Hoewel ik niet behoorde tot haar wekelijkse, maandelijkse of zelfs jaarlijks langs komende clientenkring, toch ga ik haar missen. Dertig jaar nadat we haar leerden kennen toen we vanuit Almere hierheen verhuisden en bewust voor haar kozen, ging ze onlangs met pensioen. Onze huisarts. Tsjechische van geboorte, dankzij mijn groene bloed en enthousiasme direct na die ontmoeting overgestapt op het prachtige automerk uit haar oude thuisland waardoor ze voor mij helemaal niet meer stuk kon.
Maar ook heel rustig, lief bijna, analyses makend, doorverwijzend, maar ook geruststellend als het een keertje wat minder ging. De keren dat ik werd geholpen door een van haar vervangsters, ook zij moest eens met vakantie natuurlijk, werd ik daar niet meteen vrolijker van. Nee, in haar geloofden vrouwlief en ik volkomen, die anderen bewezen hun ongelijk vaak. Ze bleek ook op dit punt zeer gewaardeerd te worden door meerdere partijen en mensen en gaf ook nog eens les aan vele jongere mensen in opleiding. Op enig moment ging haar gemoedelijke en kleine praktijk aan huis over in een groter gezondheidscentrum met apotheek in huis en ook nog andere disciplines en verdween ze achter een muur van assistentes die bijna niet te penetreren valt. Vrouwlief kent haar derhalve beter dan ik. Van bezoekjes althans.
Voor mij was zij de laatste horde die ik moest nemen als de evt kwaal(tjes) te heftig werden om zelf op te lossen met spullen van Dr Vogel of Kruidvat. Maar ze woont ook in onze buurt en dan zwaaien we uiteraard of vraagt ze nog even naar Skoda…. Want dat bindt. Merkte ik ook tijdens haar afscheidsreceptie op een mooie plek langs de Amstel in de afgelopen maand juni. Terwijl er een grote rij mensen achter me stond om afscheid van haar te nemen en te bedanken voor wat ze had betekend voor hen, nam zij mij apart en begon over haar plannen voor een nieuwe Skoda en of ik er zelf nog wel in reed. Leuk toch? Maar die dertig jaar zijn wel omgevlogen. Ze is nu helemaal grijs van haar en het zware artsenleven is haar aan te zien. Wat bleef zijn die vriendelijke glimlach en zachte ogen…. Ik wens haar alle rust in die pensioenjaren die nu volgen. Ze gaat er vast van genieten. En ik zwaai haar uiteraard toe daarbij…. Haar opvolger heb ik al uitgekozen. Jonge vent, aardig, vriendelijk, en al eens meegemaakt tijdens de eerste keuring voor mijn nieuwe rijbewijs verlenging. Viel niet tegen… (beelden: prive)
Altijdmijnmening 
Mooi verhaal, een automerk dat je leidt naar een huisarts.
Wat een Skoda al niet vermag. š
LikeGeliked door 1 persoon
Indertijd werkte ik al enige tijd voor de importeur van het merk en was na de verhuizing een Tsjechische arts uiteraard een pre. Maar opvallend genoeg reed ze niet in het merk. Dat was na onze ontmoeting wel anders. En ze bleef (net als ik) dat prachtige merk trouw..
LikeGeliked door 1 persoon
Nooit fijn als een vertrouwenspersoon (want dat is een huisarts toch wel) uit je leven verdwijnt. Bij ons was het nogal heel plots. Onze huisarts heeft een zware brand gehad in haar woning en heeft de brand niet overleefd. Zij was ook al meer dan 30 jaar onze huisarts. En dan iemand nieuw vinden met het grote huisartsentekort in BelgiĆ« en overal patiĆ«ntenstops …
LikeLike
Dat is wel een heel akelig voorbeeld zeg. Zo wil je helemaal niet van zo iemand los raken. Hier is de opvolging gelukkig wel goed geregeld. Al is er een ‘vervangster’ die ik een keer of twee consulteerde die mij echt niet ligt en die ik verwijt niet te luisteren en ook in noodsituaties niet professioneel genoeg op te treden. Dus andere keuzes gemaakt..
LikeGeliked door 1 persoon
Hier is het echt rampzalig. Nu gaat de regering de quota voor (tand)artsenopleidingen verhogen maar daar zijn ze wel tien jaar te laat mee want eer de eerste is afgestudeerd zijn we 7 tot 10 jaar verder.
LikeLike
Ja, een goede tandarts vinden is ook een dingetje. Ik beschreef al eens mijn ervaringen met drie achtereenvolgende van de beroepslieden na het vertrek van mijn zo vertrouwde en lieve tandarts die ik hier na het hier komen wonen op aanraden aan me verbond. Het blijft nu wennen aan behandelwijzen en adviezen die me soms niet echt welgevallig zijn…Had ik voorheen zelden of nooit….
LikeGeliked door 1 persoon
Heel vervelend wanneer een huisarts waar het mee klikt met pensioen gaat. Voor mij was het een verlossing toen m’n huisarts verdween, , de man had geen greintje empathie en mensenkennis. Gelukkig heb jij al een aanvaardbare opvolger op het oog want dat kan nog knap lastig zijn.
LikeLike
Zij was een vaste waarde toen wij hier kwamen wonen. In Almere zaten we bij een medisch wijkcentrum waar je nooit precies wist wie je zou krijgen, maar waar ook artsen zaten die vooral vanuit het alternatief dachten. ‘Wat denk je zelf dat het is??’…Hele verhalen over te vertellen…
LikeLike
Wij hadden ook een fijne huisarts. Toen startte hij enkele jaren terug een artsenpraktijk. Nu is hij een tijdje met pensioen en moeten we het met jongeren doen. Toch een aanpassing.
LikeLike
Dat ga ik nu ook beleven….al hoop ik voorlopig geen proefkonijn te hoeven zijn….heb er niks mee…
LikeGeliked door 1 persoon
Een goeie huisarts hebben is ontzettend veel waard. Ik heb er door allerlei verhuizingen diverse gehad, dus kan ik er wel over oordelen. Er waren grote klungels bij en ook buitengewoon goede. En nog zo wat er tussenin š Voor mij hoeft een huisarts echt niet alles te weten, maar als je er eentje treft met wie je kunt overleggen, die goed luistert en kijkt en voorzichtig is en niet aarzelt als er doorverwezen moet worden…. die krijgt van mij een sterretje. Nu hebben wij al jaren een kundig echtpaar en dat gaat prima.
LikeLike
Prijs je gelukkig.. Wij koesteren wat was, maar hopen op goede ervaringen in geval er iets op ons pad komt waardoor we de nieuwe huisarts moeten gaan consulteren…
LikeLike