
Hoe graag sommige dromerige mensen dat ook zouden willen, er is maar een mensensoort die zwanger kan raken….de vrouw. En wel die natuurlijke soort, fysiek uitgerust met wat nodig is om dat prachtige verschijnsel op juiste wijze van begin tot einde in het eigen lijf een plekje te geven. Hoe fraai omgebouwd ook, voor mannen of zij die als zodanig geboren zijn, is dat niet mogelijk. Mannen zijn goed voor de aanvoer van een van de noodzakelijke ingredienten om die zwangerschap te bereiken, maar gezien het feit dat de meeste opvolgers van Adam vooral het maakproces als plezierig ervaren en vrouwen het zien als hun heilige plicht om het nageslacht voort te brengen en daartoe dat cement van mannelijke zijde nodig hebben, is het plezier aan het verzamelen aan hun kant vaak toch nog wat ondergeschikt.

Het zou me dan ook niet verbazen als er op enig moment via wetenschap en medische stand een simpele soort zaadbank en zelfinseminatie gereedschap beschikbaar komen om zo het proces te versnellen zonder al dat gezucht, gesteun of gekerm. Een soort Action voor zelfbewuste vrouwen en a.s. moeders. Maar dit gaat iets voorbij aan mijn verhaaltje zoals ik het even in de bol nam toen ik weer eens observeerde hoe mannen zich soms iets te diep in het fenomeen zwangerschap dompelen. Ik hoorde een mij onbekende ‘BN-er’ op TV weer eens vertellen dat ‘zij zwanger waren”. Huh? Wie? Jouw vrouw is toch zwanger, jij toch niet? Je zegt toch ook niet als man ‘we hebben last van de menstruatie’? Of…’nee…we hebben hoofdpijn…’ als dat weer eens een rol speelt in de relatie? Vrouw is zwanger, man staat er naast en kijkt toe.

Hij heeft zijn plicht gedaan, met wat pech zijn de komende maanden rampzalig voor de relatie en is zijn vrouw een totaal andere dan waarop hij ooit zo verliefd werd. Niks mis mee (voor even), maar dat ‘wij’ is dan even verdwenen. Mijn ‘ergernis’ daarmee vooral zittend in het feit dat sommige mannen om een of andere reden tegenwoordig behoren tot de watjessoort. Beetje Viking maakte zijn vrouw zwanger, liet haar verder met rust, immers zij broedde een nieuwe krijger uit en hij leefde zich in de komende tussenliggende periode uit met het roven en verkrachten van wat hij nodig had aan inkomen of bevrediging. Sterke mannen die hun weg wel wisten te vinden. Geen van die Vikingen waren toen ‘zwanger’. Ben je mal. En een beetje machoman van nu is dat ook niet. Zeg gewoon dat jullie over negen maanden een kind verwachten. En dat intussen het leven gewoon doorgaat. Althans, dat je dat als doel en uitgangspunt hebt. Want ‘we zijn zwanger’ doet het ergste vrezen voor die komende maanden. Arme mannen….Ik heb nu al medelijden met ze. Overigens is zo’n kind verwelkomen vaak natuurlijk wel weer leuk. Zeker als je weet dat ook jouw genen in die kleine zijn opgenomen. En wie wil weten wat dat kan inhouden moet maar even teruglezen in mijn verhaaltje van 24 juni jl. (Beelden: archief/internet)

Zou dit een reden zijn dat er tegenwoordig heel veel alleenstaande moeders met kinderen zijn ? De rol van de man is tegenwoordig allesbehalve duidelijk bij een zwangerschap.
LikeLike
Het dalende aantal kinderen onder autochtone stellen is geen grotere zorg. Vrouwen van Nederlandse geboorte krijgen uberhaupt al veel later hun eerste kind. Carriere gaat voor vaak, omdat ze goed studeren. Onder allochtonen daarentegen is de rol van de vrouw nog echt ouderwets gericht op krijgen van kinderen en niet onafhankelijk van de man een carriere opbouwen. Dat is niet fijn voor het aantal mensen in de juiste samenstelling…
LikeLike
Er zijn Vikingen meer, maar jij was er toch? 😉 🙂
LikeLike
Ik gedroeg mij….
LikeGeliked door 1 persoon
Sorry Leo, ik maakte een te harde grap.
LikeLike
No worries, ik ben niet van suiker gemaakt hoor….:)
LikeGeliked door 1 persoon
Het is “wij” van de voetballiefhebber, die “wij hebben gewonnen”zegt bij winst van zijn cluppie. Ik heb er niets mee. Maar ik hoop toch echt dat een kind maken iets blijft dat je samen doet. Maar misschien was ik een uitzondering die “het werken eraan” niet vervelend vond. 😉
LikeGeliked door 2 people
Het maakproces is voor mannen ook heel plezierig….Maar die maanden daarna….Als ik dat soms aanhoor is de lijdensweg groot maar blijft men bij het ‘wij’ zijn zwanger principe…En dus ‘lijden we ook samen’….:)
LikeLike
Ach er is helemaal niets tegen wat medeleven toch? Maar dan voorál betonen aan de de a.s. moeder.
LikeLike
Dat is toch iets anders dan je als man ook zwanger moeten voelen….:)
LikeLike
Mwoah, beetje eenzijdig misschien. Al heb ik zelf geen kinderen en dus ook geen ervaring hiermee…
LikeLike
Uit ervaring kan ik melden dat wat ik beschrijf niet zo heel gek is. Maar dat we anno 2025 wel erg in de watjes-cultuur zijn terechtgekomen….
LikeGeliked door 1 persoon