In de week voor Kerst waren we op zoek naar wat leuks voor de kerstdagen. Je moet t.b.v. familie en lieve vrienden allerlei kleine of wat grotere cadeautjes scoren en die zoeken en vinden we dan in de plaatsen op enige afstand van onze eigen woonstek. Het waarom zit in de diversiteit van nog echte eigen winkels die je daar kunt vinden. Dus togen we dit keer naar Soest. En wat denk je? Geslaagd. Op elk terrein vonden we de dingen die er toe deden en met tassen vol besloten we even ‘koffie’ te gaan drinken bij een van weinige horeca-gelegenheden die je in het centrum van Soest kunt vinden. Grand Cafe/Restaurant De Lindenhof was dit keer onze keuze.

Een horeca gelegenheid in een prachtig en centraal gelegen pand. We kenden het van een vorig bezoek toen we in aardig weer op het terras hadden gezeten en prima tevreden waren over wat ons werd voorgeschoteld. Dit keer viel dat tegen. We bleken de eerste gasten tijdens deze zaterdagochtend en kennelijk vielen we niet in het juiste potje bij de mannelijke uitbater of zo. Norsig nam hij onze bestelling op. Wij streken neer aan een tafeltje in een verder erg warm aangekleed restaurant. De bestelde drankjes werden zonder iets te zeggen neergezet. Wij keken elkaar aan…Jeminee, zijn we hier wel welkom?? Gelukkig kwamen er op enig moment meerdere gasten binnen. En bleek er ineens een jonge dame op te treden als bedienend personeel. En dat professionele meisje liet meteen merken dat zij het wel snapte.

Zij vroeg de nieuwe gasten of ze ook iets wilden eten, en als die dat afwezen wees ze direct op de vele lekkere gebakjes die men in de aanbieding had, zoals appeltaart met slagroom. Precies dat hadden wij nou ook wel gelust….maar die hork (druk met van alles…) vroeg niks. Het meisje deelde lunchkaarten uit, het bleef ons allemaal onthouden. Toen het restaurant aardig gevuld raakte kwam een tweede jongedame de bediening versterken. Wij dronken nog wat en keken rond. Rekenden af bij die actieve jonge meid en gaven die een prima tip. Omdat zij haar vak verstond. Het bijbehorende compliment deed haar wangen blozen. En terecht, want dat was een jonge professional. Beter dan haar mannelijke collega die ook bij ons afscheid (wij groetten iedereen achter de bar) niks zei. Dan vraag ik mij echt af waarom zo iemand in dit vak is gaan werken. De ambiance is hier prima, de faciliteiten voor mekaar, maar kennelijk moet je het treffen met degene die jou bedient. De jongedame verdient een 10, haar mannelijk collega haalt de 6 niet eens…Best jammer! Ook van die taart, had ik graag geproefd…maar helaas….. (beelden: Prive)