel we contact hadden, welke websites we opzochten, in welke winkels we zoal binnenstapten. Zoek op Google (de grote zoekmachine..) maar eens op een bepaald onderwerp naar informatie en je zult snel zien dat die verrekte smartphone je in de volgende dagen allerlei relevante (..) advertenties of aanbiedingen te bieden heeft die met de zoekopdracht te maken hebben. De optelsom van de digitale samenleving is natuurlijk niet altijd positief. De Chinese overheid houdt precies bij wat haar onderdanen zoal uitspoken. En bij gedrag wat Bejing niet bevalt krijg je minder krediet, een slechter huis en soms zelfs een onderhoudend gesprek met een van de volkscommissarissen die letten op jou als individu. En toch mensen, geven we voor een nieuwe smartphone met enig gemak zo 700-1000 euro uit om toch vooral de laatste en nieuwe techniek te kunnen bezitten. Want het is zo handig. En ik ga er in mee. Elke nieuwe smartphone is weer sneller, helderder, beter, en maakt nog betere foto’s die je dan als je wilt zo meer kunt posten op de bediende sociale media. Buitengewoon handig. En die al dan niet digitiale camera’s….die zijn intussen zo 2010….. (beelden: Eigen archief)