
Onlangs keek ik weer even naar een filmpje zoals net online gezet door luchtvaart-youtuber Josh Cahill. Ik berichtte al eens eerder over hem. De man vliegt echt overal heen en test onderweg de service en kwaliteit van luchtvaartmaatschappijen zowel op de grond als in de lucht. Dit keer vloog hij van Cairo naar Yemen. Dat laatste land staat op de rode lijst van landen waar je niet heen moet reizen. De beruchte Huti-rebellen schieten daar hun raketten af op alles wat voor hen vijandige doelen zijn en dat maakte het land ook doelwit voor tegenaanvallen uit Israel of de VS. Hoe dan ook, met een van de weinige vliegtuigen die de lokale airline (Yemenia) bezit vloog hij dus naar dat beruchte land. En wat hem opviel was dat de bemanning uiterst vriendelijk was en het eten aan boord best redelijk te doen. Het vliegtuig zelf was niet al te schoon op sommige plekken, maar ach, een land in oorlog…

Opvallend was ook dat de machine waarmee Josh vloog landde in het zuiden van Yemen en dat daar totaal geen oorlogssfeer hing. Integendeel. Het oogde als een vakantiebestemming met uiterst vriendelijke mensen, een goed hotel, en gidsen die je overal mee naar toe namen behalve het noorden van het land. Want daar zetelen die Huti’s en voeren daar een waar schrikbewind uit. Niet voor niets dat ook de Saudi’s constant met die lui in de clinch liggen. Niets daarvan in het zuiden. Daar heerste rust en vrede en draaide de economie op een aardig niveau. Nieuwe smartphones zijn er te koop, Pepsi Cola en het wagenpark bepaald niet oud of versleten.

Sommige gidsen waren verdrietig o v er het negatieve reisadvies, want toeristen zouden dit gebied echt eens moeten bezoeken. Naar wat ik zag snapte ik dat wel. Josh Cahill stapte een dag of twee later weer in het vliegtuig richting Cairo. Zelfde toestel, nog steeds niet echt schoongemaakt, maar ja, daar komen ze wellicht helemaal niet toe.. Zijn conclusie was wel dat er in onze wereld een universele wens is onder gewone mensen (dus niet onder extremisten van welke kleur ook) naar geluk en welvaart. Een goede gezondheid, liefde en voorspoed. Ook in Yemen. En dat vond ik zelf wel een mooie conclusie….Want willen we dat niet allemaal? Nou ja, de meer normale types onder ons dan. Juist in deze periode van het jaar wens we elkaar van alles en nog wat aan goeds toe. Dat is een universeel begrip. En mooi om te zien dat men zelfs in een god vergeten oord als Yemen, dezelfde wensen voor zichzelf uit en overbrengt. (Beelden: Internet)

Jammer dat de gewone man zo weinig te zeggen heeft, hij dient te wachten op een ‘gewone’ regering.
LikeGeliked door 1 persoon
In de meeste landen bestuurd door islamitische regimes telt de burger slechts als werkbij of mier. Echt democratische landen vindt je veelal in onze streken….
LikeGeliked door 1 persoon
Yemen is duidelijk een land dat in twee delen verscheurd wordt. Jammer dat de mensen daar de dupe van zijn.
LikeLike
En dat al heel lang, want ooit waren het de Britten die daar (toen heette dat nog Aden) moesten knokken tegen de alom aanwezige extremisten uit islamitische hoek…
LikeLike
Het zijn ook dié gewone mensen die geen oorlog willen en die ook altijd respectvol gedenken….. alsof dát enige zin heeft als de idioten van deze wereld daar nou juist geen belang bij hebben.
LikeLike
Macht is een ellende. En zij die daar in die landen menen dat macht via geloof kan worden opgelegd kijken niet op een burgertje meer of minder…
LikeLike
Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen, en machthebbers hebben vaak slappe knieën.
LikeLike
Als ze een doctrine dienen helemaal…
LikeLike